Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Magdalena Maliszewska Sędziowie Sędzia WSA Barbara Kołodziejczak - Osetek (spr.) Sędzia WSA Pamela Kuraś - Dębecka Protokolant spec. Jarosław Kielczyk po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 2 grudnia 2019 r. sprawy ze skargi C. S.A. [...] z siedzibą w W. na decyzję Komisji Nadzoru Finansowego z dnia [...] czerwca 2019 r. nr [...] w przedmiocie kary pieniężnej oddala skargę
Komisja Nadzoru Finansowego (dalej "KNF" lub "organ") decyzją z dnia [...] czerwca 2019 r., nr [...], na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (t.j. Dz.U. z 2018 r. poz. 2096 z późn. zm.), dalej "k.p.a.", art. 11 ust. 1 i 5 ustawy z dnia 21 lipca 2006 r. o nadzorze nad rynkiem finansowym (t.j. Dz.U. z 2019 r. poz. 298 z późn. zm.), dalej "ustawa o nadzorze nad rynkiem finansowym" lub "u.n.r.f.", oraz art. 362 ust. 1 pkt 2 w zw. z art. 362 ust. 2 pkt 1 w zw. z art. 481 ust. 1 ustawy z dnia 11 września 2015 r. o działalności ubezpieczeniowej i reasekuracyjnej (t.j. Dz.U. z 2019 r. poz. 381 z późn. zm.), dalej "ustawa o działalności ubezpieczeniowej i reasekuracyjnej" lub "u.d.u.r.", po rozpoznaniu wniosku C. S.A. [...] z siedzibą w W. (dalej "spółka", "skarżąca", "strona skarżąca" lub "[...] SA") o ponowne rozpatrzenie sprawy zakończonej decyzją KNF z dnia [...] sierpnia 2017 r., nr [...], nakładającą na spółkę karę pieniężną w wysokości 600.000 zł za wykonywanie działalności ubezpieczeniowej z naruszeniem art. 18 ust. 2 ustawy z dnia 22 maja 2003 r. o działalności ubezpieczeniowej (t.j. Dz.U. z 2015 r. poz. 1206 z późn. zm.), dalej "ustawa o działalności ubezpieczeniowej" lub " u.d.u", poprzez ustalenie składki ubezpieczeniowej w wysokości, która nie zapewniała co najmniej wykonania wszystkich zobowiązań z umów ubezpieczenia i pokrycia kosztów wykonywania działalności ubezpieczeniowej zakładu ubezpieczeń w ubezpieczeniach grupy 3 (ubezpieczenia casco pojazdów lądowych, z wyjątkiem pojazdów szynowych, obejmujące szkody w pojazdach samochodowych) i grupy 10 (ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej posiadaczy pojazdów mechanicznych z wyłączeniem odpowiedzialności cywilnej przewoźnika) zgodnie z załącznikiem do ustawy o działalności ubezpieczeniowej w okresie od 1 stycznia 2011 r. do 30 września 2015 r., utrzymała w mocy zaskarżoną decyzję.
Do wydania decyzji doszło w następującym stanie faktycznym i prawnym sprawy.
KNF wszczęła z urzędu postępowanie administracyjne wobec B. S.A. [...] (dalej "towarzystwo ubezpieczeń" lub "zakład ubezpieczeń" lub "B. SA") w przedmiocie nałożenia kary pieniężnej w związku z podejrzeniem naruszenia art. 18 ust. 2 ustawy o działalności ubezpieczeniowej.
Przyczyną wszczęcia postępowania była analiza wyników kwartalnych i rocznych towarzystwa ubezpieczeń, uzyskanych w latach 2011-2015, z której wynikała w poszczególnych kwartałach i w latach 2011-2015 strata techniczna w ubezpieczeniach grupy 3, czyli ubezpieczeniach casco pojazdów lądowych (ubezpieczenia AC) i grupy 10, czyli ubezpieczeniach odpowiedzialności cywilnej posiadaczy pojazdów mechanicznych (ubezpieczenia OC), co wskazywało na fakt ustalania składki ubezpieczeniowej w wysokości, która nie zapewniała co najmniej wykonania wszystkich zobowiązań z umów ubezpieczenia i pokrycia kosztów wykonywania działalności ubezpieczeniowej zakładu ubezpieczeń w ubezpieczeniach OC i ubezpieczeniach AC. Przyczyną wszczęcia postępowania była również analiza elementów składowych taryfy składek ubezpieczeniowych stosowanych w ubezpieczeniach OC i ubezpieczeniach AC za lata 2011-2013.