Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Pamela Kuraś-Dębecka Sędziowie Sędzia WSA Dorota Dziedzic-Chojnacka (spr.) Sędzia WSA Barbara Kołodziejczak-Osetek Protokolant st. sekr. sąd. Karolina Pilecka po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 14 stycznia 2020 r. sprawy ze skargi L. S.A. z siedzibą w W. na decyzję Komisji Nadzoru Finansowego z dnia [...] czerwca 2019 r. nr [...] w przedmiocie kary pieniężnej oddala skargę
Przedmiotem zaskarżenia w niniejszym postępowaniu jest decyzja Komisji Nadzoru Finansowego (dalej: "Komisja", "KNF" lub "organ") z [...] czerwca 2019 r. nr [...]. Decyzją tą Komisja, działając na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2018 r. poz. 2096 z późn. zm., dalej: "kpa") w związku z art. 11 ust. 1 i 5 ustawy z dnia 21 lipca 2006 r. o nadzorze nad rynkiem finansowym (tekst jedn.: Dz. U. z 2019 r. poz. 298 z późn. zm., dalej: "ustawa o nadzorze") oraz art. 362 ust. 1 pkt 2 w zw. z art. 362 ust. 2 pkt 1 i w zw. z art. 481 ust. 1 ustawy z dnia 11 września 2015 r. o działalności ubezpieczeniowej i reasekuracyjnej (t.j. Dz. U. z 2019 r. poz. 381, dalej: "udur"), po rozpoznaniu wniosku [...] S.A. z siedzibą w [...] ("spółka", "skarżąca" lub "strona") o ponowne rozpatrzenie sprawy co do pktu I decyzji Komisji z [...] października 2017 r. - utrzymała w mocy decyzję KNF z [...] października 2017 r. nr [...] w zakresie jej punktu I. Zaskarżona część decyzji organu z [...] października 2017 r., tj. jej punkt I dotyczył nałożenia stronę kary pieniężnej w wysokości 300 000 złotych (słownie: trzysta tysięcy złotych) za naruszenie art. 18 ust. 2 ustawy z dnia 22 maja 2003 r. o działalności ubezpieczeniowej (Dz. U. z 2015 r. poz. 1206 z późn. zm., dalej: "udu"), poprzez ustalenie składki ubezpieczeniowej w wysokości, która nie zapewnia co najmniej wykonania wszystkich zobowiązań z umów ubezpieczenia i pokrycia kosztów wykonania działalności ubezpieczeniowej zakładu w ubezpieczeniach grupy 3 (ubezpieczenia casco pojazdów lądowych, z wyjątkiem pojazdów szynowych, obejmujące szkody w pojazdach samochodowych) w I i II kwartale 2011 r. oraz w latach 2014 - 2015 i grupy 10 (ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej posiadaczy pojazdów mechanicznych z wyłączeniem odpowiedzialności cywilnej przewoźnika) zgodnie z załącznikiem do udu w latach 2011 - 2015.
Zaskarżona decyzja została wydana w następujących okolicznościach faktycznych i prawnych sprawy:
Pismem z 20 listopada 2015 r. KNF zawiadomiła spółkę o wszczęciu z urzędu postępowania administracyjnego w przedmiocie nałożenia na nią kary pieniężnej na podstawie art. 212 ust. 1 pkt 2 udu w związku z podejrzeniem naruszenia art. 18 ust. 2 udu poprzez ustalenie składki ubezpieczeniowej w wysokości, która nie zapewnia co najmniej wykonania wszystkich zobowiązań z umów ubezpieczenia i pokrycia kosztów wykonywania działalności ubezpieczeniowej zakładu ubezpieczeń w ubezpieczeniach grupy 3 (ubezpieczenia casco pojazdów lądowych, z wyjątkiem pojazdów szynowych, obejmujące szkody w pojazdach samochodowych) i grupy 10 (ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej posiadaczy pojazdów mechanicznych z wyłączeniem odpowiedzialności cywilnej przewoźnika) zgodnie z załącznikiem do ustawy o działalności ubezpieczeniowej w latach 2011-2015.
Podstawę wszczęcia postępowania administracyjnego w przedmiocie nałożenia na stronę kary pieniężnej stanowiły okoliczności ustalone przez Komisję w toku bieżącego nadzoru, w wyniku analizy wyników finansowych spółki oraz informacji dotyczących adekwatności składki w ubezpieczeniach grupy 3 i 10, w tym analizy dokumentów przekazanych przez skarżącą.