Sprawa ze skargi na decyzję Prezesa Głównego Urzędu Miar w przedmiocie stwierdzenia nieważności decyzji
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Andrzej Wieczorek (spr.) Sędziowie Sędzia WSA Andrzej Czarnecki Sędzia WSA Halina Emilia Święcicka Protokolant Agnieszka Gajewiak po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 1 grudnia 2009 r. sprawy ze skargi M. N. na decyzję Prezesa Głównego Urzędu Miar z dnia [...] lipca 2009 r. nr [...] w przedmiocie stwierdzenia nieważności decyzji oddala skargę

Inne orzeczenia o symbolu:
6239 Inne o symbolu podstawowym 623
Inne orzeczenia z hasłem:
Inne
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie
Inne orzeczenia ze skargą na:
Prezes Głównego Urzędu Miar
Uzasadnienie strona 1/7

Prezes Głównego Urzędu Miar - organ II instancji - decyzją z dnia [...] lipca 2009 r. nr [...] działając na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 w związku z art. 127 § 3 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2000 r. Nr 98, poz. 1071), po rozpatrzeniu wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy złożonego przez M. N. - skarżącą - prowadzącą działalność gospodarczą pod nazwą [...] M. N. utrzymał w mocy decyzję Prezesa Głównego Urzędu Miar z dnia [...] maja 2009 r. - organ I instancji.

Do powyższych rozstrzygnięć doszło w następującym stanie faktycznym i prawnym.

W dniu [...] lipca 2006 r. Prezes Głównego Urzędu Miar, wydał skarżącej, zezwolenie na prowadzenie warsztatu w zakresie instalacji, w tym aktywacji, oraz sprawdzania pod względem zgodności z wymaganiami rozporządzenia Komisji (WE) nr 1360/2002 tachografów cyfrowych, w tym ich kalibracji. W związku z tą decyzją, zgodnie z art. 17 ust. 2 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o systemie tachografów cyfrowych (Dz. U. z 2005 r. Nr 180, poz. 1494), zwanej dalej "ustawą o systemie tachografów cyfrowych", i § 3 pkt 1 lit. b rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 9 stycznia 2006 r. w sprawie opłat za czynności organów administracji miar wykonywane w ramach systemu tachografów cyfrowych (Dz. U. 2006 r. Nr 8, poz. 46), określono w decyzji Prezesa Głównego Urzędu Miar z dnia [...] października 2006 r., nr [...] opłatę w wysokości 12 000 zł, jaką za wykonane czynności urzędowe, związane z wydaniem zezwolenia nr [...], powinna strona uiścić. Kwota ta została wpłacona [...] listopada 2006 r.

W dniu [...] kwietnia 2009 r. skarżąca, złożyła wniosek do Prezesa Głównego Urzędu Miar o stwierdzenie nieważności decyzji Prezesa Głównego Urzędu Miar z dnia [...] października 2006 r. W uzasadnieniu strona podała, że opłata stanowiąca przedmiot decyzji Prezesa Głównego Urzędu Miar, na podstawie § 2 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60) podlega reżimowi prawnemu przewidzianemu dla podatków, co dotyczy nie tylko konstrukcji takiej daniny publicznej, ale także reżimu legislacyjnego jaki powinien zostać zachowany. Zgodnie z art. 217 Konstytucji RP dla m.in. ustalenia wysokości stawek danin publicznych przewidziano bezwzględny wymóg ustawowy. Zdaniem strony, jak wynika z uzasadnienia spornej decyzji oraz z analizy stanu prawnego, art. 24 a ustawy z dnia 11 maja 2001 r. - Prawo o miarach (Dz. U. z 2004 r. Nr 243, poz. 2441) zawiera delegację ustawową do ustalenia wysokości stawki należnej opłaty. Wysokość stawki wyżej wymienionej daniny publicznej określono w rozporządzeniu, a nie ustawie. Oznacza to zdaniem strony, że rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 14 października 2004 r. w sprawie opłat za czynności urzędowe wykonywane przez organy administracji miar i podległe im urzędy (Dz. U. Nr 229, poz. 2309) , w zakresie w jakim ustala wysokość stawki opłaty jest niezgodne z art. 217 Konstytucji RP. Zatem decyzja z dnia [...] października 2006 r. została wydana z rażącym naruszeniem prawa.

Strona 1/7
Inne orzeczenia o symbolu:
6239 Inne o symbolu podstawowym 623
Inne orzeczenia z hasłem:
Inne
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie
Inne orzeczenia ze skargą na:
Prezes Głównego Urzędu Miar