Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Jakub Linkowski Sędziowie Sędzia WSA Izabela Głowacka - Klimas Sędzia WSA Grażyna Śliwińska (spr.) Protokolant st. sekr. sąd. Karolina Pilecka po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 11 maja 2017 r. sprawy ze skargi "W." Sp. z o.o. z siedzibą w [...] na decyzję Ministra Energii z dnia [...] listopada 2016 r. nr [...] w przedmiocie określenia wysokości opłaty zapasowej 1. uchyla zaskarżoną decyzję i utrzymaną nią w mocy decyzję Prezesa Agencji Rezerw Materiałowych z dnia [...] czerwca 2016 r.; 2. zasądza od Ministra Energii na rzecz skarżącej "W." Sp. z o.o. z siedzibą w [...] kwotę 18271 (osiemnaście tysięcy dwieście siedemdziesiąt jeden) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania.
W. Spółka Akcyjna z siedzibą w B. (dalej "Skarżąca", "Spółka") złożyła skargę to Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego na decyzję Ministra Energii z dnia [...] listopada 2016 r., nr [...], znak: [...]. utrzymującą w mocy decyzję Prezesa Agencji Rezerw Materiałowych z dnia [...] czerwca 2016 r., nr [...], w sprawie określenia wysokości opłaty zapasowej za miesiące: luty 2015 r., marzec 2015 r., maj 2015 r., czerwiec 2015 r., lipiec 2015 r., sierpień 2015 r. Skarga została zmodyfikowana pismem z 20 kwietnia 2017r.
Jako podstawę prawną rozstrzygnięcia organ wskazał. 138 § 1 pkt 1 w związku z art. 127 § 2 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2016 r. poz. 26, z późn. zm.), dalej: "k.p.a." oraz art. 21 § 1 pkt 1, art. 21 § 3 w związku z art. 21 § 4 oraz art. 47 § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613, z późn. zm.), dalej "o.p.", oraz art. 21b ust. 1, art. 21b ust. 2, art. 21b ust. 12, art. 21b ust. 13 oraz art. 2lb ust. 14 ustawy z dnia 16 lutego 2007 r. o zapasach ropy naftowej, produktów naftowych i gazu ziemnego oraz zasadach postępowania w sytuacjach zagrożenia bezpieczeństwa paliwowego państwa i zakłóceń na rynku naftowym (Dz. U. z 2014 r. poz. 1695, z późn. zm.), dalej "ustawa o zapasach".
Podstawę faktyczną stanowiły następujące ustalenia:
Prezes Agencji Rezerw Materiałowych (dalej "Prezes ARM") pismem z 19 kwietnia 2016 r. zawiadomił Spółkę o wszczęciu z urzędu postępowania w sprawie określenia wysokości opłaty zapasowej w stosunku do Spółki za miesiące: luty 2015 r., marzec 2015 r., maj 2015 r., czerwiec 2015 r., lipiec 2015 r. oraz sierpień 2015 r. i dopuścił dowód z Protokołu kontroli Nr [...] która została przeprowadzona w Spółce w dniach 2-3 grudnia 2015 r.
W wyniku kontroli ustalono między innymi, że Spółka w lutym, marcu, maju, czerwcu, lipcu i sierpniu 2015 r. dokonała produkcji ciężkich olejów opałowych (o kodach [...] ) w określonych ilościach, zaś w lutym, maju, czerwcu, lipcu i sierpniu 2015 r. przywozu ciężkich olejów opałowych (o kodach [...] ) w określonych ilościach. Ustaleń tdokonano na podstawie weryfikacji faktur potwierdzających przywóz paliw przez Spółkę w okresie od dnia 1 stycznia 2015 r. do dnia 30 września 2015 r. oraz protokołów potwierdzających produkcję paliw w okresie od dnia 1 stycznia 2015 r. do dnia 30 września 2015 r.
Zespół Kontrolny stwierdził, że podstawą obliczenia dla Spółki wysokości opłaty zapasowej w określonych miesiącach były zarówno przywiezione przez Spółkę jak i wyprodukowane przez nią ilości ciężkiego oleju opałowego w związku z czym wysokość opłaty zapasowej winna wynosić za kolejne miesiące:
luty 2015 r.: 146 621,00 zł;
marzec 2015 r.: 71 118,00 zł;
maj 2015 r.: 135 040,00 zł;
czerwiec 2015 r.: 125 483,00 zł;
lipiec 2015 r.: 154 597,00 zł;
sierpień 2015 r.: 112 525,00 zł.
Spółka w piśmie z 15 grudnia 2015 r. przedstawiła "Zastrzeżenia do protokołu kontroli", powołując się na wykładnię językową, ale także celowościową i funkcjonalną przepisów ustawy o zapasach dotyczących opłaty zapasowej. Prowadzi ona do wniosku, że intencją ustawodawcy było nałożenie tejże opłaty na wolumen ropy naftowej i paliw przywożonych - w przypadku handlowców lub wolumen produkcji paliw - w przypadku producentów. Świadczy o tym wyraźnie użycie przez ustawodawcę łącznika alternatywnego "lub" we wzorze do obliczania ilości przywożonych i produkowanych paliw. Jej zdaniem, gdyby wolą ustawodawcy było wskazanie za podstawę dokonywanych obliczeń sumy ilości przywożonych i produkowanych paliw to użyłby w tym przypadku łącznika koniunkcji "i", a tak nie jest. Powołała się także na brzmienie art. 21b ust. 3, w którym ustawodawca przewidział, iż w przypadku producentów paliw, przetwarzających je, tak jak Spółka, poprzez procesy mieszania, którzy nabyli te paliwa od poprzedniego producenta lub handlowca i których ilość stanowiła podstawę obliczenia i zapłaty opłaty zapasowej przez poprzedniego producenta lub handlowca, opłatę zapasową oblicza się od różnicy pomiędzy ilością produktu końcowego i tą ilością paliw, która stanowiła podstawę obliczenia i zapłaty opłaty zapasowej przez poprzedniego producenta lub handlowca. Wolą ustawodawcy było, aby opłata zapasowa nie była obliczana podwójnie od tych samych ilości paliw - i przez producenta, i przez handlowca. Przyjęta interpretacja przepisów jest z ustawą i stanowi niczym nieuzasadnione nierówne traktowanie podmiotów będących w takiej samej sytuacji.