Urząd Patentowy RP uznał, że jest bezsporne podobieństwo towarów, dla których oznaczenia znaki były zgłoszone.
We wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy uprawniony zwrócił się o uchylenie zaskarżonej decyzji w całości, argumentując to tym, że: przedmiotowe znaki nie są identyczne, a z analizy porównawczej tychże znaków jednoznacznie wynika, że wystarczająco różnią się między sobą i nie mogą stanowić przeszkody do zarejestrowania znaku "F.".
Urząd Patentowy RP, po ponownym rozpatrzeniu sprawy, opisaną decyzją z dnia [...] czerwca 2010 r. utrzymał w mocy zaskarżoną decyzję. Organ powołał jako podstawę rozstrzygnięcia art. 245 p.w.p., a w treści rozstrzygnięcia także art. 132 ust. 2 pkt 2 p.w.p. Stwierdził, że art. 132 ust. 2 pkt 2 p.w.p. wyłącza z rejestracji znaki towarowe, których używanie mogłoby wywołać wprowadzenie odbiorców w błąd, polegający w szczególności na skojarzeniu ze znakiem chronionym. Niedopuszczalna jest bowiem rejestracja znaku towarowego, gdyby w jej wyniku powstało prawo, którego zakres pokrywałby się chociaż częściowo z zakresem prawa z rejestracji z wcześniejszym pierwszeństwem. O tym czy w konkretnym przypadku mogłoby dojść do kolizji praw z rejestracji, czy zatem obydwa znaki towarowe są podobne, rozstrzyga się na podstawie kryterium niebezpieczeństwa wprowadzenia w błąd odbiorców (przeciętnych odbiorców) co do pochodzenia towarów. Niebezpieczeństwo wprowadzenia w błąd odbiorców co do pochodzenia towarów jest rezultatem podobieństwa towarów i podobieństwa oznaczeń. Obydwa elementy łączą się ze sobą ściśle i przeciętny odbiorca dokonując wyboru towarów, w toku porównywania znaku towarowego (towaru i oznaczenia) nie rozdziela ich. Im bardziej są podobne towary, tym większa możliwość uznania znaków za podobne do siebie. Zakres ochrony prawa z rejestracji znaku towarowego sięga tak daleko, jak sięga granica podobieństwa towaru i oznaczenia przy zestawieniu z innym towarem i oznaczeniem.
Organ podkreślił, że przy ustalaniu podobieństwa towarów bierze pod uwagę rodzaj towaru, przeznaczenie towaru oraz warunki zbytu. Do stwierdzenia podobieństwa nie jest natomiast konieczne rzeczywiste pomylenie znaków przez odbiorców. Wystarczy, że istnieje taka możliwość. Przy ocenie podobieństwa oznaczeń należy z kolei mieć na uwadze nie tylko możliwość uznania znaków za identyczne, ale również uznania, że informują o związkach łączących odrębne przedsiębiorstwa. Dla nabywcy decydujące znaczenie mają bowiem zbieżne elementy przedmiotowych oznaczeń. Kieruje się on przy wyborze jedynie pewnymi przewodnimi elementami oznaczenia z pominięciem drobnych rozbieżności. Organ przyjął, jak wcześniej, że dominującym, charakterystycznym i identycznym elementem znaków jest słowo "F.".
W przedmiotowej sprawie za bezsporną uznał jednorodzajowość i podobieństwo (bardzo duże) towarów w klasie 4. W znakach towarowych zarejestrowanych są to: materiały pędne, oleje techniczne, smary, oleje opałowe, asfalty. W znaku zgłoszonym są to: ropa naftowa, oleje przemysłowe, smary i tłuszcze, środki smarownicze i konserwujące, mieszaniny pochłaniające kurz, nawilżające i wiążące, paliwa (również spirytus silnikowy).