Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Andrzej Czarnecki (spr.) Sędziowie Sędzia WSA Piotr Borowiecki Sędzia WSA Dorota Wdowiak Protokolant ref. staż. Monika Piotrowska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 16 listopada 2010 r. sprawy ze skargi M. B. na uchwałę Krajowej Rady Notarialnej z dnia [...] maja 2010 r. nr [...] w przedmiocie wyrażenia zgody na pozostanie w stosunku zatrudnienia 1. uchyla zaskarżoną uchwałę oraz poprzedzającą ją uchwałę nr [...] Rady Izby Notarialnej w [...] z [...] stycznia 2010 r.; 2. stwierdza, że uchylone uchwały nie podlegają wykonaniu; 3. zasądza od Krajowej Rady Notarialnej na rzecz skarżącej M. B. kwotę 457 (czterysta pięćdziesiąt siedem) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania.
Pismem z dnia [...] listopada 2009 r., aplikantka notarialna M. B. złożyła wniosek do Rady Izby Notarialnej w [...] o wyrażenie zgody na zatrudnienie na stanowisku Szef Biura Zarządu K. sp. z o.o. z siedzibą w T. oraz o wyznaczenie patrona aplikacji.
Pismem z dnia [...] grudnia 2009 r., wezwano stronę do uzupełnienia wniosku.
W wykonaniu wezwania, pismem z dnia [...] grudnia 2009 r., M. B. nadesłała informację o charakterze zatrudnienia oraz zakresie jej obowiązków, z których to dokumentów m.in. wynika, że sporządza projekty umów handlowych i cywilnoprawnych, opinii prawnych, prowadzi rejestr uchwał spółki oraz współpracuje w ramach stosunku pracy z organami administracji państwowej, a także przygotowuje projekty wniosków i pozwów. Jak wskazywała obecnie koordynuje postępowanie dotyczące przekształcenia spółki z ograniczona odpowiedzialnością w spółkę akcyjną i jej zadaniem jest przygotowywanie dla władz spółki odpowiednich wniosków o wpis czy wykreślenie hipoteki, o przekształcenie prawa użytkowania wieczystego we własność itp.
Uchwałą z dnia [...] stycznia 2010 r., na podstawie art. 19 w zw. z art. 78 ustawy z dnia 14 lutego 1991 r., Prawo o notariacie (Dz. U. z 2008 r., Nr 189, poz. 1158, Dz. U. z 2009 r., Nr 37, poz. 286) - dalej jako ustawa - oraz rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 23 marca 2006 r. (Dz. U. z 2006 r., Nr 52, poz. 384) Rada Izby Notarialnej w [...] nie wyraziła zgody na zatrudnienie aplikantki na stanowisku Szef Biura Zarządu K. sp. z o.o. z siedzibą w T. uznając, iż zajmowane stanowisko związane jest z doradztwem w interesach w rozumieniu przepisu art. 19 cytowanej ustawy.
Na powyższą uchwałę strona zgodnie z pouczeniem wniosła zażalenie, wnosząc o jej uchylenie. W uzasadnieniu podniosła, iż charakter zatrudnienia nie jest doradztwem w interesach rozumianego jako konsulting. Podkreśliła, iż aby móc świadczyć usługi konsultingowe musiałaby być podmiotem zewnętrznym, w pełni niezależnym od spółki, zaś ona z uwagi na zawarty stosunek pracy, nie jest neutralna względem pracodawcy. Ponadto podniosła, iż przygotowując umowy, sporządzając protokoły czy prowadząc rejestry na potrzeby swego pracodawcy, nie podejmuje samodzielnie decyzji, jedynie wykonuje obowiązki jej zlecone. Wyjaśniła, iż charakter pracy przez nią wykonywany nie różni się od obowiązków, które wykonują aplikanci etatowi zatrudnieni w kancelariach notarialnych. Dodatkowo wskazała, że obsługą prawną oraz reprezentacją spółki zajmują się dwie niezależne kancelarie prawnicze, którymi spółka posługuje się w stosunkach zewnętrznych. Zaskarżonej uchwale zarzuciła brak uzasadnienia w zakresie, w którym wykonywane przez nią czynności miałyby być sklasyfikowane jako doradztwo i w jakim zakresie powodowałyby uchybienie powagi zawodu.
Uchwałą z dnia [...] maja 2010 r., Krajowa Rada Notarialna utrzymała w mocy zaskarżoną uchwałę i nie wyraziła zgody na zatrudnienie M. B. na stanowisku Szefa Biura Zarządu spółki K. Uzasadniając swe stanowisko organ samorządu zawodowego na wstępie odniósł się do formy procesowej zaskarżonej uchwały wskazując, iż winna być nazwana decyzją, z uwagi na merytoryczne rozstrzygnięcie w niej zawarte, co za tym idzie zaskarżona w drodze odwołania, a nie zażalenia. Nie mniej jednak organ wyjaśnił, iż wadliwa nazwa nie wpłynęła na wadliwość rozstrzygnięcia. Organ odwoławczy powołując się na dyspozycję art. 19 w związku z art. 78 ustawy Prawo o notariacie wyjaśnił, iż ograniczenie możliwości podejmowania działalności pozazawodowej notariusza jest wynikiem jego roli, jako zawodu zaufania publicznego.