Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący, Sędzia WSA Grażyna Śliwińska (spr.), Sędziowie WSA Jolanta Królikowska-Przewłoka, WSA Andrzej Czarnecki, Protokolant Robert Rozbicki, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 19 grudnia 2005 r. sprawy ze skargi "P." Sp. z o.o. z siedzibą w K. na decyzję Głównego Inspektora Transportu Drogowego z dnia [...] maja 2005 r. Nr [...] w przedmiocie nałożenia kary pieniężnej za wykonywanie transportu drogowego bez wymaganej licencji 1. uchyla zaskarżoną decyzję; 2. zasądza od Głównego Inspektora Transportu Drogowego na rzecz skarżącego "P." Sp. z o.o. z siedzibą w K. kwotę 1535,-zł (jeden tysiąc pięćset trzydzieści pięć) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania.
Decyzją z dnia z dnia [...] maja 2005r. Nr [...]po rozpatrzeniu odwołania wniesionego przez "P." Sp. z o.o. z siedzibą w K. od decyzji [...] Wojewódzkiego Inspektora Transportu Drogowego z dnia [...] listopada 2004 r. o nałożeniu kary pieniężnej w wysokości 8 000 zł - Główny Inspektor Transportu Drogowego utrzymał zaskarżoną decyzję w całości w mocy.
Jako podstawę prawną wskazał art. 138 § 1 pkt 1 k.p.a., art. 5 ust.1, art. 92 ust. 1 ustawy z dnia 6 września 2001 r. o transporcie drogowym, Ip. 1.1.1, załącznika do ustawy z dnia 6 września 2001 r. o transporcie drogowym (Dz. U. Nr 125, poz. 1371 ze zm.).
Podstawę faktyczną niniejszego rozstrzygnięcia stanowiły ustalenia dokonane w toku kontroli pojazdu marki [...] o nr rej. [...] przeprowadzonej w miejscowości W. na drodze krajowej nr [...] w dniu [...] września 2004r. o godz.17.00. Jego kierowca J. W. przewoził dwa puste opakowania 1000 l po oleju z oddziału firmy "P." Sp. z o.o. w K. do bazy w M. i 1 opakowanie 25 l oleju z M. do W.
Opierając się na przedstawionej fakturze VAT nr [...] z dnia [...] września 2004r. z której wynikało, że sprzedawcą 25 l oleju jest C. L. Sp. z o.o. z/s w W., a nabywcą Firma H. S. B. z W. i okazanym przez kierowcę wypisie z zaświadczenia na przewozy drogowe na potrzeby własne - organ stwierdził, że w chwili kontroli przedmiotowy pojazd dokonywał krajowego transportu drogowego rzeczy bez licencji przewozowej. Ustalił, że przewożony olej został załadowany w firmie P. w M., jego sprzedawcą jest firma C., która dowiozła ładunek do firmy P. i ta ostatnia miała przewieźć ładunek do odbiorcy w W. Wskazywał na wyjaśnienia kierowcy, który podpisał protokół.
W toku postępowania strona składała wyjaśnienia i dowody, w których podnosiła, że nie posiada licencji, ponieważ nie wykonuje przewozów rzeczy pojazdami powyżej 3,5 tony. Powołując się na złożoną umowę dystrybucji z C. L. wskazywała na to, że towar rozwozi do klientów wyłącznie samochodami poniżej 3.5 tony DMC, które nie wymagają licencji, natomiast samochodami powyżej 3.5 tony DMC przewozi towary z firmy C. wyłącznie wewnątrz przedsiębiorstwa, tj. pomiędzy magazynem w K. i magazynem w S. Wskazywał, że kierowca udzielił błędnej informacji kontrolującym, ponieważ nie miał prawa dostarczyć tego towaru do klienta kontraktowego. Załączył oświadczenie kierowcy J. W. sporządzone 3 miesiące po kontroli, z którego wynikało, że tłumaczył inspektorowi w jaki sposób odbywa się dostawa do klientów C. i że takich dostaw nie wykonuje się dużymi samochodami, natomiast w chwili kontroli nie wiedział dlaczego bańka 25 l oleju znajdowała się w jego samochodzie, że zostało wyjaśnione, że magazyn pomylił się przy załadunku. Okoliczności tych nie uwzględnił organ I instancji, nakładając karę 8 000 zł uznał, że "P." Sp. z o.o. z siedzibą w K. wykonywała transport drogowy rzeczy bez licencji przewozowej.
W odwołaniu od niniejszej decyzji strona wnosiła o uchylenie przedmiotowej decyzji. Zarzucała, że organ błędnie ustalił okoliczności faktyczne poprzez przypisanie jej dostarczanie kontrolowanym pojazdem o DMC 16 t towar - opakowania 25 l oleju - do konkretnego klienta na zlecenie C. Wywodziła, że faktura wystawiona przez C. nie dowodzi, że taki transport był faktycznie wykonywany. W chwili kontroli towar przewożony był omyłkowo w ramach przedsiębiorstwa, ale nie do klienta wymienionego na fakturze, do którego był dostarczony dnia następnego samochodem nie przekraczającym DMC 3,5 t. Wskazywała, że towar dostarczany do klientów przewozi się przerzutem między magazynem głównym a oddziałem w ramach przewozów na potrzeby własne na co zezwala art. 4 ust. 4 lit. c czyli z przedsiębiorstwa do przedsiębiorstwa. Strona posiada kilkanaście samochodów dostawczych i pick-apów - do 3,5 tony DMC, którymi dostarcza towar do klientów C. Są to dowozy na niewielką skalę, stąd nie ma potrzeby wykonywania ich samochodami o DMC powyżej 3,5 tony i uzyskiwanie do tego celu licencji. Ustawodawca nie ogranicza w normie art. 4 ust. 4 lit. c praw własności do towaru, który jest w posiadaniu dostawcy zgodnie z umową jego dystrybucji.