Sprawa ze skargi na decyzję Ministra Transportu i Budownictwa w przedmiocie cofnięcia zwolnienia i unieważnienia zaświadczenia o zwolnieniu z pilotażu obowiązkowego na wewnętrznych wodach morskich
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Ewa Frąckiewicz Sędziowie Sędzia WSA Maria Jagielska (spr.) Asesor WSA Małgorzata Grzelak Protokolant Michał Syta po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 20 listopada 2006 r. sprawy ze skargi Z. F. na decyzję Ministra Transportu i Budownictwa z dnia [...] maja 2006 r. nr [...] w przedmiocie cofnięcia zwolnienia i unieważnienia zaświadczenia o zwolnieniu z pilotażu obowiązkowego na wewnętrznych wodach morskich 1. uchyla zaskarżoną decyzję oraz utrzymaną nią w mocy decyzję Dyrektora Urzędu Morskiego w [...] z dnia [...] stycznia 2006 r.; 2. stwierdza, że uchylone decyzje nie podlegają wykonaniu.

Uzasadnienie strona 1/5

Pismem z dnia [...] grudnia 2005r. Dyrektor Urzędu Morskiego w [...]. wszczął postępowanie administracyjne w sprawie Z. F. o to, że kierując zestawem pchanym - pchacz [...] z barką, na wewnętrznych wodach morskich, w warunkach ograniczonej widzialności bez sprawnego radaru, nie respektował zaleceń VTS [...] i naruszył § 34 Przepisów Portowych. Zdarzenie miało miejsce [...] grudnia 2005r. ok. godziny 06.40, co wynikało z notatki służbowej oficera Portu - L. L.. W złożonych wyjaśnieniach Z. F. stwierdził, iż widzialność w rejonie, w którym się znajdował, pozwalała na wypłynięcie z portu, co ustalił naocznie, płynąc wcześniej w miejsce, z którego miał odholować barkę. Gdy puścił cumy, otrzymał wezwanie do zaczekania 15 minut. Jest doświadczonym praktykiem żeglarskim, zna swoje rzemiosło i doskonale orientował się, że czekanie może tylko pogorszyć warunki pogodowe, co potwierdziło się później. Rejs wykonał bez przeszkód, a czekać nie mógł, ponieważ na towar oczekiwał już statek w [...].

Decyzją z dnia [...] stycznia 2006r. Dyrektor Urzędu Morskiego w [...], na podstawie § 13 ust. 1 pkt 1 Zarządzenia Nr 2 Dyrektora Urzędu Morskiego w [...] z dnia 10 kwietnia 2003r. w sprawie zwolnień z pilotażu obowiązkowego na wodach administrowanych przez Dyrektora Urzędu Morskiego w [...] oraz art. 104 Kpa. cofnął Z. F. zwolnienie i unieważnił zaświadczenie o zwolnieniu z pilotażu obowiązkowego na wewnętrznych wodach morskich nr [...]. Powyższe dokonało się w odpowiedzi na złożony w przedmiocie cofnięcia zaświadczenia wniosek Kapitana Portu [...], a decyzji nadano na podstawie art. 108 § 1 Kpa. rygor natychmiastowej wykonalności. Jak podał organ w uzasadnieniu decyzji Z. F. w dniu [...] grudnia 2005r. zgłosił zamiar odcumowania od nadbrzeża zbożowego w porcie [...] i przejścia do [...] zestawu pchanego - pchacz [...] wraz z barką o łącznej długości ok. 82m. i pomimo zakazu oficera VTS wydanego w związku z ograniczoną widzialnością na torze wodnym, kontynuował żeglugę. Po przybyciu do [...] pchacz [...] został poddany kontroli, w wyniku której stwierdzono brak kompasu magnetycznego i radaru. Organ przeprowadził postępowanie wyjaśniające, które potwierdziło, że wskazanego wyżej dnia Z. F. opisanym działaniem naruszył przepisy § 13 ust. 1 Przepisów Portowych, odcumowując od nadbrzeża i nie respektując zakazu wydanego przez oficera służby VTS oraz § 34 ust. 1 i 2 Przepisów Portowych nakładających obowiązek posiadania sprawnego radaru przez zestawy o długości całkowitej 20m i większej podczas żeglugi o widzialności poniżej 1 Mm.

Stosownie więc do § 13 ust. 1 powołanego w decyzji Zarządzenia Nr 2 Dyrektora Urzędu Morskiego w [...], jeżeli postępowanie kapitana zagraża bezpieczeństwu morskiemu organ może ograniczyć lub cofnąć zwolnienie z pilotażu obowiązkowego o ile wymagają tego względy prewencyjne. Organ uznał w konkretnej sprawie za uzasadnione cofnięcie uprawnień Z. F..

W złożonym odwołaniu od decyzji Z. F. prosił o jej "anulowanie". Decyzję uznał za niesłuszną, niesprawiedliwą i godzącą w jego godność osobistą. Podkreślił, że cofnięte mu uprawnienie posiada od ponad 20 lat i jest mu ono niezbędne do wykonywania jego pracy kapitana żeglugi śródlądowej. Okoliczności, na które powołał się organ w uzasadnieniu są "przeinaczone i tendencyjne". Oficer dyżurny L. L. nie wiedział jakie naprawdę były warunki pogodowe, gdy tymczasem były one powyżej 1 Mm widzialności, o czym przekonał się składający odwołanie naocznie, ponieważ płynął tym odcinkiem chwilę wcześniej. Jako kierownik statku zgodnie z § 16 1 i 2 Przepisów Portowych, mógł podjąć decyzję o wyjściu, opierając się na posiadanych przez siebie informacjach o aktualnym stanie pogody. Ponadto, jeżeli widzialność była powyżej 1 Mm nie ma konieczności posiadania radaru. Natężenie ruchu było prawie zerowe, a więc nie jest wiadome czym naprawdę kierował się oficer służby VTS wydając zakaz wypłynięcia i próbując w ten sposób uniemożliwić wykonanie rejsu. Z. F. przyznał, że jego działanie było na granicy uchybienia przepisom i dobrej praktyce żeglarskiej, jednak jego zdaniem nie przekroczył tej granicy, a odebranie uprawnień jest za wysoką karą.

Strona 1/5