Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Grażyna Śliwińska Sędziowie Sędzia WSA Tomasz Sałek (spr.) Sędzia WSA Sławomir Kozik Protokolant ref. staż. Agata Rosiak po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 30 maja 2019 r. sprawy ze skargi "(...)" Sp. j. z siedzibą w T. na decyzję Ministra Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej z dnia "(...)" października 2018 r. nr "(...)" w przedmiocie stwierdzenia utraty statusu zakładu pracy chronionej oddala skargę
Piekarnia Z. J. W. Sp. jawna (dalej też jako "skarżąca", "strona" lub "spółka") wniosła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie skargę na decyzję Ministra Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej (dalej też jako "Minister" lub "organ odwoławczy") z dnia [...] października 2018 r. nr [...]. Zaskarżoną decyzją organ odwoławczy utrzymał w mocy decyzję Wojewody [...] z dnia [...] lutego 2018 r. nr [...] (dalej też jako "Wojewoda" lub "organ pierwszej instancji"), stwierdzającą utratę, z dniem 20 lipca 2012 r. statusu zakładu pracy chronionej przyznanego skarżącej. Wojewoda wskazał, że ze zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego wynika, iż pawilon handlowy w B., przy ul. [...], użytkowany był przez pracodawcę od 20 lipca 2012 r. Dodatkowo udowodniono zatrudnienie w powyższym pawilonie, na podstawie umowy o pracę pani R. H., będącej osobą niepełnosprawną. Tymczasem dostęp do pomieszczenia toalety w użytkowanym przez pracodawcę obiekcie, nie spełniał warunku, o którym mowa w art. 28 ust. 1 pkt 2 lit. a ustawy z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych (tekst jednolity Dz. U. z 2018 roku, poz. 511 ze zm., dalej też jako "ustawa o rehabilitacji"). Jak podkreślił organ pierwszej instancji, z pisma Zastępcy Okręgowego Inspektora Pracy w K., z dnia 12 stycznia 2017 roku wynika, że pracodawca użytkuje na podstawie umowy najmu pawilon handlowy w B. przy ulicy [...], w którym zlokalizowano stanowisko pracy dla pracowników, w tym osoby niepełnosprawnej. W czasie kontroli ustalono, że pracownice korzystają z pomieszczenia ubikacji zlokalizowanego na końcu ciągu pawilonów handlowych w odległości około 20 m od pawilonu. Przejście do ubikacji odbywa się po otwartej przestrzeni placu przyległego do obiektów handlowych. Natomiast z przepisu § 1 pkt 1 załącznika nr 3 do rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 26 września 1997 r. w sprawie ogólnych przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy (Dz.U. z 2003 r. Nr 169, poz. 1650 ze zmianami oraz z 2011 r. Nr 173, poz. 1034) wynika, że pomieszczenia higienicznosanitarne powinny znajdować się w budynku, w którym odbywa się praca, albo w budynku połączonym z nim obudowanym przejściem, które w przypadku przechodzenia z ogrzewanych pomieszczeń pracy powinno być również ogrzewane. Tymczasem pawilon handlowy zlokalizowany w B., przy ul. [...], nie spełnia ww. przepisu bhp wynikającego 2 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 26 września 1997 r. w sprawie ogólnych przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy. W związku z powyższym, w ocenie organu I instancji, skarżąca z dniem 20 lipca 2012 roku zaprzestała spełnienia ww. warunku, co oznacza, że należało z tym dniem stwierdzić utratę statusu zakładu pracy chronionej.
Od powyższej decyzji strona złożyła odwołanie, wnosząc o jej uchylenie w całości i umorzenie postępowania w sprawie, jednakże Minister Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej decyzją z dnia [...] października 2018 r. nr [...], utrzymał w mocy decyzję Wojewody [...] z dnia [...] lutego 2018 r. W ocenie organu odwoławczego ze zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego, wynika bowiem, że: