Sprawa ze skargi na decyzję Ministra Finansów w przedmiocie umorzenia postępowania w sprawie przedłużenia zezwolenia na prowadzenie działalności w zakresie gier na automatach
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Zdzisław Romanowski Sędziowie Sędzia WSA Izabela Głowacka-Klimas (spr.) Sędzia WSA Urszula Wilk Protokolant Jan Czarnacki po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 11 października 2010 r. sprawy ze skargi P. Sp. z o.o. z siedzibą w Z. na decyzję Ministra Finansów z dnia [...] kwietnia 2010 r. nr [...] w przedmiocie umorzenia postępowania w sprawie przedłużenia zezwolenia na prowadzenie działalności w zakresie gier na automatach oddala skargę

Inne orzeczenia o symbolu:
6042 Gry losowe i zakłady wzajemne
Inne orzeczenia z hasłem:
Gry losowe
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie
Inne orzeczenia ze skargą na:
Minister Finansów
Uzasadnienie strona 1/14

W dniu [...] listopada 2009 r. do Ministerstwa Finansów wpłynął wniosek P. Sp. z o.o. z siedzibą w [...] o przedłużenie zezwolenia na prowadzenie salonu gier na automatach w [...]. W związku z powyższym zostało wszczęte postępowanie w przedmiotowej sprawie i podjęte czynności w celu rozpatrzenia ww. wniosku.

Postępowanie administracyjne w sprawie wniosku P. Sp. z o.o. z dnia [...] listopada 2009 r. dotyczące przedłużenia zezwolenia na prowadzenie salonu gier na automatach w [...], nie zostało zakończone przed dniem 31 grudnia 2009 r.

Minister Finansów, decyzją z dnia [...] lutego 2010 r. nr [...], umorzył postępowanie w sprawie wniosku o przedłużenie zezwolenia na prowadzenie działalności w zakresie gier na automatach w [...]. Strona odebrała ww. decyzje w dniu [...] lutego 2010 r. (zgodnie ze zwrotnym potwierdzeniem odbioru).

W uzasadnieniu wskazał, że w dniu 1 stycznia 2010 r. weszła w życie ustawa z dnia 19 listopada 2009 r. o grach hazardowych (Dz. U. z 2009 r. Nr 201, poz. 1540). Tym samym utraciła moc ustawa z dnia 29 lipca 1992 r. o grach i zakładach wzajemnych (Dz. U. z 2004 r. Nr 4, poz. 27 z późn. zm.).

Ustawa z dnia 19 listopada 2009 r. o grach hazardowych określa warunki urządzania i zasady prowadzenia działalności w zakresie gier losowych, zakładów wzajemnych i gier na automatach (art. 1), w tym definicje poszczególnych gier hazardowych.

Zgodnie z art. 4 ust. 1 pkt 1 lit. a) ww. ustawy gra na automatach może być prowadzona jedynie w kasynie gry, a zatem ustawa o grach hazardowych nie przewiduje możliwości urządzania gier na automatach w salonach gier na automatach.

W związku z powyższym postępowanie dotyczące przedłużenia zezwolenia na prowadzenie działalności w zakresie gier na automatach urządzanych w salonie gier na automatach w [...] stało się bezprzedmiotowe.

Jak stanowi art. 118 powołanej ustawy do postępowań wszczętych i niezakończonych przed dniem wejścia w życie ustawy stosuje się przepisy ustawy, o ile ustawa nie stanowi inaczej.

Stosownie do art. 129 ust. 2 ww. ustawy postępowania w sprawie wydania zezwoleń na prowadzenie działalności w zakresie gier na automatach o niskich wygranych oraz gier na automatach urządzanych w salonach gier na automatach, wszczęte i niezakończone przed dniem wejścia w życie ustawy, umarza się.

Pismem z dnia [...] lutego 2010 r. P. Sp. z o.o. złożyła odwołanie od decyzji Ministra Finansów z dnia [...] lutego 2010 r. nr [...], w którym wniosła cyt.: "(...) na podstawie art. 220 § 1, art. 233 § 1 pkt ustawy Ordynacja podatkowa oraz art. 1 pkt 11 i art. 8 ust. 1 Dyrektywy 98/34 WE o uchylenie przedmiotowej decyzji".

W uzasadnieniu odwołania strona wskazała, iż powołane przepisy ustawy z dnia 19 listopada 2009 r. o grach hazardowych, tj. art. 4 ust. 1 pkt 1 lit. a) oraz art. 129 ust. 2, w rozumieniu art. 1 pkt 11 Dyrektywy 98/34 WE są przepisami technicznymi i jako takie winny być poddane procesowi notyfikacji w Komisji Europejskiej zgodnie z art. 8 ust. 1 Dyrektywy. Zdaniem strony, nie dopełnienie obowiązku notyfikacji przepisów ustawy o grach hazardowych powoduje bezskuteczność tych przepisów wobec podmiotów prawa prywatnego co oznacza, że nie można się na te przepisy powoływać w postępowaniu wobec prywatnych firm. Na poparcie swojego stanowiska P. Sp. z o.o. powołała się na wyrok z dnia 30 kwietnia 1996 r. Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości w sprawie C-194 CIA oraz przedstawiła opinię prawną prof. dr hab. [...].

Strona 1/14
Inne orzeczenia o symbolu:
6042 Gry losowe i zakłady wzajemne
Inne orzeczenia z hasłem:
Gry losowe
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie
Inne orzeczenia ze skargą na:
Minister Finansów