skarg O. D. i Prokuratora Prokuratury Okręgowej na uchwałę Rady Miasta [...] w przedmiocie stypendiów sportowych
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Jakub Linkowski Sędziowie Sędzia WSA Agnieszka Łąpieś-Rosińska Sędzia WSA Marzena Milewska-Karczewska (spr.) Protokolant st. sekr. sąd. Karolina Pilecka po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 4 lipca 2017 r. sprawy ze skarg O. D. i Prokuratora Prokuratury Okręgowej w [...] na uchwałę Rady Miasta [...] z dnia [...] września 2009 r. nr [...] w przedmiocie stypendiów sportowych 1. stwierdza nieważność § 1 ust. 1 pkt 2 zaskarżonej uchwały w części, w jakiej określa w ramach kryterium przyznania stypendium sportowego konieczność rozliczania się z podatku dochodowego od osób fizycznych w m.st. Warszawie; 2. stwierdza nieważność § 3 ust. 1 i § 9 ust. 3 zaskarżonej uchwały; 3. w pozostałym zakresie skargi oddala; 4. zasądza od Rady Miasta [...] na rzecz O. D. kwotę 150 (sto pięćdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Uzasadnienie strona 1/11

O. D. (dalej też: "skarżący") wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie skargę na uchwałę Rady W. nr [...] z dnia [...] września 2009r. wydaną w sprawie określenia szczegółowych zasad i trybu przyznawania, wstrzymywania i pozbawiania oraz ustalania wysokości stypendiów sportowych W. oraz stypendiów sportowych W. "[...]" dla zawodników osiągających wysokie wyniki sportowe we współzawodnictwie międzynarodowym lub krajowym (dalej: uchwała, uchwała z dnia [...] września 2009r.). Prezydent W. odmówił bowiem skarżącemu udzielenia stypendium sportowego, o które się ubiegał w związku z uprawianiem [...]. Podstawą odmowy, jak wynika z treści skargi, były przy tym postanowienia wprowadzone zaskarżoną uchwałą.

Z treści skargi wynika, że zdaniem skarżącego przedmiotowa uchwała zawęża nieprawnie krąg stypendystów sportowych przez zapisy zawarte w uchwale wskazujące, że:

- stypendium może przysługiwać tylko uprawiającym dyscyplinę objętą systemem współzawodnictwa sportowego dzieci i młodzieży, co było niezgodne z normą art. 35 ustawy o sporcie kwalifikowanym a także z art. 1 oraz art. 7 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym w związku z art. 1, 3 pkt 13 ust.1 i 14 ust.2 i 3 ustawy o wdrażaniu niektórych przepisów Unii Europejskiej w zakresie równego traktowania, jak również z art. 31, 32, i 68 ust.5 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej, gdyż ustawa we wskazanym przepisie art. 35 zakładała, że stypendia są przyznawane zawodnikom osiągającym wysokie wyniki sportowe w międzynarodowym współzawodnictwie sportowym lub krajowym współzawodnictwie sportowym a zatem nie zakłada przyznawania stypendiów wyłącznie w ramach dyscyplin objętych systemem współzawodnictwa sportowego dzieci i młodzieży.

- stypendium przysługuje w tedy, gdy mieszka się na terenie W. i rozlicza się z podatku dochodowego w W., co jest niezgodne z art. 35 ustawy o sporcie kwalifikowanym. Zdaniem skarżącego brak bowiem upoważnienia do powoływania takiego nieuzasadnionego warunku, gdyż jedynym warunkiem ustawowym było osiągnięcie wysokich wyników sportowych w rywalizacji krajowej lub międzynarodowej. Zdaniem skarżącego, ustawodawca określając katalog podmiotów, którym mogą być przyznane stypendia nie uzależnił tego uprawnienia od przesłanki stałego zamieszkania na terenie danej gminy ;

- stypendium sportowe przysługiwało wtedy, gdy zawodnik posiadał aktualną licencję wydaną przez właściwy polski związek sportowy. Zapis ten zdaniem skarżącego w świetle brzmienia art. 22 ustawy o kulturze fizycznej, jest niezgodny;

- stypendium sportowe przyznawane jest tylko do 23 roku życia, co jest niezgodne z art. 1, 3 pkt 1, 13 ust. 1 i 14 ust. 2 i 3 ustawy o wdrażaniu niektórych przepisów Unii Europejskiej w zakresie równego traktowania oraz art. 68 ust. 5 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej, gdzie wskazano, że samorząd ma w szczególności dbać o kulturę fizyczną dzieci i młodzieży. W "szczególności" a zatem z partycypacji we wspieraniu kultury fizycznej nie wyłącza się dorosłych,

Strona 1/11