Powyższe stanowisko potwierdza literalne brzmienie art. 66 ust. 1 pkt 1 lit. c ustawy o świadczeniach, który mówi o osobach "prowadzących działalność pozarolniczą", a nie o osobach, które uzyskały wpis do ewidencji działalności gospodarczej.
Nie bez znaczenia jest również stanowisko Naczelnego Sądu Administracyjnego wyrażone w wyroku z dnia 18 stycznia 2011 r., sygn. akt II GSK 22/10, zgodnie z którym na gruncie ustawy z dnia 23 grudnia 1988 roku o działalności gospodarczej (Dz. U. Nr 41, poz. 324) powszechnie przyjmowane było, iż zgłoszenie i wpis do ewidencji działalności gospodarczej stanowiło jedynie podstawę rozpoczęcia działalności gospodarczej, a nie jej rozpoczęcie (por. także A. Wasilewski, ustawa o działalności gospodarczej z 1988 roku. Wstępna charakterystyka rozwiązań prawnych PUG 1989, z. 3. s. 75 i n.). Stanowisko to pozostaje aktualne również w świetle przepisów ustawy o swobodzie działalności gospodarczej. Ponadto podkreślenia wymaga, że ustawodawca zarówno na gruncie ustawy Prawo działalności gospodarczej, jak i ustawy o swobodzie działalności gospodarczej wyraźnie rozróżnia pojęcia: "podjęcia działalności gospodarczej" od "wykonywania działalności gospodarczej". Odzwierciedleniem nadawania odmiennego znaczenia tym pojęciom jest choćby tytuł Rozdziału 2 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej, tj. "Zasady podejmowania i wykonywania działalności gospodarczej", który wyraźnie wskazuje na konieczność rozróżniania obu pojęć. Zatem dokonanie przez przedsiębiorcę wpisu do ewidencji działalności gospodarczej nie może być utożsamiane z wykonywaniem (prowadzeniem) tej działalności przez przedsiębiorcę i niejako automatycznym łączeniem faktu samego wpisu do ewidencji z podleganiem obowiązkowi ubezpieczenia zdrowotnego.
Należy zatem stwierdzić, w ślad za Naczelnym Sądem Administracyjnym, że wykładnia art. 66 ust. 1 pkt 1 lit. c ustawy o świadczeniach powinna być dokonywana w powiązaniu z treścią art. 13 pkt 4 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych w zw. z art. 69 ust. 1 ustawy o świadczeniach. Obowiązkowi ubezpieczenia zdrowotnego podlegają osoby, które faktycznie prowadzą działalność gospodarczą - od dnia rozpoczęcia wykonywania działalności do dnia zaprzestania jej wykonywania, z wyłączeniem okresu na który wykonywanie działalności zostało zawieszone. To, że wpis do ewidencji działalności gospodarczej rodzi domniemanie faktyczne podjęcia przez przedsiębiorcę działalności gospodarczej nie zwalnia organów administracji publicznej - stosownie do art. 109 ust. 6 ustawy o świadczeniach - z obowiązków wynikających z przepisów Kodeksu postępowania administracyjnego, a w szczególności zebrania i wyczerpującego rozpatrzenia materiału dowodowego na okoliczność faktycznego prowadzenia lub nieprowadzenia przez przedsiębiorcę działalności gospodarczej.
Organy NFZ, rozpatrując ponownie niniejszą sprawę, uwzględnią przedstawioną powyżej wykładnię przepisów prawa materialnego, mających zastosowanie w sprawie oraz wskazania dotyczące przeprowadzenia postępowania administracyjnego, zgodnie wymogami dokładnego wyjaśnienia i ustalenia stanu faktycznego sprawy, zebrania i wyczerpującego rozpatrzenia materiału dowodowego, w szczególności w zakresie szczegółowej i pełnej oceny wszystkich zgłaszanych wniosków dowodowych oraz podniesionych przez Skarżącego okoliczności.
Uwzględniając powyższe, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, na podstawie art. 145 § 1 pkt 1 lit. a) i lit. c) oraz art. 152 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.), orzekł jak w sentencji wyroku, postanawiając o kosztach postępowania w oparciu o art. 200 w zw. z art. 209 tej ustawy.