Sygn. akt VI SA/Wa 1173/04 W Y R O K W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ Dnia 6 kwietnia 2005 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia Sędziowie : Sędzia WSA Protokolant: po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 30 marca 2005r. sprawy ze skargi T. Sp. z o.o. na postanowienie Prezesa Urzędu Regulacji Telekomunikacji i Poczty z dnia [...] maja 2004 r. nr [...] w przedmiocie odroczenia terminu zapewnienia realizacji zadań na rzecz obronności. oddala skargę
Wnioskiem z dnia 20 marca 2003r. T. Sp. z o.o. z siedzibą w P. wystąpiła do Prezesa Urzędu Regulacji Telekomunikacji i Poczty (URTiP) o odroczenie terminu zapewnienia uprawnionym podmiotom technicznych i organizacyjnych możliwości realizacji zadań na rzecz obronności, bezpieczeństwa państwa oraz bezpieczeństwa i porządku publicznego na okres 18 miesięcy od dnia doręczenia decyzji w sprawie złożonego wniosku. Jednocześnie na podstawie art. 97 § 1 pkt 4 ustawy z dnia 14 czerwca 1960r. Kodeksu postępowania administracyjnego skarżąca zwróciła się do Prezesa URTiP o zawieszenie postępowania administracyjnego w sprawie odroczenia terminu zapewnienia uprawnionym podmiotom technicznych i organizacyjnych możliwości realizacji zadań na rzecz obronności, bezpieczeństwa państwa oraz bezpieczeństwa i porządku publicznego, do czasu wejścia w życie rozporządzenia, które ma zostać wydane na podstawie art. 88 ust. 4 ustawy z dnia 21 lipca 2000r. - Prawo Telekomunikacyjne (Dz.U. nr 73, poz. 852 z późn. zm.).
Postanowieniem z dnia [...] stycznia 2004r. Prezes URTiP odmówił zawieszenia postępowania w przedmiotowej sprawie. Postanowienie to oparte zostało na art. 98 § 1 k.p.a., zgodnie z którym, Prezes URTiP może zawiesić postępowanie, jeżeli wystąpi o to strona, na której żądanie postępowanie zostało wszczęte, a nie sprzeciwiają się temu inne strony oraz nie zagraża to interesowi społecznemu. W sprawie przedmiotowego zawieszenia postępowania sprzeciwił się Prokurator Krajowy, któremu na mocy art. 188 k.p.a. przysługują prawa strony, zatem przesłanki wymienione w treści art. 98 § 1 k.p.a. nie zostały spełnione.
Skarżąca wystąpiła do Prezesa URTiP wnioskiem z dnia 5 stycznia 2004r. o ponowne rozpatrzenie sprawy, wskazując na art. 97 § 1 pkt 4 k.p.a. jako podstawę prawną zawieszenia postępowania w sprawie odroczenia terminu zapewnienia uprawnionym podmiotom technicznych i organizacyjnych możliwości realizacji zadań na rzecz obronności, bezpieczeństwa państwa oraz bezpieczeństwa i porządku publicznego, na którą to podstawę powołała się we wniosku z dnia 20 marca 2003r.
Przychylając się do stanowiska strony wyrażonego we wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy w części dotyczącej podstawy prawnej, Prezes URTiP postanowieniem z dnia [...] maja 2004r. uchylił postanowienie z dnia [...] stycznia 2004r. i jednocześnie, orzekając co do istoty sprawy, na podstawie art. 97 § 1 pkt 4 k.p.a. odmówił zawieszenia postępowania administracyjnego w przedmiotowej sprawie, wobec braku przesłanek do zawieszenia postępowania z urzędu.
W uzasadnieniu postanowienia wskazał, iż z treści art. 97 § 1 pkt 4 k.p.a. wynika, że zagadnienie wstępne to zagadnienie, które powstaje w toku postępowania administracyjnego, poprzedza rozpatrzenie sprawy i wydanie decyzji, jego rozstrzygnięcie należy do innego organu lub sądu i istnieje zależność między uprzednim rozstrzygnięciem zagadnienia wstępnego a rozpatrzeniem sprawy. Według orzecznictwa Naczelnego Sądu Administracyjnego, (np. wyrok z 29 stycznia 1996r., I SA 1843/94, ONSA 1996, Nr 4), "inny organ lub sąd", o jakich mowa w art. 97 § 1 pkt 4 k.p.a., to organy państwowe powołane do stosowania prawa (orzekające), a nie do stanowienia prawa. Z uwagi na to, oczekiwanie na jakąkolwiek przewidywaną zmianę stanu prawnego w zakresie dotyczącym rozpoznawanej sprawy nie jest zagadnieniem wstępnym, gdyż przy wydawaniu określonego aktu prawnego (ustawy, rozporządzenia), nie dochodzi do merytorycznego rozstrzygnięcia przez inny organ lub sąd. Ponadto, organ załatwiający określoną sprawę zawsze jest zobowiązany orzekać według prawa obowiązującego w chwili orzekania.