Sprawa ze skargi na uchwałę Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji w przedmiocie koncesji na rozpowszechnianie programu radiowego
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Magdalena Maliszewska Sędziowie Sędzia WSA Zbigniew Rudnicki Sędzia WSA Danuta Szydłowska (spr.) Protokolant Agnieszka Gajewiak po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 6 października 2010 r. sprawy ze skargi R. Sp. z o.o. z siedzibą w W. na uchwałę Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji z dnia [...] stycznia 2010 r. nr [...] w przedmiocie koncesji na rozpowszechnianie programu radiowego oddala skargę

Uzasadnienie strona 1/4

Zaskarżoną uchwałą z dnia [...] stycznia 2010 r. Krajowa Rada Radiofonii i Telewizji na podstawie art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 29 grudnia 1992 r. o radiofonii i telewizji (Dz. U. z 2004 r. Nr 253, poz. 2531 ze zm.) pozostawiła bez rozpoznania wniosek Nr [...] z dnia [...] sierpnia 2009 r. R. Sp. z o.o. w organizacji z siedzibą w W. o udzielenie koncesji na rozpowszechnianie programu radiowego pod nazwą "[...]", złożony w związku z pkt 1 Ogłoszenia Przewodniczącego KRRiT z dnia 19 czerwca 2009 roku o możliwości uzyskania koncesji na rozpowszechnianie programu radiowego (M.P. Nr 39, poz. 624) oraz powiadomiła w/w spółkę i pozostałe strony postępowania prowadzonego w związku z w/w ogłoszeniem o pozostawieniu bez rozpoznania wniosku Nr [...] z dnia [...] sierpnia 2009 r.

W skardze wniesionej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, R. Sp. z o.o. zwany dalej skarżącym, wniósł uchylenie zaskarżonej uchwały i zasądzenie kosztów postępowania. Podniósł zarzut naruszenia prawa procesowego tj.

- art. 6 k.p.a. w zw. z art. 7 Konstytucji polegające na działaniu przez organ nie na podstawie i nie w granicach prawa;

- art. 7 k.p.a. przez nie podjęcie wszelkich kroków niezbędnych do dokładnego wyjaśnienia stanu faktycznego oraz do załatwienia sprawy, z pominięciem interesu społecznego i słusznego interesu skarżącego;

- art. 8. k.p.a. przez przeprowadzenie postępowania bez uwzględnienia zasady pogłębiania zaufania obywateli do organów Państwa oraz świadomości i kultury prawnej obywateli;

- art. 12 k.p.a. przez działanie organu w niniejszej sprawie bez dostatecznej wnikliwości i z rażącą opieszałością mającą na celu wyeliminowanie skarżącego z procesu koncesyjnego i doprowadzenia przedmiotowymi czynnościami do nieodwracalnych skutków prawnych tak aby wyeliminować konkurencję dla koncesjonariusza de facto faworyzowanego bezprawnie przez KRRiT;

- art. 11 i art. 107 § 3 k.p.a. poprzez lakoniczne uzasadnienie zaskarżonej czynności, a w szczególności brak odniesienia się organu do twierdzeń podniesionych w złożonych w toku postępowania pismach przy czym uzasadnienie odpowiedzi na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa stanowi oderwane od argumentów skarżącego przytoczenie treści przepisów k.s.h., k.p.a. i ustawy o radiofonii i telewizji, oraz zarzut naruszenia prawa materialnego tj.:

- art. 35 ust. 1 ustawy o radiofonii i telewizji w zw. z § 5 rozporządzenia Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji z dnia 4 stycznia 2007 r. w sprawie zawartości wniosku o udzielenie koncesji oraz szczegółowego trybu postępowania w sprawach udzielania i cofania koncesji na rozpowszechnianie i rozprowadzanie programów radiofonicznych i telewizyjnych (Dz. U. z dnia 12 stycznia 2007 r.) przez całkowicie błędną wykładnię tych przepisów polegającą na przyjęciu, że spółka handlowa w organizacji musi się legitymować odpisem z KRS-u podczas gdy jest to prawnie niemożliwe a także, że taka spółka mając status "w organizacji" nie może skutecznie ubiegać się o przyznanie koncesji;

Strona 1/4