Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Andrzej Wieczorek Sędziowie Sędzia WSA Piotr Borowiecki (spr.) Sędzia WSA Ewa Frąckiewicz Protokolant st. sekr. sąd. Agnieszka Gajewiak po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 15 listopada 2012 r. sprawy ze skargi O. G. na decyzję Komendanta Głównego Straży Granicznej z dnia [...] marca 2012 r. nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji w sprawie nałożenia kary pieniężnej oddala skargę
Zaskarżoną decyzją z dnia [...] marca 2012 r., nr [...], Komendant Główny Straży Granicznej, działając na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 w związku z art. 127 § 3 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (Dz.U. z 2000 r. Nr 98, poz. 1071 ze zm. - dalej: "k.p.a."), po rozpatrzeniu wniosku O. G. (dalej także: "skarżąca" lub "strona skarżąca") o ponowne rozpatrzenie sprawy zakończonej decyzją Komendanta Głównego Straży Granicznej z dnia [...] lutego 2012 r., nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji Komendanta [...] Oddziału Straży Granicznej w K. z dnia [...] kwietnia 2011 r. nr [...], znak: [...] w przedmiocie utrzymania w mocy decyzji nr [...]Komendanta Placówki Straży Granicznej w S. z dnia [...] marca 2011 r. w sprawie nałożenia na O. G. kary pieniężnej w wysokości: 3.000 (trzy tysiące) złotych za wykonywanie przewozu drogowego bez uiszczenia wymaganej opłaty za przejazd po drogach krajowych - utrzymał w/w decyzję z dnia [...] lutego 2012 r. nr [...] w mocy.
Zaskarżona decyzja została wydana w następującym stanie faktycznym i prawnym.
Z akt sprawy wynika, że decyzją z dnia [...] marca 2011 r., nr [...], Komendant Placówki Straży Granicznej w S., działając na podstawie art. 92 ust. 1 i ust. 4, art. 93 ust. 1, art. 42 ust. 1 ustawy z dnia 6 września 2001 r. o transporcie drogowym (Dz. U. z 2007 r. Nr 125, poz. 874 ze zm. - dalej także: "u.t.d.") oraz lp. 4.1 załącznika do ww. ustawy, mając na względzie ustalenia protokołu kontroli nr [...] z dnia [...] stycznia 2011 r., nałożył na skarżącą karę pieniężną w kwocie 3.000 (trzy tysiące) złotych za wykonywanie przewozu drogowego bez uiszczenia wymaganej opłaty za przejazd po drogach krajowych.
Z protokołu kontroli wynika, że przedstawiona do kontroli karta dobowej opłaty drogowej była zakupiona w dniu [...] grudnia 2010 r. Powyższe ustalono podczas kontroli w miejscowości [...], na drodze krajowej nr [...] samochodu ciężarowego marki [...] nr rej. [...] wraz z naczepą ciężarową marki [...] nr rej. [...]. Kierowcą był R. B.. Kierowca okazał do kontroli m.in. odcinek kontrolny dobowej karty opłaty drogowej nr [...] przedziurkowany z datą [...] stycznia 2011 r. z wpisanym numerem rejestracyjnym samochodu, którym wykonywał przewóz. Kierowca podczas przesłuchania w charakterze świadka zeznał, że w dniu [...] stycznia 2011 r. wykonywał międzynarodowy przewóz drogowy z Polski do Norwegii z ładunkiem materiałów drewnianych. Ponadto zeznał, że otrzymał kartę opłaty drogowej od pracodawcy (skarżącej) przed rozpoczęciem przewozu i nie wiedział, że może być ona nieważna.
Pismem z dnia [...] marca 2011 r. skarżąca wniosła odwołanie zarzucając ww. decyzji naruszenie art. 42 ust. 3a u.t.d. poprzez przyjęcie, że dotyczy on daty uiszczenia opłaty podczas, gdy reguluje on jedynie datę wypełnienia winiety oraz poprzez przyjęcie, że wypełnienie winiety jest tożsame z uiszczeniem opłaty, a także poprzez przyjęcie, że winietę wypełniono dopiero w dniu [...] stycznia 2011 r. Mając na uwadze powyższe zarzuty skarżąca wniosła o uchylenie spornej decyzji w całości oraz umorzenie postępowania.