Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Izabela Głowacka-Klimas Sędziowie Asesor WSA Piotr Borowiecki Sędzia WSA Maria Jagielska (spr.) Protokolant M. S. po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 3 października 2007 r. sprawy ze skargi M. O. na postanowienie Komendanta Głównego Policji z dnia (...) maja 2007 r. nr (...) w przedmiocie odmowy zawieszenia postępowania oddala skargę
Postanowieniem z dnia [...] maja 2007 r., Nr [...] Komendant Główny Policji utrzymał w mocy postanowienie Komendanta Wojewódzkiego Policji w S. z dnia [...] marca 2007 r. Nr [...], odmawiające skarżącemu, M. O. zawieszenia postępowania w sprawie cofnięcia licencji pracownika zabezpieczenia technicznego drugiego stopnia.
Do wydania zaskarżonego postanowienia doszło w następującym stanie faktycznym i prawnym.
W dniu 28 listopada 2006 r. Komendant Wojewódzki Policji w S. wszczął z urzędu postępowanie administracyjne w sprawie cofnięcie skarżącemu licencji pracownika zabezpieczenia technicznego drugiego stopnia w związku z uzyskaną przez organ informacją o prawomocnym wyroku Sądu Rejonowego w K. X Wydział Grodzki z dnia 21 lutego 2005 r. sygn. akt VIII K 1543/04, uznającym skarżącego za winnego popełnienia przestępstwa umyślnego z art. 278 § 2 kk.
W trakcie toczącego się postępowania pismem z dnia 15 grudnia 2006 r. (k. 33 akt adm.) wystąpiono do Komendanta Komisariatu Policji I w K. o wydanie opinii o skarżącym. Postanowieniem z dnia [...] stycznia 2007 r. ww. organ wydał opinię negatywną. W dniu 8 lutego 2007 r. skarżący wniósł zażalenie na powyższe postanowienie, wnosząc jednocześnie do Wydziału Postępowań Administracyjnych KWP w S. wniosek o zawieszenie postępowania w przedmiocie cofnięcia licencji do czasu prawomocnego rozstrzygnięcia zażalenia. W treści wniosku skarżący powołał się na przepis art. 97 § 1 pkt 4 kpa. Postanowieniem z dnia [...] marca 2007 r. organ odmówił skarżącemu zawieszenia postępowania wskazując, iż wydanie przez organ rozstrzygnięcia w przedmiocie zażalenia na postanowienie Komendanta Komisariatu Policji I w K. nie stanowi zagadnienia wstępnego w sprawie cofnięcia licencji. Organ wskazał, iż po wniesieniu zażalenia na postanowienie o odmowie licencji sprawa rozpatrywana jest przez organ nadrzędny a z chwilą uprawomocnienia się postanowienia opiniodawczego, postępowanie administracyjne zostaje zakończone wydaniem decyzji.
Pismem z dnia 18 marca 2007 r. skarżący wniósł zażalenie na postanowienie Komendanta Wojewódzkiego Policji w S., domagając się jego uchylenia w całości i przekazania sprawy do ponownego rozpatrzenia przez organ I instancji. W treści zażalenia skarżący podniósł, iż jego zdaniem dla toczącego się postępowania w przedmiocie cofnięcia licencji istotne znaczenie ma zakończenie postępowania w sprawie wydania opinii o skarżącym, jak również rozstrzygnięcie wątpliwości, czy występek osądzony wyrokiem Sądu Rejonowego w K. sygn. akt K 1543/04 będący podstawą wszczęcia postępowania administracyjnego popełniony został umyślnie czy nieumyślnie. Skarżący poinformował organ, iż pismem z dnia 17 marca 2007 r. zwrócił się do Sądu o dokonanie wykładni wyroku i rozstrzygnięcie wskazanych wyżej kwestii.
Po przeprowadzeniu postępowania odwoławczego postanowieniem z dnia [...] maja 2007 r. Nr [...] Komendant Główny Policji utrzymał w mocy zaskarżone postanowienie organu I instancji uznając je w pełni za zasadne. W uzasadnieniu postanowienia organ wskazał, iż w niniejszej sprawie nie zachodzi przesłanka do zawieszenia postępowania na podstawie art. 97 § 1 pkt. 4 kpa, na który powoływał się skarżący w trakcie prowadzonego postępowania, a który stanowi, iż organ administracji publicznej zawiesza z urzędu postępowanie, gdy wydanie decyzji zależy od wcześniejszego rozstrzygnięcia zagadnienia wstępnego przez inny sąd lub organ. Organ podniósł, iż ustawa z dnia 22 sierpnia 1997 r. o ochronie osób i mienia w art. 31 ust. 2 pkt 1 stanowi, iż Komendant Wojewódzki Policji cofa licencję pracownikowi ochrony jeśli ten przestanie spełniać m. in. warunki określone w art. 26 ust. 2 pkt 5 i art. 26 ust. 3 pkt 1. Zgodnie z dyspozycją przywołanego wyżej art. 31 ust 2 pkt 1 ustawy karalność pracownika ochrony za przestępstwo umyślne (art. 26 ust. 2 pkt 5), jak również negatywna opinia pracownika ochrony (art. 26 ust 3 pkt 1) stanowią samoistne przesłanki cofnięcia licencji, a zatem wystąpienie jednej z nich jest wystarczające do zakończenia postępowania i wydania decyzji rozstrzygającej sprawę co do jej istoty. Nie jest konieczne w takim wypadku ustalenie kolejnych samoistnych przesłanek cofnięcia licencji pracownikowi ochrony, np. opinii o nim w miejscu zamieszkania. W świetle powyższego, w ocenie organu okoliczność, że postępowanie w sprawie opinii nie zostało ostatecznie zakończone nie stanowi w przedmiotowej sprawie zagadnienia wstępnego, które uniemożliwiałoby zakończenie postępowania w sprawie głównej. W niniejszej sprawie wydanie jakiejkolwiek opinii o stronie przez organ właściwy dla jej miejsca zamieszkania (negatywnej lub pozytywnej) ma tylko znaczenie pomocnicze, leżące w sferze ustaleń faktycznych. Nie stanowi jednak problemu prawnego, od którego rozstrzygnięcia przez inny organ lub sąd zależy wydanie decyzji - nie stanowi, bowiem przeszkody w zastosowaniu przepisów prawa materialnego, tj. ustawy o ochronie osób i mienia i zakończenia postępowania merytoryczną decyzją bez oczekiwania na ostateczne rozstrzygnięcie dotyczące wydania opinii o stronie.