Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Ewa Frąckiewicz Sędzia WSA Andrzej Czarnecki (spr.) Sędziowie Sędzia WSA Halina Emilia Święcicka Protokolant Jan Czarnacki po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 6 sierpnia 2009 r. sprawy ze skargi B. C. na decyzje Prezesa Głównego Urzędu Miar z dnia [...] grudnia 2007 r. nr [...], [...] grudnia 2007 r. nr [...], [...] grudnia 2007 r. nr [...], [...] grudnia 2007 r. nr [...], w przedmiocie określenia wysokości opłat za czynności urzędowe w zakresie miar 1. uchyla zaskarżone decyzje i utrzymane tymi decyzjami w mocy decyzje Naczelnika Obwodowego Urzędu Miar w [...] z dnia [...] października 2007 r. nr [...], nr [...], nr [...]i nr [...]; 2. stwierdza, że decyzje opisane w punkcie 1 nie podlegają wykonaniu; 3. zasądza od Prezesa Głównego Urzędu Miar na rzecz skarżącego B. C. kwotę 657 (sześćset pięćdziesiąt siedem) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania.
Decyzjami z dnia [...] grudnia 2007 r. Prezes Głównego Urzędu Miar, po rozpatrzeniu odwołań z dnia [...] listopada 2007 r. wniesionych za pośrednictwem Naczelnika Obwodowego Urzędu Miar w W. przez B. C., na podstawie art. 24 ust. 1 i ust. 2 oraz na art. 24a ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 11 maja 2001 r. Prawo o miarach (j. t. Dz. U. z 2004 r. Nr 243, poz. 2441 ze zm.), oraz pkt 13 poz. IV rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 14 października 2004 r. w sprawie wysokości opłat za czynności urzędowe wykonywane przez organy administracji miar i podległe im urzędy (Dz. U. Nr 229, poz. 2309 ze zm.) i art. 138 § 1 pkt 1 k.p.a., utrzymał w mocy cztery decyzje Naczelnika Obwodowego Urzędu Miar w W. z dnia [...] października 2007 r. ustalające opłaty za sprawdzenie taksometrów elektronicznych.
Sąd orzekał w następującym stanie faktycznym;
W dniach [...] września 2007 r., [...] sierpnia 2007 r. i [...] września 2007 r. B. C. złożył wnioski o przeprowadzenie legalizacji ponownej taksometrów elektronicznych. Stawka opłaty za legalizację przyrządów pomiarowych została przez organ obliczona na podstawie pkt IV lp. 13 załącznika do rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 14 października 2004 r. w sprawie wysokości opłat za czynności urzędowe wykonywane przez organy administracji miar i podległe im urzędy (Dz. U. Nr 229, poz. 2309 ze zm.).
Ponieważ opłata nie została uiszczona w terminie, w dniu [...] października 2007 r. Naczelnik Obwodowego Urzędu Miar w W., działając na podstawie art. 21 § 4 w związku z § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r., Nr 8, poz. 60 ze zm.); art. 24 ust.1, ust. 2 pkt 2 i ust. 6, art. 24a ust. 2 i ust. 3 ustawy Prawo o miarach, oraz ww. rozporządzenia Ministra Finansów w sprawie opłat za czynności urzędowe wykonywane przez organy administracji miar i podległe im urzędy wydał decyzje, w których określił wysokość zobowiązania podatkowego odpowiednio na kwoty: 1.000 zł, 2.000 zł, 2.000 zł i 12.000 zł wraz z odsetkami za zwłokę.
W odwołaniach od tych decyzji strona podniosła, że w taksometrach dokonano jedynie zmiana układu taryf, która jej zdaniem nie była czynnością legalizacyjną, a więc nie podlegała opłacie. W ocenie skarżącego legalizacja, stosownie do art. 4 pkt 13 ustawy Prawo o miarach, oznacza zespół czynności obejmujących sprawdzenie, stwierdzenie i poświadczenie dowodem legalizacji, że przyrząd pomiarowy spełnia wymagania, natomiast zmiana układu taryf, zgodnie z powołanym przepisem, nie powoduje zmiany parametrów metrologicznych, w związku z tym legalizacja nie była konieczna, a dokonane czynności miały jedynie charakter techniczny, do których nie jest wymagana obecność organów administracji miar. Ponadto, w ocenie skarżącego, uwaga nr 1 do pkt 13 działu IV załącznika do rozporządzenia w sprawie wysokości opłat za czynności urzędowe wykonywane przez organy administracji miar i podległe im urzędy stanowiąca, iż za sprawdzenie taksometru elektronicznego, tylko w zakresie zmiany opłat lub układu taryf na nowe, w urzędzie lub w punkcie legalizacyjnym, pobiera się opłatę w wysokości 20,00 zł - jest niezgodna z ustawą Prawo o miarach. W ustawie tej brak jest delegacji, która obligowałaby do uiszczenia opłaty za zmianę układu taryf. W art. 24 ust. 2 pkt 2 ustawy nałożono jedynie obowiązek opłaty za wydanie dowodu legalizacji albo za wykonanie czynności sprawdzenia w przypadku, gdy przyrząd pomiarowy nie spełnia wymagań i nie może być zalegalizowany. Wobec powyższego, z uwagi na fakt, iż ustawa w hierarchii obowiązujących w Polsce aktów prawnych ma rangę wyższą od rozporządzenia, wspomniana wyżej uwaga nr 1 do pkt 13 działu IV załącznika w/w rozporządzenia nie powinna mieć zastosowania w sprawie.