Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Andrzej Czarnecki Sędziowie Sędzia WSA Jolanta Królikowska-Przewłoka Asesor WSA Piotr Borowiecki (spr.) Protokolant Michał Syta po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 4 października 2006 r. sprawy ze skargi Gminy P. na postanowienie Ministra Środowiska z dnia [...] marca 2006 r. nr [...] w przedmiocie odmowy zawieszenia postępowania w sprawie stwierdzenia nadpłaty z tytułu administracyjnej kary pieniężnej oddala skargę
Zaskarżonym postanowieniem z dnia [...] marca 2006 r., nr [...], Minister Środowiska - działając na podstawie przepisu art. 138 § 1 pkt 1 w zw. z art. 144 oraz art. 97 § 1 pkt 4 k.p.a., po rozpoznaniu wniosku Gminy P. o ponowne rozpatrzenie sprawy zakończonej postanowieniem Ministra Środowiska z dnia [...] lutego 2006 r., nr [...] w przedmiocie odmowy zawieszenia postępowania w sprawie stwierdzenia na rzecz I. s.c. nadpłaty z tytułu administracyjnej kary pieniężnej wymierzonej decyzją Ministra Środowiska z dnia [...] marca 2003 r. - utrzymał w mocy w/w postanowienie z dnia [...] listopada 2005 r.
Z akt sprawy wynika, iż pismem z dnia 29 listopada 2005 r. skarżąca Gmina P. zwróciła się do Ministra Środowiska z wnioskiem o zawieszenie postępowania w sprawie stwierdzenia na rzecz I. s.c. nadpłaty z tytułu administracyjnej kary pieniężnej wymierzonej decyzją Ministra Środowiska z dnia [...] marca 2003 r. Skarżąca gmina powołując się na występowanie zagadnienia wstępnego, podniosła w uzasadnieniu, iż w przedmiotowej sprawie zachodzi przesłanka zawieszenia postępowania, o której mowa w przepisie art. 97 § 1 pkt 4 k.p.a. Strona wskazała, iż rozstrzygnięcie w/w sprawy dotyczącej stwierdzenia na rzecz I. s.c. wspomnianej nadpłaty zależy od wyniku postępowania prowadzonego przez sąd administracyjny w sprawie legalności decyzji administracyjnej wydanej przez Ministra Środowiska w dniu [...] lipca 2005 r. nr [...], na podstawie której organ ten umorzył postępowania w sprawie wymierzenia kary pieniężnej za wydobywanie kopaliny z naruszeniem warunków koncesji. Zdaniem Gminy P. uchylenie w/w decyzji Ministra Środowiska z dnia [...] lipca 2005 r. będzie skutkowało tym, iż postępowanie w sprawie nadpłaty stanie się bezprzedmiotowe. Ponadto strona wskazała, iż w dniu [...] listopada 2005 r. złożyła wniosek o stwierdzenie nieważności w/w decyzji Ministra Środowiska z dnia [...] lipca 2005 r. nr [...]. Według skarżącej rozpatrzenie powyższej kwestii również stanowi dodatkową przesłankę obligującą do zawieszenia postępowania, albowiem rozstrzygnięcie kwestii legalności w/w decyzji przez organ administracji publicznej także należy uznać za kwestię prejudycjalną, skutkującą zawieszeniem postępowania.
Ustosunkowując się do wniosku Gminy P. o zawieszenie postępowania spółka I. s.c., reprezentowana przez pełnomocnika, podniosła w skierowanym do Ministra Środowiska piśmie z dnia 24 stycznia 2006 r., iż przede wszystkim w sprawie zwrotu nienależnie uiszczonej przez tę spółkę kary pieniężnej brak jest podstaw prawnych do wydania przez Ministra Środowiska decyzji w sprawie stwierdzenia nadpłaty i uzależnienia zwrotu tej spółce nienależnie uiszczonej kwoty od wydania takiej decyzji. Odnosząc się jednakże merytorycznie do wniosku spółka I. s.c. stwierdziła, iż w jej ocenie Gmina P. nie jest stroną postępowania toczącego się przed Ministrem Środowiska w sprawie stwierdzenia nadpłaty, co w konsekwencji powoduje, iż przedmiotowy wniosek tego podmiotu nie może być uwzględniony. Zdaniem pełnomocnika spółki I. s.c. argumenty skarżącej odwołujące się do toczącego się sporu przed Wojewódzkim Sądem Administracyjnym są bezzasadne, albowiem wynik postępowania sądowoadministracyjnego, w świetle przepisów prawa regulujących stwierdzenie nadpłaty, nie jest zagadnieniem wstępnym w rozumieniu art. 97 § 1 pkt 4 k.p.a., lecz co najwyżej może stanowić podstawę do wznowienia postępowania na podstawie art. 145 § 1 pkt 8 k.p.a. (a nie na podstawie art. 145 § 1 pkt 7 k.p.a.).