Sprawa ze skargi na decyzję Urzędu Patentowego Rzeczypospolitej Polskiej w przedmiocie oddalenia wniosku o stwierdzenie wygaśnięcia prawa ochronnego na znak towarowy ION nr R
Uzasadnienie strona 2/14

Urząd Patentowy oddalając oba wnioski (decyzje z dnia [...] kwietnia 2006 r. [...] i [...]) o stwierdzenie wygaśnięcia praw ochronnych na znaki towarowe ION nr R-110244 i ION WEST nr R-110202 wskazał, iż wnioskodawca wystąpił z żądaniem stwierdzenia wygaśnięcia praw ochronnych w dniu 30 marca 2005 r., a więc pod rządami ustawy Prawo własności przemysłowej i przepisy tej ustawy mają zastosowanie w rozpoznawanej sprawie. Organ uznał, iż wnioskodawca nie wykazał posiadania interesu prawnego w domaganiu się stwierdzenia wygaśnięcia kwestionowanych praw ochronnych oraz nie wskazał żadnej normy prawa materialnego, która uzasadniałaby jego działanie w niniejszej sprawie. Organ uznał, że podnoszone przez wnioskodawcę okoliczności, że istnienie spornych znaków powoduje "rozwadnianie" zdolności odróżniającej znaków LION i godzi w ich renomę nie mogło przesądzić, zdaniem organu, o istnieniu interesu prawnego wnioskodawcy w sprawie o stwierdzenie wygaśnięcia prawa ochronnego.

Urząd Patentowy nie podzielił stanowiska wnioskodawcy, że interes prawny w przypadku unieważnienia i wygaśnięcia jest tożsamy, wskazując, iż różne są funkcje i cele stosowania obu instytucji. Organ wskazał, że wnioskodawca występując o stwierdzenie wygaśnięcia spornych praw ochronnych, niejako przyjmuje, że prawa te zostały udzielone prawidłowo, co pozostaje w sprzeczności ze skutkiem, jakie powinny wywołać powoływane w sprawie przesłanki unieważnienia prawa. Zdaniem organu uwzględnienie wniosku o stwierdzenie wygaśnięcia prawa ochronnego, w oparciu o przedstawione przesłanki unieważnienia, prowadziłoby w efekcie do obejścia art. 165 p.w.p.

Zdaniem Urzędu Patentowego wnioskodawca nie wykazał, by rejestracja spornych znaków miała konkretny i negatywny wpływ na jego sytuację prawną, podkreślił nadto, że znaki te koegzystowały bezkonfliktowo przez okres sześciu lat, zaś wnioskodawca niczym nie uzasadnił, w jaki sposób utrzymanie ochrony spornych znaków mogłoby zakłócić korzystanie przez niego z zarejestrowanych na jego rzecz znaków, skoro sporne znaki towarowe zostały zgłoszone z późniejszym pierwszeństwem niż przeciwstawione im oznaczenia, a jednocześnie nie uzasadniono, by w oparciu o kwestionowane znaki podejmowane były próby ograniczenia prawa wnioskodawcy od należących do niego znaków.

Nieuzasadniony był, w ocenie organu, pogląd wnioskodawcy, iż wystarczającym argumentem dla uznania interesu prawnego strony w postępowaniu o stwierdzenie wygaśnięcia prawa ochronnego jest fakt działania na tym samym rynku i pozostawania stron w stosunku konkurencji, bowiem okoliczności te wskazują wyłącznie na interes faktyczny o zabarwieniu handlowym, niespełniający wymogów, o których mowa w art. 169 ust 2 p.w.p. oraz art. 28 k.p.a.

Urząd Patentowy wskazał dodatkowo, iż przeciwstawione oznaczenia nie są do siebie podobne w żadnej z analizowanych płaszczyzn - fonetycznej, wizualnej ani znaczeniowej. Różnica między tymi oznaczeniami jest zdaniem organu wyraźna i wyraża się nie tylko w różnej ilości liter i sylab, ale także wyraźnie w odmiennym brzmieniu tych znaków towarowych rozpatrywanych jako całość.

Strona 2/14
Inne orzeczenia o symbolu:
6460 Znaki towarowe
Inne orzeczenia z hasłem:
Własność przemysłowa
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie
Inne orzeczenia ze skargą na:
Urząd Patentowy RP