Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 1 § 1 ustawy z dnia 25 lipca 2002 r. Prawo o ustroju sądów administracyjnych (Dz. U. Nr 153, poz. 1269) sądy administracyjne sprawują wymiar sprawiedliwości przez kontrolę działalności administracji publicznej przy czym w świetle paragrafu drugiego powołanego wyżej artykułu kontrola ta sprawowana jest pod względem zgodności z prawem, jeżeli ustawy nie stanowią inaczej. Innymi słowy, wchodzi tutaj kontrola aktów lub czynności z zakresu administracji publicznej dokonywana pod względem ich zgodności z prawem materialnym i przepisami procesowymi, nie zaś według kryteriów słuszności.
Sąd rozstrzyga w granicach danej sprawy nie będąc jednak związany zarzutami i wnioskami skargi oraz powołaną podstawą prawną - art. 134 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270), dalej cyt. p.p.s.a.
Ponadto, co wymaga podkreślenia, przedmiotowa sprawa odmowy (oddalenia wniosku) o wygaśnięcie prawa ochronnego na znak towarowy ION nr R-110244 była już przedmiotem kontroli sądu administracyjnego.
Naczelny Sąd Administracyjny po rozpoznaniu skargi kasacyjnej od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 20 marca 2007 r. (sygn. akt VI SA/Wa 1998/06) - uchylając i przekazując temu sądowi sprawę do ponownego rozpoznania, w swoim wyroku z dnia 25 stycznia 2008 r. (sygn. akt II GSK 309/07) zawarł ocenę prawną.
W myśl art. 190 p.p.s.a. Sąd, któremu sprawa została przekazana, związany jest wykładnią prawa dokonaną w tej sprawie przez Naczelny Sąd Administracyjny.
Badając skargę wg powyższych kryteriów Sąd uznał, iż skarga zasługuje na uwzględnienie bowiem przy wydaniu zaskarżonej decyzji doszło do naruszenia prawa materialnego poprzez błędną wykładnię art. 169 ust. 2 p.w.p.
Powodem wydania decyzji o oddaleniu wniosku o stwierdzenie wygaśnięcia prawa ochronnego na znak towarowy ION nr R-110244 było stwierdzenie Urzędu Patentowego, iż wnioskodawca nie wykazał posiadania interesu prawnego w domaganiu się stwierdzenia wygaśnięcia prawa ochronnego.
Stosownie do art. 169 ust. 2 p.w.p., prawo ochronne na znak towarowy może zostać uznane za wygasłe na wniosek każdej osoby, która ma w tym interes prawny.
Skarżąca swój interes prawny w żądaniu uznania za wygasłe prawa ochronnego na znak towarowy ION nr R-110244 upatrywała w podobieństwie tego znaku do dwóch zarejestrowanych na jego rzecz oznaczeń LION R-67559 i LION R-71363, przeznaczonych do oznaczania towarów tego samego rodzaju co przeciwstawiony znak, w klasach 29 i 30.
Jak wskazał Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 25 stycznia 2008 r. dla wykazania interesu prawnego, o jakim mowa w art. 169 ust. 2 p.w.p., w żądaniu stwierdzenia wygaśnięcia prawa ochronnego na znak towarowy z powodu jego nieużywania (art. 169 ust. 1 pkt 1 p.w.p.) wystarczy wskazanie przez wnioskodawcę na własne prawo ochronne na znak towarowy dla takiej samej grupy towarów co znak towarowy, o stwierdzenie wygaśnięcia którego wnioskodawca występuje oraz wskazanie na takie wspólne elementy w oznaczeniu występujące w obu znakach towarowych, które czynią przekonanie wnioskodawcy o ich kolizyjności obiektywnie usprawiedliwionym, tj. świadczą o tym, że przekonanie to nie jest oczywiście bezzasadne.