Sprawa ze skargi na decyzję Generalnego Dyrektora Dróg Krajowych i Autostrad w przedmiocie kary pieniężnej za zajęcie pasa drogowego bez zezwolenia
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Ewa Frąckiewicz Sędziowie Sędzia WSA Małgorzata Grzelak (spr.) Sędzia WSA Aneta Lemiesz Protokolant st. sekr. sąd. Jarosław Kielczyk po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 19 marca 2019 r. sprawy ze skargi T. C. na decyzję Generalnego Dyrektora Dróg Krajowych i Autostrad z dnia [...] lipca 2015 r. nr [...] w przedmiocie kary pieniężnej za zajęcie pasa drogowego bez zezwolenia 1. uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Generalnego Dyrektora Dróg Krajowych i Autostrad z [...] czerwca 2015 r.; 2. zasądza od Generalnego Dyrektora Dróg Krajowych i Autostrad na rzecz T. C. kwotę 6988 (sześć tysięcy dziewięćset osiemdziesiąt osiem) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Uzasadnienie strona 1/4

T. C. (skarżący) reprezentowany przez adwokata, wniósł do tutejszego Sądu skargę na decyzję Generalnego Dyrektora Dróg Krajowych i Autostrad z dnia [...] lipca 2015 r. nr [...] o nałożeniu na skarżącego kary pieniężnej w 11.167,20 złotych, z tytułu samowolnego zajęcia pasa drogi krajowej nr [...] km 106 + 270 strona lewa w miejscowości [...] poprzez umieszczenie dwustronnej tablicy reklamowej w pasie drogowym o łącznej powierzchni 8,46 m2 o treści: "Auto Szyby [...]" w okresie od dnia 12 marca 2015 r. do dnia 13 kwietnia 2015 r., tj. 33 dni bez zezwolenia zarządcy drogi. W podstawie prawnej decyzji podano art. 40 ust. 12 pkt 1 w zw. z art. 40 ust. 6 i ust. 2 pkt 3 ustawy z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych (tekst jedn. Dz.U. z 2015 r. poz. 460 ze zm.), dalej: u.d.p.

Ze stanu faktycznego sprawy wynika, że czynności geodezyjne mające na celu ustalenie, czy doszło do zajęcia części pasa drogowego zostały przeprowadzone przez uprawnionego geodetę. Obmiar tablicy reklamowej naruszającej pas drogowy drogi krajowej ze wskazaniem powierzchni reklamy został wykonany za pomocą odbiornika GPS - Leica GS15. Do sporządzenia operatu pomiarowego wykorzystano materiały geodezyjne - mapę numeryczną ewidencyjną. Materiał dowodowy był w posiadaniu zarządcy drogi krajowej i został zawarty w operacie pomiarowym części bazowej dostępnym na każdym etapie prowadzonego postępowania. Strona do czasu wydania decyzji nie kwestionowała zawartości operatu pomiarowego. Dopiero w związku ze złożonym wnioskiem o ponowne rozpatrzenie sprawy strona zapoznała się z operatem pomiarowym i wykonała kopie.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, wyrokiem z dnia 10 lutego 2016 r. sygn. akt VI SA/Wa 2396/15 oddalił skargę T. C. na powyższą decyzję.

Sąd nie dopatrzył się nieprawidłowości zarówno w ocenie dowodów, jak też w ustalonym na tej podstawie stanie faktycznym. WSA w Warszawie zwrócił uwagę, że czynności geodezyjne zostały przeprowadzone przez uprawnionego geodetę .Obmiar tablicy reklamowej naruszającej pas drogowy drogi krajowej ze wskazaniem powierzchni reklamy został wykonany za pomocą odbiornika GPS - Leica GS15. Dla sporządzenia operatu pomiarowego wykorzystano materiały geodezyjne - mapę numeryczną ewidencyjną (sekcja [...]). Granice pasa drogowego oraz powierzchnia reklamy naruszająca pas drogowy drogi krajowej zostały ustalone na podstawie wypisu z rejestru gruntów, szkicu pomiaru reklam, planu sytuacyjnego w skali 1:500. Na opracowanej mapie sytuacyjnej geodeta zaznaczył obszary zajęcia pasa drogowego ze wskazaniem powierzchni zajęcia, mapa została opracowana na podstawie bezpośrednich pomiarów terenowych, stan prawny oraz przebieg granicy pasa drogowego ustalono natomiast na podstawie załączonego do opracowania geodezyjnego wypisu skróconego z rejestru gruntów. Skarżący, kwestionując sporządzony na zlecenie organu operat mógł przedstawić dowód w postaci kontroperatu czego jednak nie uczynił. Reklama nie została umieszczona przez skarżącego na jego terenie, co wynika bezsprzecznie z dokumentacji fotograficznej znajdującej się w aktach sprawy. Zdaniem Sądu organy zasadnie przyjęły, że zgromadzone dowody były wystarczające do uznania, że dokonano zajęcia pasa drogowego. WSA uznał, że z prawidłowych ustaleń organu wynika, iż zajęcie pasa drogowego bez zezwolenia zarządcy drogi trwało 33 dni, natomiast powierzchnia zajętego pasa drogowego wynosiła 8,46 m2. Na podstawie powyższych ustaleń faktycznych, przyjmując stawki opłaty za zajęcie 1 m2 określone w rozporządzeniu Ministra Infrastruktury z dnia 18 lipca 2011 r. w sprawie wysokości stawek opłat za zajęcie pasa drogowego dróg, których zarządcą jest Generalny Dyrektor Dróg Krajowych i Autostrad, Sąd uznał, organ zasadnie wyliczył nałożoną na skarżącego karę pieniężną. Jednocześnie Sąd nie podzielił zarzutów skargi akcentujących niedostateczne zebranie i rozpatrzenie materiału dowodowego uznając, że wywody skarżącego w tym względzie ograniczają się do polemiki z oceną dowodów dokonaną w zaskarżonej decyzji. Według WSA, podważenie tej oceny mogłoby być skuteczne, gdyby zostało wykazane, że naruszone zostały zasady prawidłowego wnioskowania na bazie poczynionych ustaleń faktycznych. Skarżący jednak tego nie dowiódł w toku postępowania.

Strona 1/4