Sprawa ze skargi na decyzję Generalnego Dyrektora Dróg Krajowych i Autostrad w przedmiocie odmowy umorzenia należności z tytułu nałożonej kary pieniężnej;
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodnicząca Sędzia WSA - Izabella Janson (spr.), Sędzia WSA - Jarosław Stopczyński, Sędzia WSA - Beata Krajewska, Protokolant - spec. Mariusz Dzierzęcki, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 14 lutego 2017 r. sprawy ze skargi E.A. na decyzję Generalnego Dyrektora Dróg Krajowych i Autostrad z dnia [...] lutego 2016 r. nr [...] w przedmiocie odmowy umorzenia należności z tytułu nałożonej kary pieniężnej; 1. uchyla zaskarżoną decyzję; 2. zasądza od Generalnego Dyrektora Dróg Krajowych i Autostrad na rzecz E.A. kwotę 200 zł (dwieście złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie strona 1/7

Przedmiotem skargi złożonej przez E. A. (zwanego dalej skarżącym lub stroną) jest decyzją Generalnego Dyrektora Dróg Krajowych i Autostrad (zwany dalej Generalnym Dyrektor lub organem) z [...] lutego 2016 r., nr [...] utrzymująca w mocy decyzję własną z [...] października 2015 r., nr [...] odmawiającą stronie umorzenia spłaty należności z tytułu kary pieniężnej. Zaskarżona decyzja została wydana w następującym stanie faktycznym.

Skarżący zwrócił się z wnioskiem o umorzenie w całości kary pieniężnej nałożonej decyzją Głównego Inspektora Transportu Drogowego z [...] września 2011 r. w kwocie 3.000 zł za naruszenie przepisów ustawy o drogach publicznych (przejazd bez uiszczenia opłaty po drodze krajowej). W uzasadnieniu wniosku oraz jego uzupełniniu wskazał na okoliczność bezskuteczności egzekucji.

Po przeprowadzeniu postępowania Generalny Dyrektor decyzją z [...] października 2015 r. odmówił umorzenia należności. W uzasadnieniu wskazano, iż w sprawie nie wystąpiły przesłanki z art. 56 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009r. o finansach publicznych (Dz.U. z 2013r., poz. 885 ze zm., dalej: "u.f.p."), które mogłyby uzasadniać uwzględnienie wniosku. Organ na podstawie zebranego materiału dowodowego wskazał, że strona mieszka z bratem i jego rodziną w domu stanowiącym własność brata. Nie prowadzi działalności gospodarczej, nie posiada własnych dochodów i pozostaje na utrzymaniu rodziny. Nie posiada majątku, oszczędności ani wierzytelności.

Organ stanął na stanowisku, że skarżący nie spełnia przesłanek określonych w art. 56 ust. 1, pkt 1,2,4 u.f.p. Generalny Dyrektor wskazał również, że w rozpatrywanym przypadku nie zachodzi uzasadnione przypuszczenie, że w postępowaniu egzekucyjnym nie uzyska się kwoty wyższej od kosztów dochodzenia i egzekucji tej należności, a więc nie została spełniona przesłanka sformułowana w art. 56 ust. 1 pkt 3 u.f.p.

Natomiast dokonując analizy sprawy pod kątem zastosowania art. 56 ust. 1 pkt 5 u.f.p. dotyczącym możliwości umorzenia należności w przypadku wystąpienia ważnego interesu dłużnika lub interesu publicznego wyjaśnił, że organ uwzględnił przedstawioną przez stronę sytuację majątkową i rodzinną nie znalazł jednak podstaw do uznania, że w rozpatrywanej sprawie występują przesłanki uzasadniające zastosowanie ulgi w postaci umorzenia należności.

Podkreślił, że "ważnego interesu dłużnika" nie można utożsamiać z jego subiektywnym przekonaniem o potrzebie umorzenia należnej kary. Przeciwnie, przez ważny interes dłużnika należy rozumieć nadzwyczajne względy, które mogłyby zachwiać podstawami egzystencji dłużnika i że umorzenie należności zasadne będzie jedynie w takich wypadkach, które spowodowane zostały działaniem czynników na które dłużnik nie mógł mieć wpływu i które są niezależne od sposobu jego postępowania.

Generalny Dyrektor decyzją z [...] lutego 2015 r. odmówił umorzenia należności z tytułu kary pieniężnej.

W wyniku rozpoznania wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy organ decyzją z [...] lutego 2016 r. utrzymał w mocy swoją decyzję z [...] października 2015 r. W uzasadnieniu decyzji organ wskazał, iż strona, co prawda poinformowała organ, że mieszka z bratem stryjecznym i jego rodziną w jego domu, niestety nie poinformowała o dochodach uzyskiwanych przez ww., tłumacząc, iż nie wydaje jej się właściwym aby wyjawiać majątek ludzi u których może przebywać, a z którymi nie ma wspólności majątkowej. Odnosząc się do postanowienia Naczelnika Urzędu Skarbowego w T. z dnia [...] czerwca 2015 roku o umorzeniu postępowania egzekucyjnego wskazał, iż strona nie wyjaśniła organom, czy ww. sytuacja jest aktualna, a dodatkowo czy posiada jakieś dochody, z jakich źródeł czerpie pieniądze na utrzymanie, czy posiada żonę i dzieci.

Strona 1/7