Sprawa ze skargi na decyzję Szefa Urzędu do Spraw Cudzoziemców w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji o zobowiązaniu do opuszczenia terytorium RP;
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA - Jolanta Bożek, Sędzia WSA - Barbara Mleczko-Jabłońska (spr.), Sędzia WSA - Michał Sowiński, Protokolant - Sylwia Wojtkowska-Just, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 29 września 2010 r. sprawy ze skargi X. F. na decyzję Szefa Urzędu do Spraw Cudzoziemców z dnia [...] grudnia 2009 r. nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji o zobowiązaniu do opuszczenia terytorium RP; I. Uchyla zaskarżoną decyzję i poprzedzającą ją decyzję Wojewody [...] z dnia [...] października 2009r. Nr [...]. II. Zasądza od Szefa Urzędu do Spraw Cudzoziemców na rzecz X. F. kwotę 450 zł (czterysta pięćdziesiąt złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie strona 1/5

Przedmiotem skargi wniesionej przez cudzoziemkę X. F. w dniu 15 lutego 2010r. do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie jest decyzja Szefa Urzędu do Spraw Cudzoziemców z dnia [...] grudnia 2009r. Nr [...] utrzymująca w mocy decyzję Wojewody [...] z [...] października 2009r. o odmowie stwierdzenia nieważności decyzji Komendanta Placówki Straży Granicznej w K. z [...] października 2008r. o zobowiązaniu X. F. do opuszczenia terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w terminie do 27 października 2008r. i nadaniu w/w decyzji rygoru natychmiastowej wykonalności.

Zaskarżona decyzja nosząca w podstawie prawnej art. 127 § 2 i 138 § 1 pkt 1 kpa wydana została w następującym stanie faktycznym sprawy.

W dniu 30 września 2009r. cudzoziemka reprezentowana przez pełnomocnika wystąpiła do Wojewody [...] z wnioskiem o stwierdzenie nieważności decyzji Komendanta Placówki Straży Granicznej w K. z [...] października 2008r. Nr [...] orzekającej o zobowiązaniu jej do opuszczenia terytorium RP w terminie do 27 października 2008r. i nadaniu rygoru natychmiastowej wykonalności, wskazując rażące naruszenie prawa, poprzez niezastosowanie art. 7 kpa, w wyniku czego ustalono błędny stan faktyczny, polegający na przyjęciu, że wnioskodawczyni wykonywała pracę niezgodnie z posiadanym zezwoleniem. Po rozpatrzeniu wniosku decyzją wydaną w dniu [...] października 2009r. Nr [...] Wojewoda [...] odmówił stwierdzenia nieważności decyzji Komendanta Placówki Straży Granicznej w K. W podstawie prawnej wydanego rozstrzygnięcia powołał art. 157§1 i 158 § 1 w związku z art. 156 §1 pkt 2 kpa.

Analizując przesłanki stwierdzenia nieważności decyzji wymienione w art. 156 kpa, organ I instancji wskazał, że jedną z nich jest wydanie decyzji z rażącym naruszeniem prawa ( art. 156 §1 pkt 2 kpa). Następnie Wojewoda stwierdził, że stan faktyczny w sprawie, ustalony w oparciu o zebrany materiał dowodowy, po przeprowadzeniu postępowania, zgodnie z zasadami kpa, został wyrażony w decyzji Komendanta Placówki Straży Granicznej w K. z [...] października 2008r. o zobowiązaniu cudzoziemki do opuszczenia terytorium RP, a następnie potwierdzony w rozstrzygnięciu dokonanym przez organ II instancji. Z tego względu organ nie przychylił się do argumentów strony powołującej się na błędy w ustaleniach stanu faktycznego. Zdaniem Wojewody organy administracji dokonały ustaleń faktycznych zgodnie z regułami postępowania określonymi w kpa. Zatem, jak podsumowano, nie sposób w tej sytuacji uznać, iż organ administracji rażąco naruszył normę art. 7 kpa.

Od powyższej decyzji pełnomocnik cudzoziemki wniósł odwołanie.

W wyniku jego rozpatrzenia Szef Urzędu do Spraw Cudzoziemców decyzją z dnia [...] grudnia 2009r. nr [...], działając na podstawie art. 127 §2 i art. 138 §1 pkt 1 kpa, utrzymał w mocy decyzję organu I instancji.

Strona 1/5