Sprawa ze skargi na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławcze w W. w przedmiocie stanowiska wierzyciela w sprawie zarzutów zgłoszonych w postępowaniu egzekucyjnym;
Uzasadnienie strona 2/4

W uzasadnieniu swojego postanowienia, SKO w W. stwierdziło, że zarzuty podnoszone przez stronę w stosunku do dochodzonej należności były już w przeszłości rozpatrywane przez wierzyciela i wyraził on swoje stanowisko, zatem obecnie słusznie orzekł on o ich niedopuszcalności.

I tak, odnosząc się do kwestionowania przez stronę zasadności nałożenia renty planistycznej, organ wskazał, że decyzja nakładająca obowiązek zapłaty renty planistycznej z dnia [...] lutego 2004 r. została utrzymana w mocy decyzją SKO w W. z dnia [...] września 2005 r. Skargę złożona na tę decyzję Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił wyrokiem z dnia 23 czerwca 2006 r. w sprawie o sygn. IV SA/Wa 2117/05. Wyrok ten jest prawomocny od dnia 7 lutego 2008 r. tj. od dnia wydania przez Naczelny Sąd Administracyjny wyroku oddalającego skargę kasacyjną. Zatem decyzja o obowiązku zapłaty renty planistycznej została wielokrotnie zbadana i jest obecnie prawomocna, stąd kwestionowanie jej jako podstawy wszczęcia postepowania egzekucyjnego nie może być skuteczne.

Natomiast w podnoszonej przez A. O. kwestii przedawnienia należności, SKO w W. zaznaczyło, że przedmiotowe należności z tytułu renty planistycznej będąc dochodem budżetu jednostki samorządu terytorialnego są środkami publicznymi stanowiącymi niepodatkowe należności budżetowe o charakterze publiczno-prawnym, o których mowa w art. 60 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (Dz. U. z 2013 r. poz. 885 z późn. zm.) dalej: u.f.p. Zgodnie art. 67 u.f.p. do spraw dotyczących powyższych należności, nieuregulowanych ustawą o finansach publicznych, stosuje się przepisy ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2013 r. poz. 267 z późn. zm.; dalej k.p.a.) i odpowiednio przepisy działu 111 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) dalej: o.p., w tym do kwestii przedawnienia.

Art. 70 § 1 o.p. stanowi, że zobowiązanie podatkowe przedawnia się z upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym upłynął termin płatności podatku.

W niniejszej sprawie termin płatności renty planistycznej upływał zatem w ciągu 30 dni od dnia 29.09.2005 r. tj. od daty decyzji SKO w W., utrzymującej w mocy decyzję Burmistrza W. nakładającą obowiązek zapłaty renty planistycznej. Zatem 5 letni bieg terminu przedawnienia rozpoczynałby się z dniem 1 stycznia 2006 r. i upływałby z dniem 31 grudnia 2010 r.

Organ wskazał jednocześnie na treść art. 70 § 6 pkt 2 o.p. i zaznaczył, że stosując go odpowiednio do renty planistycznej bieg terminu przedawnienia obowiązku zapłaty nie rozpoczyna się, a rozpoczęty ulega zawieszeniu, z dniem wniesienia skargi do sądu administracyjnego na decyzję dotyczącą ustalenia tej renty. Wobec wniesienia przez A. O. skargi do WSA w Warszawie, przesunięciu uległo rozpoczęcie biegu terminu przedawnienia przedmiotowej należności. Rozpoczął on bieg po doręczeniu odpisu prawomocnego wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 23 czerwca 2006 r. sygn. akt IV SA/Wa 2117/05. Stąd też wniosek SKO w W., iż należność nie uległa przedawnieniu w dacie [...] stycznia 2011 r. tj. wystawienia tytułu wykonawczy nr [...]. To zaś skutecznie przerwało bieg terminu przedawnienia, zgodnie z treścią art. art. 70 § 4 zd. 1 o.p.

Strona 2/4