Sprawa ze skargi na postanowienie Ministra Energii w przedmiocie odmowy wszczęcia postępowania
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA - Tomasz Zawiślak, Sędzia WSA - Irena Jakubiec - Kudiura, Sędzia WSA - Krystyna Madalińska - Urbaniak (spr.), po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w trybie uproszczonym w dniu 19 grudnia 2018 r. sprawy ze skargi A. Sp. z o.o. Oddział w Polsce z siedzibą w P. na postanowienie Ministra Energii z dnia [...] marca 2018 r. nr [...] w przedmiocie odmowy wszczęcia postępowania oddala skargę

Uzasadnienie strona 1/7

W dniu 11 kwietnia 2018 r. A. Sp. z o.o. Oddział w P. z siedzibą w P. (dalej jako Strona/Spółka/Wnioskodawca) wniosła skargę na postanowienie Ministra Energii z [...] marca 2018 r. nr [...], utrzymujące w mocy postanowienie Prezesa Agencji Rezerw Materiałowych z [...] grudnia 2017 r. nr [...] odmawiające wszczęcia postępowania.

Powyższa skarga została wywiedziona na tle stanu faktycznego sprawy, w której Strona wnioskiem z [...] października 2017 r. wystąpiła do Prezesa Agencji Rezerw Materiałowych o umorzenie w całości istniejących i wymagalnych należności Spółki względem Funduszu Zapasów Interwencyjnych z tytułu opłaty zapasowej lub o rozłożenie wskazanych należności na raty lub odroczenie terminu ich płatności. Za podstawę prawną swojego wniosku Spółka wskazała przepisy art. 64 ust. 1 pkt 2 i ust. 2 ustawy z 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (Dz. U. z 2017 r., poz. 2077, z późn.zm.). We wniosku Spółka wskazała, że jej zdaniem opłata zapasowa mieści się wśród należności, o których mowa w art. 60 ustawy o finansach publicznych, co oznacza możliwość zastosowania do niej art. 64 ustawy o finansach publicznych. Sama okoliczność, ze opłata zapasowa nie została literalnie wymieniona w art. 60 stawy o finansach publicznych nie wyklucza, że mieści się ona w zakresie tego przepisu. Poza tym opłata zapasowa nie może być uznana za podatek.

Ponadto, Spółka wyjaśniła, że zwróciła się do Prezesa Agencji z prośbą o podanie numeru konta prowadzonego dla Funduszu Zapasów Interwencyjnych w walucie euro, w celu dokonania wpłaty należnych opłat zapasowych w tej walucie. Spółka podkreśliła, że w wyniku okoliczności od niej niezależnych i całkowicie przez nią niezawinionych, w sposób obiektywny niemożliwe było dokonywanie wpłat w polskiej walucie na dotychczas obowiązujących zasadach. Spółka nie miała możliwości dokonania przelewu w polskiej walucie wobec faktu nieuzasadnionej blokady jego złotowych rachunków bankowych przez Generalnego Inspektora Informacji Finansowej w dniu [...] czerwca 2017 r. Spółka poinformowała o ww. okoliczności Prezesa Agencji. Podjęła także stosowne kroki prawne w celu uchylenia zastosowanej blokady rachunków bankowych, o czym także zawiadomiła Prezesa Agencji. Strona wskazała także, iż zapłata opłaty zapasowej dokonana w walucie euro byłaby dla niej niekorzystna ze względu na rażąco wysoki kurs przewalutowania stosowany przez Bank [...]. Tak więc zastosowanie tej metody zapłaty opłaty zapasowej było niemożliwe, gdyż byłaby ona równoznaczna z działaniem na niekorzyść Spółki. Zapłata poprzez przewalutowanie spowodowałaby powstanie kolejnych zaległości wobec Funduszu Zapasów Agencyjnych z tytułu opłaty zapasowej należnej w kolejnych miesiącach. Stanowiłaby także przejaw niegospodarności i mogłaby przyczynić się do bankructwa Spółki.

Po rozpatrzeniu wniosku, Prezes Agencji działając na podstawie art. 61a § 1 k.p.a., w związku z art. 17 ust. 1 ustawy z 16 lutego 2007 r. o zapasach ropy naftowej, produktów naftowych i gazu ziemnego oraz zasadach postępowania w sytuacji zagrożenia bezpieczeństwa paliwowego państwa i zakłóceń na rynku naftowym (Dz.U. z 2017 r. poz. 1210 z późn. zm., dalej "ustawa o zapasach"), w dniu [...] grudnia 2017 r. wydał postanowienie nr [...], w którym odmówił wszczęcia postępowania w niniejszej sprawie.

Strona 1/7