Sprawa ze skargi na decyzję Prezesa Urzędu do Spraw Repatriacji i Cudzoziemców w przedmiocie odmowy wydania zezwolenia na osiedlenie się na terytorium RP
Tezy

Trwałość więzów ekonomicznych, o której mowa w art. 64 ust. 1 pkt 1 lit. "a" ustawy z dnia 13 czerwca 2003 r. o cudzoziemcach /Dz.U. nr 128 poz. 1175 ze zm./ winna być rozpatrywana w kontekście ciągłości aktywności zawodowej cudzoziemca na przestrzeni całego udokumentowanego okresu, przy uwzględnieniu - na co wskazuje orzecznictwo Naczelnego Sądu Administracyjnego - wszystkich okoliczności danej sprawy, a więc długości okresu istnienia związków ekonomicznych z państwem zamierzonego osiedlenia, charakteru tych związków /rodzaju wykonywanej pracy/, skali prowadzonej działalności gospodarczej, parametrów ekonomicznych podmiotów gospodarczych, w których działalność zaangażowany był /jest/ cudzoziemiec, w końcu także prognozy co do istnienia odnośnych związków ekonomicznych w przyszłości.

Wszystkie te elementy zawierają konkretne wskazówki o równoważnym znaczeniu w tym sensie, iż oceniając trwałość związków ekonomicznych cudzoziemca z Rzecząpospolitą Polską nie mogą być stosowane wybiórczo, lecz łącznie, przy uwzględnieniu okoliczności danej sprawy, dotyczących całokształtu relacji ekonomicznych cudzoziemca z RP. Działalność gospodarcza kontynuowana kolejno w ramach kilku podmiotów winna być rozumiana jako wykonywana przez Skarżącego, i jako taka winna podlegać ocenie z punktu widzenia trwałości i stabilności.

Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie po rozpoznaniu na rozprawie sprawy ze skargi Enrong Z. na decyzję Prezesa Urzędu do Spraw Repatriacji i Cudzoziemców z dnia 20 stycznia 2006 r. (...) w przedmiocie odmowy wydania zezwolenia na osiedlenie się na terytorium RP - uchyla zaskarżoną decyzję; (...).

Uzasadnienie strona 1/10

Zaskarżoną decyzją z dnia 20 stycznia 2006 r., (...), Prezes Urzędu do Spraw Repatriacji i Cudzoziemców, działając na podstawie art. 66 ust. 1 pkt 1 w zw. z art. 64 ust. 1 pkt 1 lit. "a" i pkt 4 ustawy z dnia 13 czerwca 2003 r. o cudzoziemcach /Dz.U. nr 128 poz. 1175 ze zm./ oraz art. 20 ust. 1 ustawy z dnia 22 kwietnia 2005 r. o zmianie ustawy o cudzoziemcach i ustawy o udzielaniu cudzoziemcom ochrony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej /Dz.U. nr 94 poz. 788/ utrzymał w mocy decyzję Wojewody W. z dnia 16 września 2005 r., (...), o odmowie udzielenia Cudzoziemcowi zezwolenia na osiedlenie się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, w następującym stanie faktycznym.

Wnioskiem z dnia 23 sierpnia 2004 r., złożonym do (...) Urzędu Wojewódzkiego w P. w dniu 3 września 2004 r., Enrong Z. - obywatel Chińskiej Republiki Ludowej - wystąpił do Wojewody W. o udzielenie zezwolenia na osiedlenie się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. W uzasadnieniu wniosku wskazał na swój wieloletni pobyt w Polsce, okoliczność założenia rodziny oraz prowadzenie działalności gospodarczej, którą zamierza rozwijać. W szczególności podał: "Jestem związany z Polską od 1994 r. Stworzyłem firmę, która bardzo dobrze prosperuje i ma ugruntowaną pozycję na rynku. Tutaj też założyłem rodzinę. Córka chodzi do polskiego przedszkola. Polska stała się moim drugim domem. (...) Zamierzam dalej rozwijać firmę, zatrudniać obywateli polskich i powiększać dochody. (...) Przez 10-letni okres pobytu w Polsce pokochałem ludzi i kulturę polską. Tu zamierzam osiąść na stałe." Do wniosku załączono szereg dokumentów mających potwierdzić powołane w uzasadnieniu okoliczności, tzn. zawarcie związku małżeńskiego, prowadzenie działalności gospodarczej, tytuł prawny do lokalu oraz dokumenty potwierdzające posiadanie środków na utrzymanie.

W wyniku przeprowadzonego w sprawie postępowania wyjaśniającego, Wojewoda W., działając na podstawie art. 66 ust. 1 w zw. z art. 64 ust. 1 pkt 1 cyt. wyżej ustawy o cudzoziemcach oraz art. 104 par. 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego /Dz.U. 2000 nr 98 poz. 1700 ze zm./, mocą decyzji (...) z dnia 16 września 2005 r., odmówił udzielenia Stronie wnioskowanego zezwolenia.

W motywach rozstrzygnięcia organ stwierdził, iż Enrong Z. nie spełnia łącznie przesłanek wynikających z art. 64 ust. 1 pkt 1 powołanej ustawy.

W szczególności organ wskazał, iż z dokumentów złożonych przez Cudzoziemca wynika, że w dniu 15 lipca 1998 r. w Shenyang /Chiny/ Cudzoziemiec zawarł związek małżeński z Wei W. - obywatelką chińską. Okoliczność ta nie może jednak stanowić podstawy do stwierdzenia, że posiada on trwałe więzy rodzinne łączące go z Rzecząpospolitą Polską, o których nowa w cyt. wyżej przepisie.

Ponadto, organ pierwszej instancji poddał analizie kwestię dotyczącą działalności gospodarczej prowadzonej przez Cudzoziemca na terytorium Polski w latach 1996-2004, w szczególności wyniki finansowe, realizację zobowiązań publicznoprawnych oraz poziom zatrudnienia w podmiotach gospodarczych, z którymi Cudzoziemiec był zawodowo związany, stwierdzając, że nie wykazał on istnienia trwałych więzów ekonomicznych łączących go z Rzecząpospolitą Polską.

Strona 1/10