Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA - Andrzej Kania (spr.), Sędzia WSA - Izabella Janson, Sędzia NSA - Piotr Piszczek, , Protokolant sekretarz sądowy - Marcin Woźniak, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 15 marca 2013 r. sprawy ze skargi A. O. na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego w [...] z dnia [...] marca 2012 r. nr [...] w przedmiocie stanowiska wierzyciela w sprawie zarzutów zgłoszonych w postępowaniu egzekucyjnym; 1. oddala skargę; 2. zasądza od Skarbu Państwa - Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie na rzecz radcy prawnego K. C. tytułem kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu kwotę 295,20 zł (dwieście dziewięćdziesiąt pięć złotych dwadzieścia groszy), w tym tytułem wynagrodzenia kwotę 240 zł (dwieście czterdzieści złotych) i tytułem 23% podatku od towarów i usług kwotę 55,20zł (pięćdziesiąt pięć złotych dwadzieścia groszy).
Przedmiotem skargi wniesionej przez A. O. (dalej: ,,Skarżący’’) jest postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego w [...] (dalej ,,SKO w [...]’’) z [...] marca 2012 r. nr [...] (sprostowane postanowieniem SKO w [...] z [...] maja 2012 r., nr [...]) uchylające w całości postanowienie Burmistrza [...] z [...] września 2011 r. nr [...] i jednocześnie orzekające o stwierdzeniu niedopuszczalności zarzutów zobowiązanego sprowadzających się do kwestionowania zasadności obowiązku zapłaty ,,renty planistycznej’’ - jednorazowej opłaty wynikającej ze wzrostu wartości nieruchomości oraz o uznaniu za nieuzasadniony zarzut zobowiązanego dotyczący przedawnienia egzekwowanego obowiązku.
Zaskarżone orzeczenie wydane zostało w następującym stanie faktycznym.
W dniu [...] września 2011 r. do Burmistrza [...] wpłynęło pismo od Naczelnika Urzędu Skarbowego w [...] dotyczące zajęcia stanowiska w sprawie zarzutów zgłoszonych przez Skarżącego, w których wniósł o odstąpienie od wykonania egzekucji renty planistycznej, zleconej przez Burmistrza [...] na podstawie tytułu wykonawczego nr [...] z [...] lipca 2011 r. Skarżący zarzucił, że decyzje podjęte przez Burmistrza traktuje jako bezprawne, a orzeczoną decyzją nr [...] z dnia [...] marca 2008 r. rentę planistyczną uznaje za niezasadną i dlatego odmawia jej zapłaty. Skarżący podważył legalność uchwały, na mocy której podjęto decyzję o rencie planistycznej, oraz stwierdził, że roszczenia z tytułu decyzji Burmistrza [...] nr [...] z dnia [...] marca 2008 r. uległy przedawnieniu.
Postanowieniem z [...] września 2011 r. znak: [...] Burmistrz [...] wyraził stanowisko wierzyciela wobec stawianych zarzutów w ten sposób, że odmówił wyrażenia zgody na umorzenie postępowania egzekucyjnego, dotyczącego zaległości z tytułu renty planistycznej objętych tytułem wykonawczym nr [...] z [...] lipca 2011 r. Wierzyciel opisał stan faktyczny w sprawie i stwierdził, że sprawa dotycząca decyzji o nałożeniu renty planistycznej nr [...] z dnia [...] marca 2008 r. była badana przez Samorządowe Kolegium Odwoławcze w [...], a także w odrębnych pismach wielokrotnie szczegółowo przedstawiano zobowiązanemu zarówno podstawy prawne uprawniające organ do naliczenia i poboru opłaty planistycznej, jak również podstawy prawne prowadzenia postępowania egzekucyjnego. W uzasadnieniu postanowienia wierzyciel odniósł się również do sprawy kwestionowania przez zobowiązanego uchwały Rady Miasta [...] dotyczącej miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego opisując działania podejmowane przez zobowiązanego w tym celu i ich nieskuteczność. Tym samym wierzyciel stanął na stanowisku, że nie ma podstaw do umorzenia postępowania egzekucyjnego i uchylenia tytułu wykonawczego nr [...] z dnia [...] lipca 2011 r.
Postanowienie zostało doręczone skarżącemu 18 października 2011 r.
Dnia [...] października 2011 r. A. O. złożył zażalenie (zatytułowane ,,Skarga’’) na powyższe postanowienie. Wniósł w nim o uchylenie zaskarżonego postanowienia. Skarżący zarzucił, że postanowienie wydano z naruszeniem prawa. Podniósł, że egzekwowany obowiązek uległ przedawnieniu i przytoczył przepisy kodeksu cywilnego. Poza tym ponownie zakwestionował zasadność nałożenia decyzją obowiązku zapłaty renty planistycznej oraz legalność uchwały Rady Miasta dotyczącej miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego.