Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA - Małgorzata Dałkowska - Szary, Sędzia WSA - Jolanta Bożek, Sędzia WSA - Irena Jakubiec - Kudiura (spr.), Protokolant - Agnieszka Groszek, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 25 sierpnia 2009 r. sprawy ze skargi Z. G. na decyzję Ministra Finansów z dnia ... lutego 2009 r. nr ... w przedmiocie odmowy umorzenia należności pieniężnej z tytułu opłaty legalizacyjnej; Oddala skargę
Powiatowy Inspektor Nadzoru Budowlanego w S. postanowieniem z ... września nr ... ustalił dla Z. G. (zwanego dalej: "Skarżącym") opłatę legalizacyjną w wysokości ... zł. za legalizację wybudowanego bez wymaganego pozwolenia na budowę, pawilonu handlowego przy ul. ... w S. (działka nr ..). Na powyższe postanowienie Skarżący nie złożył zażalenia do ... Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego w S. w związku z czym ww. postanowienie ... września 2008 r. stało się ostateczne.
Skarżący pismem z 15 września 2008 r. wystąpił z wnioskiem do Wojewody ... o umorzenie nałożonej opłaty legalizacyjnej. W uzasadnieniu wniosku wskazał, iż wysokość ustalonej opłaty legalizacyjnej przekracza jego możliwości finansowe, zarobkowe i majątkowe. Zaznaczył, że zarówno on jak i jego żona są osobami bezrobotnymi bez prawa do zasiłku i nie są w stanie ponieść tak znaczącego obciążenia. Jego zdaniem opłacenie ustalonej opłaty legalizacyjnej w kwocie ... zł. pociągnie za sobą zbyt ciężkie skutki, zarówno dla niego jak i jego rodziny oraz pozbawi ich możliwości zaspokajania niezbędnych potrzeb życiowych.
Wojewoda ... decyzją z ... grudnia 2008 r. nr ... - wydaną na podstawie art. 104 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (t.j. Dz. U. z 2000 r. Nr 98. poz. 1071 ze zm.; zwanej dalej: "k.p.a."), art. 67a § 1 pkt 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.; zwanej dalej: "o.p.") w związku z art. 59g ust. 5 oraz w nawiązaniu do art. 49 ust. 2, art. 59f ust. 1 i art. 59g ust. 1 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (t.j. Dz. U. z 2006 r. Nr 156, poz. 1118 ze zm.) - odmówił umorzenia opłaty legalizacyjnej w kwocie ... zł.
W odwołaniu od powyższej decyzji Skarżący wniósł o jej zmianę poprzez umorzenie nałożonej opłaty legalizacyjnej. W odwołaniu podniósł, że przedmiotowa decyzja jest dla niego bardzo krzywdząca, jej uzasadnienie nie pokrywa się z prawdą, a całe postępowanie nie było prowadzone z należytą starannością. Zarzucił, że organ I instancji nie podjął wszelkich niezbędnych kroków do dokładnego wyjaśnienia stanu faktycznego sprawy. Stwierdził, że organ I instancji pozbawił go prawa do czynnego udziału w postępowaniu, jak również naruszył zasadę pogłębiana zaufania obywateli do organów Państwa oraz obowiązku czuwania nad tym, aby strona nie poniosła szkody z powodu nieznajomości prawa. Podkreślił, że sytuacja w jakiej się znalazł jest nietypowa, a jego działania nie zmierzały do celowego pominięcia procedury uzyskania pozwolenia na budowę.
Minister Finansów decyzją z ... lutego 2009 r. - wydaną na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 k.p.a. - zaskarżoną decyzję utrzymał w mocy.
W uzasadnieniu decyzji Minister Finansów wyjaśnił, że umorzenie należności publicznoprawnej jest instytucją nadzwyczajną i podmiot publiczny tylko w wyjątkowych sytuacjach może zrezygnować z należnego świadczenia. Taką sytuację przewiduje art. 67a § 1 pkt 3 o.p., który dopuszcza możliwość całkowitego bądź częściowego umorzenia należności od zaistnienia przesłanek w postaci ważnego interesu podatnika lub interesu publicznego. Podkreślił także, że decyzja o udzieleniu ulgi w spłacie należności publicznoprawnej ma charakter uznaniowy tzn. pozostawia organowi stosującemu prawo pewien zakres luzu decyzyjnego. Przy czym organ jest zobligowany do wyczerpującego zebrania i rozpatrzenia materiału dowodowego, a co za tym idzie do rozważenia istnienia ważnego interesu podatnika lub interesu publicznego w kontekście wniosku strony.