Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA - Jarosław Stopczyński, Sędzia WSA - Irena Jakubiec-Kudiura, Sędzia WSA - Bożena Zwolenik (spr.), Protokolant spec. - Mariusz Dzierzęcki, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 9 czerwca 2016 r. sprawy ze skargi M.L. przy udziale Rzecznika Praw Obywatelskich na decyzję Generalnego Dyrektora Dróg Krajowych i Autostrad z dnia [...] września 2015 r. nr [...] w przedmiocie odmowy umorzenia należności z tytułu kary pieniężnej; - uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Generalnego Dyrektora Dróg Krajowych i Autostrad z dnia [...] sierpnia 2015 r.
Przedmiotem skargi złożonej przez M.L., (dalej: "Skarżący", "Strona", "Wnioskodawca") jest decyzja Generalnego Dyrektora Dróg Krajowych i Autostrad (dalej: "GDDKiA") z dnia [...] września 2015 r. Nr [...], utrzymująca w mocy wydaną w I instancji własną decyzję z dnia [...] sierpnia 2015 r. Nr [...], mocą której organ odmówił umorzenia kary pieniężnej nałożonej na Stronę decyzją administracyjną Głównego Inspektora Transportu Drogowego z dnia [...] maja 2013 r. Nr [...] w kwocie 3.000 zł, za naruszenie przepisów ustawy o drogach publicznych.
Zaskarżona decyzja została wydana w następującym stanie faktycznym i prawnym.
Wnioskiem z dnia [...] maja 2015 r. M.L. wystąpił za pośrednictwem Głównego Inspektora Transportu Drogowego (dalej: "GITD") o umorzenie kary pieniężnej nałożonej decyzją administracyjną GITD z dnia [...] maja 2013 r. o numerze wskazanym wyżej, w kwocie 3.000 zł, za naruszenie przepisów ustawy o drogach publicznych. Wnioskodawca powołał się na trudną sytuację materialną spowodowaną m.in. Jego złym stanem zdrowia.
Na podstawie zgromadzonego materiału dowodowego, tj. kopii: orzeczenia o stopniu niepełnosprawności, karty informacyjnej leczenia szpitalnego, zaświadczenia o stanie zdrowia, tytułu wykonawczego, decyzji o nałożeniu kary pieniężnej, skierowania na zabiegi fizjoterapeutyczne, rejestracji w gabinecie diagnostyczno-zabiegowym, karty porady ambulatoryjnej, zaświadczenia z Miejsko- Gminnego Ośrodka Pomocy Społecznej dot. zasiłków rodzinnych otrzymywanych przez żonę E.L. oraz informacji zawartych we wniesionych przez Stronę pismach organ ustalił stan faktyczny. Stwierdził, że Wnioskodawca jest inwalidą o znacznym stopniu niepełnosprawności, po przebytym w dniu [...] czerwca 2013 r. udarze mózgu ma problemy z chodzeniem i pisaniem. Gospodarstwo domowe prowadzi z bezrobotną małżonką i dwójką małoletnich dzieci (8 i 13 lat). Pobiera świadczenie rentowe w wysokości 1.180 zł, z czego połowę przeznacza na rehabilitację i zakup leków. Małżonka E.L. jest zarejestrowana w Powiatowym Urzędzie Pracy jako osoba bezrobotna bez prawa do zasiłku. W lipcu 2015 r. pobrała świadczenia: zasiłek rodzinny na A.M. w kwocie 115 zł, zasiłek rodzinny na S.L. w kwocie 106 zł, zasiłek rodzinny na M.L. w kwocie 106 zł, dodatek z tytułu wychowania dziecka w rodzinie wielodzietnej na M.L. w kwocie 80 zł, specjalny zasiłek opiekuńczy w związku z opieką nad mężem M.L. w kwocie 520 zł. Rodzina nie posiada cennych przedmiotów. Państwo L. korzystają z pomocy rodziny i sąsiadów. Organ ustalił, że koszty utrzymania domu, na które składają się opłaty za: opał ok. 200,00 zł, energię elektryczną ok. 120,00 zł, ścieki ok. 30,00 zł, wywóz śmieci ok. 8,00 zł, wodę 160,00 zł, za rok 2014 r. wyniosły 6.000,00 zł. Natomiast za styczeń-maj 2015 r. koszty utrzymania domu wyniosły 2.500 zł.
W podstawie materialnoprawnej decyzji organ wskazał art. 60 pkt 7, art. 61 ust. 1 pkt 5, art. 64 ust. 1 w związku z art. 55, art. 56 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (Dz. U. z 2013 poz. 885 ze zm.), dalej: "u.f.p.". Organ przyjął, że ulgę w postaci umorzenia kary w całości, uzasadnia wystąpienie jednej z przesłanek określonych w art. 56 ust. 1 ww. ustawy, tj.: