Sprawa ze skargi na decyzję Głównego Inspektora Transportu Drogowego w przedmiocie rozłożenia na raty należności z tytułu kary pieniężnej;
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA - Jolanta Bożek (spr.), Sędzia WSA - Beata Krajewska, Sędzia WSA - Michał Sowiński, Protokolant starszy specjalista - Sylwia Wojtkowska-Just, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 17 kwietnia 2012 r. sprawy ze skargi P. M. na decyzję Głównego Inspektora Transportu Drogowego z dnia [...] lutego 2008 r. nr [...] w przedmiocie rozłożenia na raty należności z tytułu kary pieniężnej; 1. oddala skargę; 2. zasądza od Skarbu Państwa - Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie na rzecz adw. M. Z. tytułem kosztów nieopłaconej pomocy prawnej świadczonej z urzędu kwotę 295,20 zł (dwieście dziewięćdziesiąt pięć złotych dwadzieścia groszy), w tym tytułem wynagrodzenia kwotę 240 zł (dwieście czterdzieści złotych) i tytułem 23 % podatku od towarów i usług kwotę 55,20 zł (pięćdziesiąt pięć złotych dwadzieścia groszy).

Uzasadnienie strona 1/4

Rozpoznając niniejszą sprawę ustalono następujący stan faktyczny:

... Wojewódzki Inspektor Transportu Drogowego decyzją z dnia ... marca 2007 roku nałożył na skarżącego karę pieniężną w wysokości ... złotych za naruszenie ustawy o transporcie drogowym z dnia 6 września 2001 roku (Dz. U. 2007 r. Nr 125, poz. 874 ze zmianami).

P. M. w dniu .. marca 2007 r. złożył wniosek o rozłożenie płatności należności na raty w wysokości .. zł, uzasadniając to swoją trudną sytuacją materialną.

W wyniku wezwań z dni ... maja 2007 r., ... maja 2007 r., ... października 2007 r. okazał obszerną dokumentację w tym m.in.:

kopię zeznania podatkowego PIT-36L na rok 2005, zgodnie z którym uzyskał dochód w wysokości ... zł;

kopię zeznania podatkowego P1T-36L na rok 2006, zgodnie z którym przedsiębiorca uzyskał dochód w wysokości ... zł;

wyliczenie dochodu osiągniętego przez zobowiązanego w okresie od stycznia do marca 2007 r., zgodnie z którym dochód wyniósł ... zł;

harmonogramy spłat rat kredytów oraz inne dokumenty.

Decyzją z dnia ... listopada 2007 r. ... Wojewódzki Inspektor Transportu Drogowego rozłożył na wniosek strony płatność należności w kwocie ... zł na 15 rat miesięcznych w wysokości ... zł.

Od powyższej decyzji strona wniosła odwołanie w którym żądała jej zmiany decyzji w zakresie wysokości rat z kwoty ... zł na kwotę ... zł. Zaskarżonej decyzji zarzuciła błędne zastosowanie art. 42 ust. 3 ustawy z dnia 30 czerwca 2005 r. o finansach publicznych naruszenie prawa formalnego poprzez nieuwzględnienie art. 130 k.p.a. dotyczącego wykonalności decyzji. P. M. podniósł, iż osiąga miesięczny dochód na poziomie ... zł, co stanowi niemal minimum socjalne. Jego firma jest zadłużona w wielu instytucjach i przedsiębiorstwach. Zarzucił, iż ... Wojewódzki Inspektor Transportu Drogowego nienależycie ocenił możliwości płatnicze dłużnika oraz uzasadniony interes Skarbu Państwa. Dodatkowo podniósł, iż "ustalenie spłaty pierwszej raty na dzień przypadający w trakcie biegu terminu do złożenia odwołania jest niezgodne z art. 130 k.p.a., który mówi o nieuleganiu wykonania decyzji przed upływem terminu do wniesienia odwołania".

W wyniku ponownego rozpoznania sprawy Główny Inspektor Transportu Drogowego wydał dnia ... lutego 2008 r. decyzję, którą utrzymał w mocy zaskarżone nie znajdując argumentów do jej uwzględnienia.

Rozpoznając niniejszą skargę Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył co następuje:

Uprawnienia wojewódzkich sądów administracyjnych, określone przepisami m.in. art. 1 § 1 i § 2 ustawy z 25 lipca 2002 r. Prawo o ustroju sądów administracyjnych (Dz. U. Nr 153, poz. 1269 ze zm.) oraz art. 3 § 1 ustawy z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r. poz. 270), dalej p.p.s.a. sprowadzają się do kontroli działalności administracji publicznej pod względem jej zgodności z prawem.

W tym zakresie mieści się ocena, czy zaskarżone orzeczenie odpowiada prawu i czy postępowanie prowadzące do jego wydania nie jest obciążone wadami uzasadniającymi wyeliminowanie tego rozstrzygnięcia z obrotu prawnego (ewentualnie stwierdzenie jego wydania z naruszeniem prawa - art. 145 §1 p.p.s.a.). Sąd stwierdził, że skarga nie jest uzasadniona, bowiem zaskarżona decyzja Głównego Inspektora Transportu Drogowego odpowiada prawu.

Strona 1/4