Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Mirosława Pindelska (spr.) Sędziowie: WSA Beata Blankiewicz-Wóltańska WSA Irena Jakubiec-Kudiura Protokolant starszy sekretarz sądowy Artur Dobrowolski po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 6 października 2016 r. sprawy ze skargi W.S. na decyzję Generalnego Dyrektora Dróg Krajowych i Autostrad z dnia [...] sierpnia 2015 r. nr [...] w przedmiocie odmowy umorzenia oraz odroczenia terminu spłaty i rozłożenia na raty należności z tytułu kary pieniężnej oddala skargę.
W dniu [...] marca 2015 r. Generalny Dyrektor Dróg Krajowych i Autostrad wydał decyzję nr [...], mocą której odmówił umorzenia kary pieniężnej w całości oraz odroczenia terminu płatności i rozłożenia na raty kwoty należności z tytułu nałożonej kary w wysokości [...] zł nałożonej na W. S. decyzją Głównego Inspektora Transportu Drogowego nr [...] z dnia [...] października 2014 r. za naruszenie przepisów ustawy o drogach publicznych.
Dnia [...] kwietnia 2015 r. do Generalnego Dyrektora Dróg Krajowych i Autostrad wpłynął wniosek W. S. o ponowne rozpatrzenie sprawy rozstrzygniętej decyzją nr [...] z dnia [...] marca 2015 r.
Po ponownym rozpatrzeniu sprawy Generalny Dyrektor Dróg Krajowych i Autostrad decyzją z dnia [...] sierpnia 2015 r., nr [...], utrzymał w mocy swoją decyzję z dnia [...] marca 2015 r., nr [...]. W uzasadnieniu wskazał, że W. S. jednoosobowo prowadzi [...]. Jest osobą samotną. Organ podkreślił, że strona we wniosku podała, że z prowadzenia działalności gospodarczej otrzymuje niskie dochody i obecnie jej firma znajduje się w trudnej sytuacji finansowej. Wnioskodawca za rok 2013 wykazał dochód w kwocie [...] zł, w I kwartale roku 2015 firma Wnioskodawcy przyniosła stratę w wysokości [...] zł.
Zdaniem organu analiza ustalonego w toku postępowania stanu faktycznego nie skłania do uwzględnienia wniosku o zastosowanie ulgi w spłacie w postaci umorzenia należności w całości. Sytuacja życiowa i majątkowa wnioskodawcy nie wskazuje bowiem, by w sposób trwały nie posiadał on możliwości płatniczych. W ocenie organu nie występują po stronie wnioskodawcy takie okoliczności, które faktycznie mogłyby uzasadniać wniosek o umorzenie należności oraz potwierdzać fakt, że Wnioskodawca nie jest w stanie ponieść konsekwencji finansowych związanych z przejazdami po drodze krajowej bez uiszczenia przewidzianych przepisami prawa opłat. Okoliczności te nie stanowią dostatecznej podstawy do uwzględnienia wniosku o zastosowanie ulgi w postaci umorzenia należności z tytułu nałożonej kary pieniężnej.
W ocenie organu okoliczność ukarania strony za naruszenie obowiązku opłaty elektronicznej i wynikająca z tego znaczna kwota nałożonego na stronę zobowiązania, nie może uzasadniać umorzenia należności w przedmiotowej sprawie. Takie rozstrzygnięcie organu administracji stanowiłoby w istocie premiowanie strony, która nie zastosowała się do obowiązku uiszczenia opłaty elektronicznej.
Organ uznał, iż w przedmiotowej sprawie nie zachodzą również przesłanki z art. 57 ustawy o finansach publicznych tj. przesłanki uzasadniające zastosowanie ulg w spłacie należności pieniężnych w przypadku uzasadnionym względami społecznymi lub gospodarczymi, w szczególności możliwościami płatniczymi dłużnika oraz uzasadnionym interesem Skarbu Państwa. Organ podkreślił, że dłużnik powinien we wniosku wykazać, że z uwagi na swoją sytuację rodzinną, majątkową i wysokość dochodów nie jest w stanie uiścić należności, a ściągnięcie jej w drodze egzekucji spowodowałoby dla niego nadmierne obciążenie majątkowe lub inne ciężkie skutki.