Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA - Dorota Mydłowska, Sędzia WSA - Beata Krajewska, Sędzia WSA - Mirosława Pindelska (spr.), Protokolant - Agnieszka Groszek, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 10 czerwca 2010 r. sprawy ze skargi C. Sp. z o.o. z siedzibą w W. na postanowienie Szefa Służby Celnej z dnia [...] listopada 2009 r. nr [...] w przedmiocie stwierdzenia niedopuszczalności zażalenia; oddala skargę
Przedmiotem skargi z 15 stycznia 2010 r. (data nadania) wniesionej przez C. Spółkę z o.o. z siedzibą w W. jest postanowienie Szefa Służby Celnej z [...] listopada 2009 r. Nr [...] stwierdzające niedopuszczalność zażalenia z [...] lipca 2009 roku na postanowienie Dyrektora Izby Celnej w W. Nr [...] z [...] lipca 2009 roku. Zaskarżone postanowienie zostało wydane w następującym stanie faktycznym.
Decyzją Dyrektora Izby Celnej w W. zawartą w wiążącej informacji taryfowej nr [...] z [...] czerwca 2009 r. (zwaną dalej decyzją WIT) książeczka dla dzieci wykonana z tektury składająca się z 7 kart (14 stron) została zaklasyfikowana do kodu CN 4903 0000.
Postanowieniem Dyrektora Izby Celnej w W. z [...] lipca 2009 r., zostało wszczęte postępowanie w sprawie weryfikacji ww. decyzji WIT dla towaru o nazwie handlowej ,,[...]". W uzasadnieniu postanowienia wskazano, że w toku ponownej weryfikacji wniosku stwierdzono, że kod taryfowy zastosowany w powyższej decyzji WIT jest nieprawidłowy. W konsekwencji, zdaniem organu celnego, niezbędnym stało się wszczęcie postępowania w celu ustalenia właściwej klasyfikacji przedmiotowego towaru. W podstawie prawnej wyżej wymienionego postanowienia, jako podstawę wszczęcia postępowania z urzędu, wskazano art. 165 § 2 ustawy z 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2005r., Nr 8, poz. 60 ze zm.), zwanej dalej: Ordynacja podatkowa, oraz art. 9 i art. 12 ust. 5 pkt a (iii) rozporządzenia Rady (EWG) Nr 2913/92 z dnia 12 października 1992 roku ustanawiającego Wspólnotowy Kodeks Celny, art. 70 ust. 2 pkt 2 i art. 73 ust. 1 ustawy z dnia 19 marca 2004 roku Prawo celne (Dz. U. Nr 68 poz. 622). W pouczeniu postanowienia wskazano, że ,,na niniejsze postanowienie nie służy zażalenie, Strona może je jedynie zaskarżyć w odwołaniu od decyzji, stosownie do przepisu art. 237 Ordynacji podatkowej".
Pismem z 27 lipca 2009 r. skarżąca wniosła, w trybie art. 165 a Ordynacji podatkowej, zażalenie na powyższe postanowienie, zaskarżając je w całości oraz wnosząc o jego uchylenie jako wydanego z rażącym naruszeniem art. 165a i art. 235a Ordynacji.
Szef Służby Celnej postanowieniem z [...] listopada 2009 r. stwierdził niedopuszczalność zażalenia z 27 lipca 2009 r. na postanowienie Dyrektora Izby Celnej w W. z [...] lipca 2009 r.
Na powyższe postanowienie Strona wniosła skargę z 15 stycznia 2010 r. skierowaną do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie domagając się:
- uchylenia zaskarżonego postanowienia, jako wydanego z rażącym naruszeniem przepisów Ordynacji podatkowej, w szczególności art. 165 w powiązaniu z art. 240, art. 241 i art. 242 i 243, a przede wszystkim art. 165a § 2 w powiązaniu z art. 244 § 2 Ordynacji podatkowej, oraz: