Sprawa ze skargi na decyzję Prezesa Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa w przedmiocie stwierdzenia nieważności decyzji w sprawie przyznania płatności w ramach systemów wsparcia bezpośredniego;
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA - Beata Krajewska (spr.), Sędzia NSA - Piotr Piszczek, Sędzia WSA - Joanna Zabłocka, Protokolant starszy specjalista - Sylwia Wojtkowska-Just, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 16 czerwca 2011 r. sprawy ze skargi D.S. na decyzję Prezesa Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa z dnia [...] grudnia 2010 r. nr [...] w przedmiocie stwierdzenia nieważności decyzji w sprawie przyznania płatności w ramach systemów wsparcia bezpośredniego; 1. uchyla zaskarżoną decyzję, 2. zasądza od Prezesa Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa na rzecz D. S. tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego 200 zł (dwieście złotych); 3. stwierdza ze zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu do dnia uprawomocnienia się wyroku.

Inne orzeczenia o symbolu:
6550
Inne orzeczenia z hasłem:
Pomoc publiczna
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie
Inne orzeczenia ze skargą na:
Prezes Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa
Uzasadnienie strona 1/5

Przedmiotem skargi z dnia [...] stycznia 2011 r. wniesionej przez D. S. (zwanego dalej Skarżącym) jest decyzja Prezesa Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa (dalej: Prezes Agencji) z dnia [...] grudnia 2010 r. nr [...] utrzymująca w mocy decyzję Dyrektora M. Oddziału Regionalnego Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa w W. (dalej: Dyrektor Oddziału) z dnia [...] września 2010 r. Nr [...] o stwierdzeniu nieważności decyzji Nr [...] z dnia [...] lutego 2010 r. wydanej przez Kierownika Biura Powiatowego Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa w N. D. M. z/s w P. w sprawie przyznania płatności w ramach systemów wsparcia bezpośredniego na rok 2009.

Stan sprawy przedstawia się następująco:

Decyzją z dnia [...] lutego 2010 r. Kierownik Biura Powiatowego ARiMR w N. D. M. z/s w P. przyznał Skarżącemu - w związku z wnioskiem z dnia [...] maja 2009 r. - jednolitą płatność obszarową oraz uzupełniającą płatność obszarową do powierzchni grupy upraw podstawowych na rok 2009.

Pismem z dnia [...] sierpnia 2010 r. Dyrektor Oddziału zawiadomił o wszczęciu z urzędu postępowania w sprawie stwierdzenia nieważności ww. decyzji Kierownika Biura Powiatowego, wskazując iż w sprawie należy ustalić czy decyzja ta jest obarczona wadą rażącego naruszenia prawa, o której mowa w art. 156 §1 pkt 2 K.p.a.

Decyzją z dnia [...] września 2010 r. nr [...] Dyrektor Oddziału stwierdził nieważność ww. decyzji z dnia [...] lutego 2010 r. W uzasadnieniu decyzji organ podniósł, iż Kierownik Biura Powiatowego rozpoznając sprawę nie dokonał prawidłowej oceny całego materiału dowodowego w sprawie, pomijając wyniki ustaleń w zakresie niepodjęcia przez Skarżącego działań mających na celu usunięcie stwierdzonych niezgodności w odniesieniu do płatności na rok 2008. Kierownik Biura Powiatowego pomniejszył kwotę jednolitej płatności obszarowej ze względu na niepodjęcie ww. działań w roku 2008, co stanowi rażące naruszenie przepisów prawa. Wskazane niezgodności stwierdza się bowiem w ciągu danego roku kalendarzowego, zmniejszenia lub wykluczenia z płatności dokonuje się na dany rok kalendarzowy, zatem pomniejszenie płatności na rok 2009 o kwotę obniżki z tytułu nieprzestrzegania norm z roku 2008 uznać należy za nieprawidłowe. Ponadto organ wyjaśnił, iż w sytuacji, gdy inspektorzy terenowi przeprowadzający czynności kontrolne w gospodarstwie beneficjenta stwierdzili, że na całych działkach zaniechano prowadzenia działalności rolniczej (kod błędu DR18) organ I instancji winien dokonać weryfikacji przestrzegania norm dobrej kultury rolnej zgodnej z ochroną środowiska. Z uwagi na fakt, iż przedmiotowe płatności stanowią jeden z instrumentów Wspólnej Polityki Rolnej Unii Europejskiej mogą być przyznawane producentom rolnym, spełniającym warunki określone przez prawo krajowe i unijne, tylko w takiej wysokości, w jakiej zostały one konkretnie określone przez Unię Europejską. Wszelkie odstępstwa, zarówno na korzyść jak i niekorzyść producenta rolnego stanowią rażące naruszenie prawa. Przepisy prawa krajowego i unijnego nie dopuszczają jakiejkolwiek uznaniowości w ustalaniu wysokości płatności.

Strona 1/5
Inne orzeczenia o symbolu:
6550
Inne orzeczenia z hasłem:
Pomoc publiczna
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie
Inne orzeczenia ze skargą na:
Prezes Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa