Sprawa ze skargi na decyzję Rady do Spraw Uchodźców w przedmiocie umorzenia postępowania odwoławczego w sprawie o nadanie statusu uchodźcy
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA - Beata Krajewska, Sędzia WSA - Irena Jakubiec-Kudiura, Sędzia WSA - Małgorzata Rysz (spr.), Protokolant starszy specjalista - Małgorzata Broniarek, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 22 czerwca 2012 r. sprawy ze skargi R. G. na decyzję Rady do Spraw Uchodźców z dnia ... sierpnia 2011r. nr ... w przedmiocie umorzenia postępowania odwoławczego w sprawie o nadanie statusu uchodźcy 1. uchyla zaskarżoną decyzję; 2. zasądza od Skarbu Państwa - Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, na rzecz adwokat ..., tytułem kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu kwotę ... zł (... złotych ... groszy), w tym tytułem wynagrodzenia kwotę... zł (...złotych) i tytułem 23 % podatku od towarów i usług kwotę ... zł (... złotych ... groszy).

Uzasadnienie strona 1/5

Przedmiotem skargi wniesionej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie przez R. G. jest decyzja Rady do Spraw Uchodźców z dnia ... sierpnia 2011 r., nr ... o umorzeniu postępowania odwoławczego.

Decyzja została wydana w następującym stanie faktycznym:

R. G., obywatel F., deklarujący narodowość c. w dniu ... września 2009 roku złożył wniosek o nadanie statusu uchodźcy.

Po rozpatrzeniu wniosku Szef Urzędu do Spraw Cudzoziemców decyzją Nr ... z dnia ... czerwca 2011 roku postanowił odmówić wnioskodawcy nadania statusu uchodźcy i udzielenia ochrony uzupełniającej oraz wydalić z terytorium RP wobec stwierdzenia, że nie zachodzą okoliczności uzasadniające udzielenie zgody na pobyt tolerowany. W uzasadnieniu decyzji organ I instancji stwierdził, że wnioskodawca nie spełnia przesłanek, o których mowa w Konwencji Genewskiej, aby otrzymać status uchodźcy lub inną formę ochrony międzynarodowej.

Od tej decyzji zostało złożone odwołanie do Rady do Spraw Uchodźców, w którym cudzoziemiec wniósł o uchylenie zaskarżonej decyzji w całości i udzielenie mu ochrony międzynarodowej. Rozstrzygnięciu zarzucił naruszenie przepisów art. 13 ust. 1, art. 15 i art. 97 ust. 1 ustawy z dnia 13 czerwca 2003 r. o udzielaniu cudzoziemcom ochrony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej ( Dz.U. z 2009r., nr 189, poz. 1472 z późn. zm.) dalej: ustawa o ochronie cudzoziemców, oraz art. 7, art. 10 par. 1, art. 77, art. 78 par. 1 i art. 80 k.p.a.

Następnie w dniu ... sierpnia 2011 roku R. G. złożył oświadczenie na piśmie w języku r. zatytułowane "...".

Zaskarżoną decyzją z dnia ... sierpnia 2011 r. Rada do Spraw Uchodźców umorzyła postępowanie odwoławcze, wskazując, że cudzoziemiec złożył rezygnację z dalszych starań o nadanie statusu uchodźcy w związku z zamiarem dobrowolnego powrotu do kraju pochodzenia, dlatego też na podstawie art. 138 § 1 pkt 3 w zw. z art. 105 § 1 k.p.a. postępowanie należało umorzyć, uznając, że w związku z rezygnacją wnioskodawcy ze starań o nadanie statusu uchodźcy dalsze postępowanie odwoławcze stało się bezprzedmiotowe.

Skargę do sądu na tę decyzji złożył R. G. zarzucając jej naruszenie art. 137 Kodeksu postępowania administracyjnego (Dz.U. 1960 nr 30 poz. 168 ze zm.) dalej: k.p.a., poprzez uwzględnienie cofnięcia odwołania mimo, że doprowadziło to do utrzymania w mocy decyzji naruszającej prawo. Skarżący wskazał, że w wyniku wydania zaskarżonej decyzji, decyzja Szefa Urzędu do Spraw Cudzoziemców z dnia ... czerwca 2011 r. o odmowie nadania statusu uchodźcy i odmowie ochrony uzupełniającej oraz wydaleniu z terytorium RP wobec stwierdzenia, że nie zachodzą okoliczności uzasadniające udzielenie zgody na pobyt tolerowany ... stała się decyzją ostateczną.

Decyzji Szefa Urzędu do Spraw Cudzoziemców zarzucił naruszenie prawa materialnego:

- art. 13 ust. 1, art. 15, art. 97 ust. 1 ustawy z dnia 13 czerwca 2003r. o udzielaniu cudzoziemcom ochrony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej poprzez błędną wykładnię, a co za tym idzie stwierdzenie, że nie spełnia przesłanek do nadania statusu uchodźcy, ochrony uzupełniającej ani pobytu tolerowanego;

Strona 1/5