Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA - Barbara Mleczko-Jabłońska, Sędzia WSA - Mirosława Pindelska, Sędzia WSA - Małgorzata Rysz (spr.), Protokolant - Anna Lew-Starowicz, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 17 grudnia 2007 r. sprawy ze skargi S. S. na decyzję Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z dnia ... lipca 2007 r. nr ... w przedmiocie odmowy umorzenia zadłużenia figurującego na kontach: osobistym, pracowniczym i agencyjnym z tytułu składek na ubezpieczenie społeczne uchyla zaskarżoną decyzję
Pismem z dnia 24 czerwca 2004 r. S. S. zwrócił się do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych (dalej: Zakładu), o umorzenie należności z tytułu zaległych składek. W uzasadnieniu wniosku wskazał, że jest osobą niepełnosprawną i pozostaje w bardzo ciężkiej sytuacji życiowej i finansowej.
Decyzją z dnia ... września 2004 r. Nr ... Zakład odmówił umorzenia należności z tytułu składek na ubezpieczenie społeczne: figurujące na koncie osobistym za okres od ... 1994 r. - do ... 1996 r.; figurujące na koncie pracowniczym za okres od ... 1995r. do ... 1996r.; oraz figurujące na koncie agencyjnym za okres od ... 1995r. do ... 1996r., wraz z należnymi odsetkami, powołując się na art. 83 ust. 1 pkt 3, art. 28 oraz art. 32 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych [Dz. U. Nr 137, poz. 887 z późn. zm.], dalej: u.s.u.s.
W uzasadnieniu decyzji organ wskazał, iż w sprawie nie występują okoliczności wymienione w art. 28 ww. ustawy tj. nie zachodzi całkowita nieściągalność należności oraz że strona postępowania nie uwiarygodniła żadnych innych okoliczności, które wobec części nieuiszczonych należności z tytułu składek na ubezpieczenie społeczne samego zobowiązanego, będącego jednocześnie płatnikiem składek stanowiłyby przesłankę konieczną do umorzenia należności opisaną w art. 28ust.3a u.s.u.s. oraz § 3 rozporządzenia Ministra Gospodarki, pracy i Polityki Społecznej z dnia 31 lipca 2003r. w sprawie szczegółowych zasad umarzania należności z tytułu składek na ubezpieczenia społeczne (Dz.U. nr 141, poz. 1365).
Po przeprowadzeniu postępowania zainicjowanego złożonym przez stronę wnioskiem o ponowne rozpatrzenie sprawy Prezes Zakładu decyzją z dnia ... grudnia 2004 r. Nr ... na podstawie art. 138 §1 pkt 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960r. Kodeks postępowania administracyjnego ( t.j. Dz. U. z 2000r., Nr 98, poz. 1071 ze zm.), dalej :kpa, utrzymał w mocy zaskarżoną decyzję.
Uzasadniając rozstrzygnięcie organ uznał, iż skarżący nie przedstawił żadnych istotnych faktów i dokumentów, które wskazywałaby na trudną sytuację finansową lub zły stan zdrowia uniemożliwiający mu uzyskiwanie dochodu.
W skardze skierowanej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie S. S. wniósł o uchylenie zaskarżonej decyzji i umorzenie jego należności.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 24 października 2005 r., sygn. akt III SA/Wa 222/05 powołując się na przepis art. 119 pkt 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi [Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.] - dalej: p.p.s.a, rozpoznał sprawę w trybie uproszczonym i stwierdził nieważność zaskarżonej decyzji oraz określił, iż decyzja ta nie może być wykonana w całości.
Sąd uznał, że Prezes Zakładu decyzję z ... grudnia 2004 r. wydał z naruszeniem przepisów o właściwości, gdyż w art. 83 ust. 1 pkt 3 u.s.u.s. jednoznacznie wskazany został podmiot uprawniony do wydawania decyzji w przedmiocie umarzania należności z tytułu składek i jest nim Zakład, a nie Prezes Zakładu, którego pozycję określa art. 72 pkt 1 u.s.u.s. Z treści zaskarżonej decyzji jednoznacznie natomiast wynika, iż wydana została właśnie przez Prezesa Zakładu. Świadczy o tym nie tylko jego wskazanie jako organu orzekającego w nagłówku pisma, ale przede wszystkim zawarty w sentencji zwrot: "postanawiam utrzymać w mocy".