Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA - Marek Krawczak, Sędzia WSA - Dariusz Czarkowski (spr.), Sędzia WSA - Michał Sowiński, Protokolant spec. - Anna Szaruch, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 19 sierpnia 2020 r. sprawy ze skargi [...] na decyzję Dyrektora Mazowieckiego Oddziału Regionalnego ARIMR w Warszawie z dnia [...] września 2019 r. nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania płatności rolno-środowiskowo-klimatycznej 1. uchyla zaskarżoną decyzję; 2. zasądza od Dyrektora Mazowieckiego Oddziału Regionalnego Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa w Warszawie na rzecz [...] kwotę 680 zł (sześćset osiemdziesiąt złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.
Przedmiotem skargi A. S. (dalej: "Strona" lub "Skarżący") jest decyzja Dyrektora M. Oddziału Regionalnego Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa w W. (dalej: "Dyrektor ARiMR", "organ" lub "organ II instancji") z [...] września 2019 r., nr [...] utrzymująca w mocy decyzję Kierownika Biura Powiatowego Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa w M. [...] (dalej: "Kierownik ARiMR" lub "organ I instancji") z [...] kwietnia 2019 r., nr [...] odmawiającą przyznania płatności rolno - środowiskowo - klimatycznej na rok 2016.
Zaskarżona decyzja została wydana w następującym stanie faktycznym.
W dniu [...] czerwca 2016 r. do Biura Powiatowego ARiMR w B. [...] wpłynął wniosek Skarżącego o przyznanie płatności na rok 2016. Wniosek został przekazany zgodnie z właściwością miejscową Kierownikowi Biura Powiatowego w M. [...].
Decyzją z [...] czerwca 2017 r. po rozpatrzeniu wniosku o przyznanie płatności na rok 2016, Kierownik ARiMR odmówił stronie przyznania wnioskowanych płatności, z uwagi na niespełnienie przez wnioskodawcę warunków określonych w § 2 rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 18 marca 2015 r. w sprawie szczegółowych warunków i trybu przyznawania pomocy finansowej w ramach działania "Działanie rolno - środowiskowo - klimatyczne" objętego Programem Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014-2020 (Dz.U. 2015 r., poz. 415, z późn. zm. dalej: rozporządzenie rolno - środowiskowo - klimatyczne). Organ I instancji zauważył, że wskazane wyżej warunki nie zostały spełnione ze względu na stworzenie przez Skarżącego sztucznych warunków, o których mowa w art. 30 rozporządzenia Rady (WE) nr 73/2009 z dnia 19 stycznia 2009 r. ustanawiającego wspólne zasady dla systemów wsparcia bezpośredniego dla rolników w ramach wspólnej polityki rolnej i ustanawiającego określone systemy wsparcia dla rolników, zmieniającego rozporządzenia (WE) nr 1290/2005, (WE) nr 247/2006, (WE) nr 378/2007 oraz uchylającego rozporządzenie (WE) nr 1782/2003 (Dz.U. UE L z 2009r., nr 30, s. 16 ze zm., dalej: rozporządzeniem nr 73/2009) w celu uzyskania nienależnych płatności, poprzez sztuczny podział posiadanego przez niego gospodarstwa rolnego.
Organ podkreślił, że Skarżący w porozumieniu z W. W. i M. B. zawiązali kilka spółek, tj. [...] spółkę z o.o., [...] spółkę z o. o. oraz [...] "[...]" spółkę z o.o. Następnie, zarówno Skarżący - jako osoba fizyczna - jak i każda z ww. spółek, złożyli oddzielnie wnioski o przyznanie płatności.
Kierownik ARiMR powołując się na skład własnościowy tych spółek, zauważył, że własność udziałów skupiła się głównie w rękach Skarżącego oraz - w niewielkim wymiarze - W. W. (wspólnika Skarżącego), a także M. B.. Zdaniem organu, z uwagi na powiązania między spółkami - ten sam jest wspólnik i główny udziałowiec - oraz ta sama siedziba i adres, spółki te są jedynie inną formą prawną posiadanego przez stronę gospodarstwa. Związek między poszczególnymi spółkami wynikający z ich struktury własnościowej i osobowej pozwala na przyjęcie, że nastąpiło sztuczne tworzenie warunków w celu uzyskania korzyści finansowej.