Sprawa ze skargi na postanowienie Ministra Pracy i Polityki Społecznej w przedmiocie odmowy wydania zaświadczenia o pomocy de minimis
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA - Beata Blankiewicz-Wóltańska, Sędzia WSA - Irena Jakubiec-Kudiura (spr.), Sędzia WSA - Krystyna Madalińska-Urbaniak, Protokolant - spec. Justyna Macewicz, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 28 listopada 2011 r. sprawy ze skargi P. Sp. z o.o. w C. na postanowienie Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia [...] lipca 2011 r. nr [...] w przedmiocie odmowy wydania zaświadczenia o pomocy de minimis 1. uchyla zaskarżone postanowienie; 2. zasądza od Ministra Pracy i Polityki Społecznej na rzecz P. Sp. z o.o. w C. kwotę 357 zł ( trzysta pięćdziesiąt siedem złotych).

Inne orzeczenia o symbolu:
6539 Inne o symbolu podstawowym 653
Inne orzeczenia z hasłem:
Finanse publiczne
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie
Inne orzeczenia ze skargą na:
Minister Pracy i Polityki Społecznej
Uzasadnienie strona 1/6

Zaskarżonym przez P.Sp. z o.o., dalej "skarżąca" postanowieniem z [...]lipca 2011 r. Minister Pracy i Polityki Społecznej, dalej "Minister" albo "organ odwoławczy" po rozpatrzeniu zażalenia skarżącej, utrzymał w mocy postanowienie Zastępcy Prezesa Zarządu Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych, dalej "organ" z [...] kwietnia 2011 r. wydane w przedmiocie odmowy wydania zaświadczeń o pomocy de minimis na wydatki poniesione w kwocie 64.319 zł.

Zaskarżone postanowienie zapadło w następującym stanie faktycznym.

Pismem z [...] października 2010 r. skarżąca zwróciła się do PFRON o wydanie zaświadczeń o pomocy de minimis. Wnioskowana kwota pomocy wyniosła 67.885,35 zł.

Postanowieniem z dnia [...] kwietnia 2011 r. Zastępca Prezesa Zarządu PFRON odmówił wydania zaświadczenia o pomocy de minimis. W uzasadnieniu postanowienia argumentował, że poniesione przez skarżącą wydatki dotyczą wyposażenia miejsc pracy, ale zakupione wyposażenie nie eliminuje, ani nie zmniejsza ograniczeń spowodowanych niepełnosprawnością zatrudnionych pracowników. Zwrócił również uwagę, że operacje zapłaty za wystawione faktury nie zostały dokonane bezpośrednio ze środków zakładowego funduszu rehabilitacji osób niepełnosprawnych, lecz z konta obrotowego pracodawcy.

Po rozpatrzeniu zażalenia wniesionego przez skarżącą, postanowieniem z [...] lipca 2011 r. Minister Pracy i Polityki Społecznej utrzymał w mocy rozstrzygnięcie organu I instancji.

Organ odwoławczy stwierdził, że wydatki w ramach indywidualnych programów rehabilitacji osób niepełnosprawnych (dalej "IPR") nie zostały poniesione ze środków zgromadzonych na rachunku bankowym zakładowego funduszu rehabilitacji osób niepełnosprawnych. W świetle przepisów obowiązujących w czasie dokonywania wydatków nie było dopuszczalne przeznaczanie środków zfron na inne cele niż wydatki określone w rozporządzeniu Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 31 grudnia 1998 r. w sprawie zakładowego funduszu rehabilitacji osób niepełnosprawnych. Stwierdził, że w katalogu wydatków nie wymieniono przelewu środków z konta zfron na konto obrotowe, a ponadto pomoc de minimis dotyczy finansowania wydatków, a nie ich "refundacji" z konta zakładowego funduszu rehabilitacji osób niepełnosprawnych. Obowiązujące przepisy nie przewidywały przekazania środków zfron na pomnażanie środków własnych pracodawcy. W stanie prawnym mającym zastosowanie w rozpoznawanej sprawie nie istniała regulacja zakazująca pokrywania z zfron wydatków uprzednio poczynionych na wskazany w przepisach cel z bieżącego rachunku bankowego, jednak wynikała ona z rodzaju wydatków, na jakie środki funduszu mogły (i powinny) być przeznaczone. Pracodawca chcąc pokryć wydatek ze środków zfron powinien uczynić to bezpośrednio, dokonując przelewu z konta zfron na rachunek kontrahenta lub pobieraną z tego konta gotówkę rozliczyć bezpośrednio z kontrahentem.

Uzasadniając stanowisko w sprawie organ II instancji wskazał ponadto, że poczynione wydatki nie mają związku z niepełnosprawnością pracowników oraz nie znalazły odzwierciedlenia w załączonych kserokopiach indywidualnych programów rehabilitacji. W konsekwencji brak było podstaw do obciążania rachunku zakładowego funduszu rehabilitacji osób niepełnosprawnych kwotą poniesioną na zakupy oraz wydania zaświadczenia o pomocy de minimis.

Strona 1/6
Inne orzeczenia o symbolu:
6539 Inne o symbolu podstawowym 653
Inne orzeczenia z hasłem:
Finanse publiczne
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie
Inne orzeczenia ze skargą na:
Minister Pracy i Polityki Społecznej