Sprawa ze skargi na decyzję Szefa Urzędu do Spraw Cudzoziemców w przedmiocie odmowy udzielenia zezwolenia na zamieszkanie na czas oznaczony
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA - Krystyna Madalińska-Urbaniak (spr.), Sędzia WSA - Beata Blankiewicz-Wóltańska, Sędzia WSA - Cezary Kosterna, Protokolant specjalista - Anna Wiśniewska, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 6 maja 2011 r. sprawy ze skargi P.S. na decyzję Szefa Urzędu do Spraw Cudzoziemców z dnia [...] kwietnia 2010 r. nr [...] w przedmiocie odmowy udzielenia zezwolenia na zamieszkanie na czas oznaczony 1. uchyla zaskarżoną decyzję, 2. zasądza od Szefa Urzędu do Spraw Cudzoziemców na rzecz P. S. kwotę [...] ([...]) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie strona 1/3

W dniu [...] grudnia 2009 r. obywatel [...] - P.S. - wystąpił do Wojewody [...] z wnioskiem o udzielenie zezwolenia na zamieszkanie na czas oznaczony. We wniosku wskazał, iż planuje zawrzeć związek małżeński ze swoją partnerką M.S., z którą ma syna - K.S..

Decyzją z [...] stycznia 2010 r. o numerze [...] Wojewoda [...] odmówił wydania wnioskowanego przez cudzoziemca zezwolenia. Organ wyjaśnił, iż udzielenie zezwolenia na zamieszkanie na czas oznaczony na podstawie art. 53a ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 13 czerwca 2003 r. o cudzoziemcach (t.j. Dz.U. z 2006 r. nr 234, poz. 1694 ze zm.), dalej - ustawa o cudzoziemcach, służy legalizowaniu wyłącznie krótkotrwałych pobytów cudzoziemców, którzy znaleźli się w wyjątkowych sytuacjach, a ich pobyt w Polsce uzasadniony jest względami humanitarnymi lub losowymi. W ocenie organu udzielenie P.S. zezwolenia na zamieszkanie na czas oznaczony byłoby bezcelowe, gdyż przewidziany przez ustawodawcę, trzymiesięczny okres zezwolenia jest niewystarczający do realizacji celu, na który wskazuje cudzoziemiec: "(...) Nie chcę nigdzie wyjeżdżać, ponieważ mam tutaj dziecko. Nie wyjadę w ciągu najbliższych 3 miesięcy, chcę zostać na stałe, chcę opiekować się dzieckiem (...)". Dalej organ wskazał, iż ze skróconego odpisu aktu urodzenia K.S. wynika, że jego ojcem jest G.S. i choć obecnie toczy się postępowanie o zaprzeczenie ojcostwa ww., to dopóki ojcostwo cudzoziemca, względem małoletniego K.S. nie zostanie stwierdzone zgodnie z prawem, okoliczność ta nie może być uznana za prawdziwą.

Od powyższego rozstrzygnięcia cudzoziemiec wniósł odwołanie do Szefa Urzędu do Spraw Cudzoziemców. W uzasadnieniu odwołania wskazał, że chce zawrzeć związek małżeński z M.S. oraz podjąć pracę, żeby utrzymać rodzinę. Podniósł, iż zarówno zawarcie związku małżeńskiego jak i podjęcie pracy jest niemożliwe bez uprzedniej legalizacji pobytu w Polsce.

Następnie, w piśmie z [...] lutego 2010 r. cudzoziemiec zwrócił się do Szefa Urzędu do Spraw Cudzoziemców z wnioskiem o zawieszenie postępowania odwoławczego, wskazując, iż przed Sądem Rejonowym dla L., w VII Wydziale Rodzinnym i Nieletnich toczy się postępowanie dotyczące zaprzeczenia ojcostwa przeciwko G.S., a rozstrzygnięcie w powyższej sprawie ma istotne znaczenie w przedmiotowej sprawie.

Szef Urzędu do Spraw Cudzoziemców postanowieniem, z dnia [...] marca 2010 r. nr [...] odmówił zawieszenia postępowania.

Następnie decyzją z dnia [...] kwietnia 2010 r. nr [...] Szef Urzędu do Spraw Cudzoziemców utrzymał w mocy decyzję Wojewody [...] z [...] stycznia 2010 r. o numerze [...] odmawiającą udzielenia cudzoziemcowi zezwolenia na zamieszkanie na czas oznaczony.

W piśmem z dnia [...] kwietnia 2010 r. P.S. wniósł zażalenie na postanowienie o odmowie zawieszenia postępowania.

W dniu 20 maja 2010 r. cudzoziemiec wniósł skargę do Wojeówdzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie na decyzję Szefa Urzędu do Spraw Cudzoziemców z dnia [...] kwietnia 2010 r., w której zwrócił się o uchylenie zaskarżonego rozstrzygnięca, zarzucając mu naruszenie art. 6, 7, 11, 11 § 1, 78 § 1, 80 § 1, 98 § 1 i 107 § 3 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2000 r., Nr 98, poz. 1071), dalej: k.p.a., naruszenie art. 8 Konwencji o Ochronie Praw Dziecka i Podstawowych Wolności, art. 18, 71 i 72 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej oraz art. 53a ust. 2 pkt 2 ustawy o cudzoziemcach.

Strona 1/3