Sprawa ze skargi na postanowienie Ministra Pracy i Polityki Społecznej w przedmiocie odmowy przywrócenia terminu do złożenia wniosków o wypłatę refundacji składek na ubezpieczenia społeczne;
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA - Dorota Mydłowska, Sędzia WSA - Tomasz Zawiślak, Sędzia WSA - Beata Krajewska (spr.), Protokolant: specjalista - Marcin Wacławek, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 20 lutego 2013r. sprawy ze skargi K. G. na postanowienie Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia [...] maja 2012 r. nr [...] w przedmiocie odmowy przywrócenia terminu do złożenia wniosków o wypłatę refundacji składek na ubezpieczenia społeczne; 1. oddala skargę; 2. zasądza od Skarbu Państwa - Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie na rzecz adw. M. P. tytułem kosztów nieopłaconej pomocy prawnej świadczonej z urzędu kwotę 295,20 zł (dwieście dziewięćdziesiąt pięć złotych dwadzieścia groszy), w tym tytułem wynagrodzenia kwotę 240 zł (dwieście czterdzieści złotych) oraz tytułem 23 % podatku od towarów i usług kwotę 55,20 zł (pięćdziesiąt pięć złotych dwadzieścia groszy).

Uzasadnienie strona 1/2

Pismem z dnia [...] sierpnia 2010 r. K. G. zwróciła się do Prezesa Zarządu Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych o przywrócenie terminu do złożenia wniosków o wypłatę refundacji składek na ubezpieczenie społeczne za kwiecień, czerwiec, lipiec, listopad i grudzień 2009 r. oraz luty 2010 r.

W uzasadnieniu powyższego wniosku wskazała, iż niezachowanie terminów spowodowane było jej "niewiedzą w zakresie prawidłowego wypełniania oraz terminu nadesłania" tych wniosków.

Postanowieniem z dnia [...] grudnia 2011 r., nr [...], Prezes Zarządu Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych odmówił K. G. przywrócenia terminu.

Rozpoznający sprawę, w wyniku złożenia przez K. G. zażalenia, Minister Pracy i Polityki Społecznej postanowieniem z dnia [...] maja 2012 r., nr [...], utrzymał w mocy zaskarżone postanowienie Prezesa Zarządu Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych. W uzasadnieniu organ II instancji stwierdził, iż Strona nie spełniła przesłanek z art. 58 § 1 i 2 kodeksu postępowania administracyjnego, nie uprawdopodobniła bowiem, iż uchybienie terminowi nastąpiło bez jej winy. Przesłanki z art. 58 § 1 kpa nie spełnia powoływany we wniosku i w zażaleniu "brak wiedzy".

W skardze z dnia 25 czerwca 2012 r. do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie K. G. powtórzyła argumenty z wniosku i z zażalenia oraz wskazywała na przewlekanie sprawy przez organ.

W odpowiedzi z dnia 9 lipca 2012 r. na skargę K. G. Minister Pracy i Polityki Społecznej zajął dotychczasowe stanowisko.

W toku rozprawy przed Wojewódzkim Sądem Administracyjnym w Warszawie pełnomocnik Skarżącej poparł skargę oraz dla wykazania nierzetelności prowadzenia sprawy przez PFRON złożył do akt sprawy poświadczone za zgodność:

- pismo K. G. z dnia [...] stycznia 2008 r., adresowane do PFRON, zawierające prośbę o zrefundowanie "składki emerytalnej obowiązującej od 01.01.2008.",

- wniosek z dnia [...] sierpnia 2010 r. o przywrócenie terminu do złożenia wniosków o wypłatę refundacji składek,

- pismo PFRON z dnia [...] sierpnia 2010 r. informujące Stronę o odrzuceniu przesłanego w dniu [...] sierpnia 2010 r. dokumentu Wn-U-G za luty 2010 r., wobec złożenia go w niedopuszczalnym terminie.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje:

Uprawnienia wojewódzkich sądów administracyjnych, określone przepisami m.in. art. 1 § 1 i § 2 ustawy z dnia 25 lipca 2002 r. Prawo o ustroju sądów administracyjnych (Dz. U. Nr 153, poz. 1269) oraz art. 3 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.), dalej ustawy p.p.s.a., sprowadzają się do kontroli działalności administracji publicznej pod względem jej zgodności z prawem. W tym zakresie mieści się ocena, czy zaskarżone orzeczenie odpowiada prawu i czy postępowanie prowadzące do jego wydania nie jest obciążone wadami uzasadniającymi wyeliminowanie tego rozstrzygnięcia z obrotu prawnego (ewentualnie - stwierdzenie jego wydania z naruszeniem prawa, v. art. 145 § 1 p.p.s.a.).

Strona 1/2