Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA - Arkadiusz Tomczak (spr.), Sędzia NSA - Piotr Piszczek, Sędzia WSA - Irena Jakubiec-Kudiura, , po rozpoznaniu w dniu 24 maja 2018 r. na posiedzeniu niejawnym w trybie uproszczonym sprawy ze skargi F. [...] na postanowienie Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Warszawie z dnia [...] lipca 2017 r. nr [...] w przedmiocie odmowy wszczęcia postępowania w sprawie wniesionych zarzutów oddala skargę
Fundacja [...] złożyła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie skargę na postanowienie Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w [...] z [...] lipca 2017 r. nr [...] utrzymujące w mocy postanowienie Naczelnika [...]Urzędu Skarbowego [...] z [...]maja 2017 r. nr [...] w przedmiocie odmowy wszczęcia postępowania, w sprawie wniesionych zarzutów.
Kontrolowane ostanowienie zapadło w następującym stanie faktycznym:
Naczelnik [...] Urzędu Skarbowego [...] prowadząc postępowanie egzekucyjne w stosunku do [...] w [...], dokonał protokołem z [...] marca 2017 r., zajęcia i odbioru ruchomości w postaci samochodu osobowego marki Land Rover, Range Rover, nr rejestracyjny [...], nr VIN [...].
W końcowej fazie dokonywania czynności (pojazd zabezpieczony na lawecie) i po wykonaniu czynności z przedstawicielem [...] (po oddaleniu się przedstawiciela zobowiązanego z miejsca wykonania czynności) do pracowników wykonujących czynności egzekucyjne zgłosił się użytkownik pojazdu J. P., oświadczając do załącznika protokołu zajęcia z [...] marca 2017 ., że samochód jest własnością Fundacji [...]", której jest Prezesem. Na dowód swojego twierdzenia J. P. przedłożył dowód rejestracyjny pojazdu wystawiony na podstawie karty pojazdu [...], którego kopię włączono do akt sprawy.
Pismem z [...] kwietnia 2017 r., Fundacja [...] wniosła m.in. na podstawie art. 33 § 1 pkt 6 u.p.e.a. zarzut niedopuszczalności zastosowanego środka egzekucyjnego, w postaci zajęcia pojazdu Land Rover Range Rover o nr rej. [...], ponieważ brak jest możliwości zastosowania takiego środka wobec osoby trzeciej, która jest właścicielem i posiadaczem zajętego pojazdu i nie jest zobowiązanym z tytułu egzekucyjnego ani tytułu wykonawczego. W tym samym piśmie Fundacja w niosła o wyłączenie ww. pojazdu spod egzekucji.
Postanowieniem z [...] kwietnia 2017 r., nr [...] Naczelnik [...] Urzędu Skarbowego [...] nie wyraził zgody na wyłączenie spod egzekucji samochodu marki Land Rover Range Rover, nr rej. [...], VIN [...]7.
Postanowieniem z [...] maja 2017 r., nr [...] Naczelnik [...] Urzędu Skarbowego [...] odmówił wszczęcia postępowania w sprawie wniesionych zarzutów. W uzasadnieniu wskazał, że przedmiotowe postępowanie egzekucyjne prowadzone jest na podstawie tytułu wykonawczego wystawionego wobec [...] w W..
Stwierdził, biorąc pod uwagę treść art. 1a pkt 20 oraz 27 § 1 u.p.e.a., że podmiotem posiadającym w sprawie status zobowiązanego jest [...] w [...], nie zaś Fundacja [...]". Wskazał, iż pouczenie o przysługującym w terminie 7 dni prawie zgłoszenia zarzutów do organu egzekucyjnego w sprawie prowadzenia postępowania egzekucyjnego jest skierowane do zobowiązanego tj. [...] w W..
Zdaniem organu I instancji Fundacja [...] nie mogła złożyć zarzutu w trybie art. 33 u.p.e.a. do postępowania egzekucyjnego, w którym zobowiązaną jest [...] w [...]. Podkreślił, iż przepisy u.p.e.a. łączą powstanie prawa do wniesienia zarzutów z doręczeniem zobowiązanemu odpisu tytułu wykonawczego, a zatem zarzuty jako swoisty środek zaskarżenia służą wyłącznie ochronie praw strony zobowiązanej tego postępowania.