Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodnicząca Sędzia WSA - Beata Blankiewicz - Wóltańska, Sędzia WSA - Barbara Mleczko - Jabłońska, Sędzia WSA - Piotr Kraczowski (spr.), Protokolant - st. sekr. sąd. Agnieszka Groszek, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 12 grudnia 2011 r. sprawy ze skargi V.M. na decyzję Szefa Urzędu do Spraw Cudzoziemców z dnia [...] kwietnia 2011 r., nr [...] w przedmiocie odmowy udzielenia zezwolenia na zamieszkanie na czas oznaczony; - oddala skargę -
Szef Urzędu do Spraw Cudzoziemców (dalej: "organ odwoławczy") decyzją z [...] kwietnia 2011 r., nr [...], po rozpatrzeniu odwołania obywatela [...] H. V. M. (dalej: "skarżący") utrzymał w mocy decyzję Wojewody [...] (dalej: "organ I instancji" lub "Wojewoda") z [...] stycznia 2011 r., nr [...], orzekającą o odmowie udzielenia cudzoziemcowi zezwolenia na zamieszkanie na czas oznaczony.
Zaskarżona decyzja została oparta na następujących ustaleniach faktycznych i dokonanej ocenie prawnej.
W dniu 25 czerwca 2010 r. skarżący wystąpił do Wojewody z wnioskiem o udzielenie zezwolenia na zamieszkanie na czas oznaczony. Wniosek uzasadnił wykonywaniem pracy oraz prowadzeniem działalności gospodarczej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.
Decyzją z [...] stycznia 2010 r. Wojewoda odmówił skarżącemu udzielenia wnioskowanego zezwolenia. W uzasadnieniu decyzji stwierdził, że skarżący nie spełnia przesłanki z art. 53 ust. 1 pkt 1 i 2 ustawy z 13 czerwca 2003 r. o cudzoziemcach (Dz. U. z 2006 r. Nr 234, poz. 1694 ze zm.), ponieważ prowadzona przez skarżącego działalność gospodarcza nie jest korzystna dla gospodarki narodowej.
Od decyzji tej skarżący złożył odwołanie wnosząc w nim o zmianę decyzji i udzielenie zezwolenia na zamieszkanie w Polsce w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą. Polemizując z uzasadnieniem decyzji organu I instancji wskazywał, że prowadzona przez niego działalność gospodarcza jest korzystna dla gospodarki narodowej, świadczy o tym to, że spółka odprowadza podatki do Skarbu Państwa i inne należności oraz przyczynia się do funkcjonowania i rozwoju innych lokalnych firm, czego Wojewoda przy wydawaniu decyzji nie wziął pod uwagę.
Decyzją z [...] kwietnia 2011 r. organ odwoławczy utrzymał w mocy zaskarżoną decyzję. Uzasadniając podjęte rozstrzygnięcie stwierdził, że prowadzona przez skarżącego działalność gospodarcza w ramach spółki sp. z o.o. nie przynosi korzyści gospodarce narodowej. Organ wskazał, że skarżący przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na podstawie zezwolenia na zamieszkanie na czas oznaczony udzielonego przez Wojewodę [...] decyzją z [...] października 2009 r., z terminem ważności do 31 sierpnia 2010 r. w uzasadnieniu ww. decyzji wskazano, że "[...]" Sp. z o.o. została założona [...] lutego 2009 r. i wpisana do Krajowego Rejestru Przedsiębiorców [...] lipca 2009 r. Skarżący posiadał zezwolenie na pracę w tej spółce na stanowisku członka zarządu z wynagrodzeniem brutto 2500 zł. Z uwagi na fakt, iż skarżący prowadził działalność gospodarczą stosunkowo krótko i nie miał możliwości jej rozwinięcia, organ I instancji udzielił mu zezwolenia na zamieszkanie na czas oznaczony na podstawie art. 53 ust. 1 pkt 1 ustawy o cudzoziemcach wskazując, że przedmiotowe zezwolenie jest szansą na odnalezienie się cudzoziemca w rzeczywistości gospodarczej i zaznajomienia się z realiami polskiego rynku.
Organ odwoławczy wskazał, że skarżący posiada 90% udziałów spółki, 10% udziałów posiada były teść skarżącego M. G.. Skarżący aktualnie pełni w spółce funkcję członka zarządu, na podstawie umowy o pracę na pełny etat jego miesięczne wynagrodzenie wynosi 1900 zł brutto. Przedmiotem działalności spółki jest prowadzenie restauracji, która posiada ustabilizowaną sytuację na rynku usług gastronomicznych. W spółce zatrudniona jest także obywatelka Polska I. G. żona współwłaściciela, która pełni funkcję prezesa zarządu, na stanowisku kelner, barman z wynagrodzeniem miesięcznym 1500 zł brutto. Ponadto spółka zawarła dwie umowy o dzieło z 12 lutego 2011 r. i 15 lutego 2011 r. (ważne do 28 lutego 2012 r.) z obywatelami Polski B. J. i D. F. w zakresie utrzymania czystości pomieszczeń restauracyjnych i wykonywania prac gospodarczych i dozorowania restauracji z wynagrodzeniami odpowiednio za 800 zł i 500 zł brutto.