Sprawa ze skargi na decyzję Generalnego Dyrektora Dróg Krajowych i Autostrad w przedmiocie odmowy częściowego umorzenia i rozłożenia na raty należności z tytułu kary pieniężnej
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA - Tomasz Zawiślak (spr.), Sędzia WSA - Beata Blankiewicz - Wóltańska, Sędzia WSA - Justyna Mazur, Protokolant st. sekr. sąd. - Agnieszka Małyszko, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 3 września 2015 r. sprawy ze skargi M. W. na decyzję Generalnego Dyrektora Dróg Krajowych i Autostrad z dnia [...] stycznia 2015 r. nr [...] w przedmiocie odmowy częściowego umorzenia i rozłożenia na raty należności z tytułu kary pieniężnej 1. uchyla zaskarżoną decyzję i poprzedzająca ją decyzję Generalnego Dyrektora Dróg Krajowych i Autostrad z dnia [...] lipca 2014 r., nr [...], 2. umarza postępowanie administracyjne w tym przedmiocie.

Uzasadnienie strona 1/7

Przedmiotem skargi złożonej przez M. W. (zwanego dalej skarżącym lub stroną) jest decyzja Generalnego Dyrektora Dróg Krajowych i Autostrad (zwanego dalej Generalnym Dyrektor lub organem) z [...] stycznia 2015r., nr [...] utrzymująca w mocy decyzję własną z [...] lipca 2014 r., nr [...] odmawiającą stronie częściowego umorzenia i rozłożenia na raty pozostałej do zapłaty kwoty kary pieniężnej. Zaskarżona decyzja została wydana w następującym stanie faktycznym.

Skarżący zwrócił się z wnioskiem o częściowe umorzenie i rozłożenie na raty (po 100 zł miesięcznie) pozostałej (po częściowym umorzeniu) części kary pieniężnej nałożonej decyzją Głównego Inspektora Transportu Drogowego z [...] marca 2014r. w kwocie 3.000 zł za naruszenie przepisów ustawy o drogach publicznych (przejazdy bez instalacji urządzenia do naliczania opłat - viaBOX). W uzasadnieniu wniosku oraz jego uzupełniniu wskazał na swoją trudną sytuację finansową. Wyjaśnił, że jego trzyosobowe gospodarstwo domowe utrzymuje się z dochodów z działalności rolniczej w rocznej wysokości 12.000 zł. Posiada 4 ha gospodarstwo rolne, które jest jedynym źródłem dochodu oraz budynki gospodarcze i dom wymagające remontu. Dodatkowo wskazał, że w 2014r. padła źrebna klacz. Do pisma załączył decyzję w sprawie wymiaru łącznego zobowiązania podatkowego za rok 2014 (632 zł rocznie) oraz dowody uiszczenia ubezpieczenia społecznego rolników za siebie i żonę w łącznej wysokości 756 złotych kwartalnie.

Po przeprowadzeniu postępowania Generalny Dyrektor decyzją z [...] lipca 2014r. odmówił częściowego umorzenia i rozłożenia na raty pozostałej do zapłaty kwoty kary pieniężnej. W uzasadnieniu wskazano, iż w sprawie nie wystąpiły przesłanki z art. 57 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009r. o finansach publicznych (Dz.U. z 2013r., poz. 885 ze zm., dalej: "u.f.p."), które mogłyby uzasadniać uwzględnienie wniosku o częściowe umorzenie. Uzasadniając swoje rozstrzygnięcie organ wskazał, że nie mógł on ocenić sytuacji finansowej skarżącego jako trudnej ze względu na fakt, że strona nie przedstawiła danych o uzyskiwanych dochodach z gospodarstwa rolnego. Organ podał również, że ustalenia stanu faktycznego poczynione na podstawie zebranego materiału dowodowego mogłyby stanowić podstawę ewentualnego rozłożenia należności na raty.

We wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy z 1 sierpnia 2014r. skarżący ponowił swoją argumentację oraz dodatkowo wskazał, że w wypadku braku możliwości częściowego umorzenia należności, to wnosi o rozłożenie tej należności na 20 lub 30 rat. W uzupełnieniu powyższego wniosku wskazał, że roczne przychody z gospodarstwa wynoszą ok. 35.000 złotych (sprzedaż mleka, żywca wołowego oraz zboża). Natomiast koszty, które strona ponosi wynoszą rocznie ok. 24.000 zł i sprowadzają się do opłat za media, paliwo do ciągnika, nawozy, materiał siewny oraz remonty sprzętu i budynków. Do dyspozycji strony pozostaje kwota ok. 12000 złotych rocznie, z której to utrzymuje siebie, żonę i 15-letnią córkę. Wyjaśnił, że w 2014r. wydzierżawił kilka hektarów zboża i poniósł duże nakłady. Jednakże panujące deszcze nie pozwoliły mu na datę złożenia uzupełnienia wniosku zebrać całości zboża (zebrał ok 20 %) i dlatego też zaciągną kredyt w wysokości 15.000 złotych, który posłużył mu na zapłatę za nawozy oraz paliwo do ciągników. Do pisma załączył dokumenty potwierdzające ponoszone koszty.

Strona 1/7