Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA - Jarosław Stopczyński, Sędzia WSA - Beata Krajewska, Sędzia WSA - Mirosława Pindelska (spr.), Protokolant - ref. staż. Justyna Gadzialska, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 28 stycznia 2014 r. sprawy ze skargi [...] na decyzję Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z dnia [...] 2013 r., nr [...] w przedmiocie umorzenia postępowania w zakresie umorzenia należności z tytułu nieopłaconych składek na ubezpieczenia społeczne 1. uchyla zaskarżoną decyzję w pkt II (drugim) oraz uchyla poprzedzającą ją decyzję z dnia [...] marca 2012 r. nr [...], w pkt II (drugim), 2. oddala skargę w pozostałej części.
Pismem z dnia 31 stycznia 2012 r. [...] (zwana dalej: "skarżącą") wystąpiła z wnioskiem o udzielenie pomocy publicznej w postaci umorzenia zaległości z tytułu ubezpieczenia społecznego oraz rozłożenie na raty pozostałej części zadłużenia. Przedmiotowy wniosek został następnie sprostowany pismem z dnia 23 marca 2012 r., w którym skarżąca zwróciła się o udzielenie pomocy de minimis czyli umorzenie zaległych składek z tytułu ubezpieczenia społecznego oraz zawarcie układu ratalnego co do pozostałej części zadłużenia.
Decyzją z dnia [...] 2012 r. o numerze [...] Zakład Ubezpieczeń Społecznych (zwany dalej: "Zakładem", "ZUS") odmówił umorzenia zadłużenia figurującego na koncie skarżącej w łącznej wysokości 106.625,12 zł obejmującego:
1) należności finansowane przez płatnika za ubezpieczonych na ubezpieczenia społeczne za okres od lutego 2009 r. do września 2011 r. w wysokości 82.774,12 zł oraz
2) odsetki od składek finansowanych przez ubezpieczonych na ubezpieczenia społeczne w wysokości 23.851,00 zł.
Jednocześnie, w tym samym dniu - [...] 2012 r. - po rozpatrzeniu wniosku skarżącej z dnia 31 stycznia 2012 r., Zakład wydał decyzję o numerze [...], którą postanowił:
1) umorzyć postępowanie w zakresie umorzenia zadłużenia obejmującego nieopłacone składki finansowe przez ubezpieczonych na ubezpieczenia społeczne za okres od marca 2009 r. do września 2011 r. w wysokości 119.258,89 zł oraz
2) umorzyć postępowanie w zakresie umorzenia należności z tytułu nieopłacenia składek finansowych przez płatnika składek za ubezpieczonych na ubezpieczenia społeczne za okres od lutego 2009 r. do września 2011 r. w wysokości 82.774,12 zł oraz odsetek od składek finansowanych przez ubezpieczonych na ubezpieczenia społeczne w wysokości 23.851,00 zł.
Po ponownym rozpatrzeniu wniosków skarżącej z dnia 24 kwietnia 2012 r. Zakład wydał:
I. decyzję z dnia [...] 2012 r. o numerze [...] utrzymującą w mocy decyzję własną o numerze [...] z dnia [...] 2012 r. oraz
II. decyzję z dnia [...] 2012 r. o numerze [...] utrzymującą w mocy decyzję własną o numerze [...] z dnia [...] 2012 r.
Na obie powyższe decyzje skarżąca złożyła skargi do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie.
Wyrokiem z dnia 30 listopada 2012 r. o sygn. akt V SA/Wa 2050/12 Sąd oddalił skargę na decyzję ZUS o numerze [...].
Jednocześnie, wyrokiem wydanym w tym samym dniu - 30 listopada 2012 r. - o sygn. akt V SA/Wa 2051/12 Sąd uchylił decyzję Zakładu z dnia [...] 2012 r. o numerze [...], utrzymującą w mocy decyzję tegoż organu z dnia [...] 2012 r. o numerze [...].
W uzasadnieniu do wyroku o sygn. akt V SA/Wa 2051/12 Sąd podniósł, iż utrzymując w mocy decyzję o numerze [...] Zakład nie dostrzegł, iż rozstrzygnięcie zawarte w punkcie II. tej decyzji - tj. umorzenie postępowania administracyjnego w zakresie umorzenia należności z tytułu składek na ubezpieczenia społeczne za okres od lutego 2009 r. do września 2011 r. - narusza zasadę re bis in idem. Sąd zauważył, iż analiza akt administracyjnych wskazuje, że w tym przedmiocie orzeczono wcześniejszą decyzję tego organu z dnia [...] 2012 r. o numerze [...], odmawiając umorzenia należności (zadłużenia) w kwocie łącznej 82.774,12 zł. Dodatkowo Sąd stwierdził, że zarówno rozstrzygnięcie I i II instancji jest w tym zakresie wewnętrznie sprzeczne, a mianowicie z jednej strony wskazuje się, że należności z tytułu składek na ubezpieczenia społeczne ubezpieczonych będących równocześnie płatnikami składek na te ubezpieczenia mogą być w uzasadnionych przypadkach umarzane pomimo braku ich całkowitej nieściągalności, a z drugiej strony wskazuje się, że takie postępowanie w zakresie umorzenia powyższych składek i odsetek za zwłokę jest bezprzedmiotowe". Jest to ewidentna logiczna sprzeczność poczynionych konstatacji.