Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA - Michał Sowiński (spr.), Sędzia NSA - Ewa Wrzesińska - Jóźków, Sędzia WSA - Joanna Zabłocka, , Protokolant sekretarz sądowy - Marcin Woźniak, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 25 października 2011 r. sprawy ze skargi A.K. na postanowienie Generalnego Dyrektora Dróg Krajowych i Autostrad z dnia [...] czerwca 2011 r. nr [...] w przedmiocie uznania zarzutów zgłoszonych w postępowaniu egzekucyjnym za nieuzasadnione 1. uchyla zaskarżone postanowienie oraz poprzedzające je postanowienie Generalnego Dyrektora Dróg Krajowych i Autostrad z [...] stycznia 2011 r. nr [...] 2. stwierdza, że zaskarżone postanowienie nie podlega wykonaniu do czasu uprawomocnienia się wyroku.
W dniu [...] lipca 2010 r. Generalny Dyrektor Dróg Krajowych i Autostrad (dalej: GDDKiA) wystawił tytuł wykonawczy o numerze [...], z treści których wynika, że A.K. (dalej skarżący) jest zobowiązany do uiszczenia należności z tytułu opłaty za przejazd pojazdem nienormatywnym bez zezwolenia.
Z uwagi na powyższe Naczelnik Urzędu Skarbowego w K. doręczył zobowiązanemu odpis tytułu wykonawczego oraz w dniu [...] grudnia 2010 r. dokonał zajęcia wierzytelności pieniężnych na rachunku bankowym zobowiązanego. W wyniku dokonanego zajęcia uzyskano kwoty, które w całości zaspokoiły wierzytelności wierzyciela.
Pismem z [...] grudnia 2010 r. skarżący wniósł zarzuty w sprawie prowadzenia egzekucji administracyjnej wskazując na przedawnienie obowiązku.
Postanowieniem z [...] stycznia 2011 r. GDDKiA uznał zarzuty zobowiązanego za nieuzasadnione. Wyjaśniono, iż w niniejszej sprawie należność wierzyciela została częściowo wyegzekwowana od zobowiązanego, zatem niewątpliwie w toku postępowania nastąpiło zdarzenie powodujące przerwanie biegu terminu przedawnienia. Wskazano, iż zgodnie z § 4 art. 70 Ordynacji podatkowej po przerwaniu biegu terminu przedawnienia biegnie on na nowo od dnia, w którym zastosowano środek egzekucyjny.
Skarżący złożył wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy.
Postanowieniem z [...] czerwca 2011 r. GDDKiA utrzymał w mocy rozstrzygnięcie z [...] stycznia 2011 r. W uzasadnieniu wskazano, iż organ egzekucyjny w dniu [...] lutego 2005 r. doręczył zobowiązanemu odpis tytułu wykonawczego i zastosował pierwszy środek egzekucyjny - pobranie należności od zobowiązanego. Następne środku egzekucyjne, pobranie należności od zobowiązanego, zostały zastosowane w dniach: [...] lutego 2005 r., [...] maja 2005 r., [...] sierpnia 2005 r., [...] października 2005 r. Zastosowanie środka egzekucyjnego w dniu [...] października 2005 r. spowodowało, że 5-letni okres przedawnienia zaczął biec na nowo. Wyjaśniono, iż zgodnie z art. 70 § 1 Ordynacji podatkowej termin przedawnienia wynosi 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym upłynął termin płatności podatku. Zastosowany w dniu [...] października 2005 r. wobec dłużnika środek egzekucyjny spowodował, że 5-letni okres przedawnienia zaczął biec na nowo i skończyłby się z dniem końca roku kalendarzowego tj. 31 grudnia 2010 r. Zastosowany kolejny środek egzekucyjny w dniu [...] grudnia 2010 r. skutecznie przerwał zatem bieg terminu przedawnienia.
W skardze na powyższe rozstrzygnięcie skarżący wskazał, iż zastosowanie ostatniego środka egzekucyjnego z dniu [...] października 2005 r. spowodowało, iż 5-letni okres przedawnienia zaczął biec na nowo i zgodnie z orzecznictwem sądów administracyjnych biegnie on od dnia ściśle określonego, a więc w tym przypadku od 1 listopada 2005 r. i skończył się z dniem 2 listopada 2010 r., a nie, jak błędnie przyjął wierzyciel, z dniem końca roku kalendarzowego tj. 31 grudnia 2010 r.
W odpowiedzi na skargę GDDKiA wniósł o jej oddalenie.