Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA - Michał Sowiński, Sędzia WSA - Irena Jakubiec-Kudiura, Sędzia WSA - Barbara Mleczko-Jabłońska (spr.), Protokolant st. specjalista - Małgorzata Broniarek, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 9 stycznia 2014r. sprawy ze skargi G. na postanowienie Ministra Finansów z dnia [...] marca 2013r. nr [...] w przedmiocie zawieszenia postępowania w sprawie odmowy stwierdzenia nieważności postanowienia w sprawie zgłoszonych zarzutów w postępowaniu egzekucyjnym; 1. uchyla zaskarżone postanowienie oraz poprzedzające je postanowienie Ministra Finansów z dnia [...] sierpnia 2012r. 2. zasądza od Ministra Finansów na rzecz G. kwotę 347 zł (trzysta czterdzieści siedem złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.
Przedmiotem skargi wniesionej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie przez G. (zwaną dalej stroną skarżącą) jest postanowienie Ministra Finansów z dnia [...] marca 2013 r., nr [...], utrzymujące w mocy postanowienie, nr [...], z dnia [...] sierpnia 2012 r., w sprawie zawieszenia postępowania wszczętego zażaleniem z dnia [...] października 2011r. na postanowienie Dyrektora Izby Skarbowej w R. z dnia [...] października 2011r., nr [...], o odmowie stwierdzenia nieważności postanowienia Naczelnika [...] Urzędu Skarbowego w R. z dnia [...] kwietnia 2011 r., nr [...], w sprawie uznania za nieuzasadnione wniesionych zarzutów w sprawie prowadzenia postępowania egzekucyjnego na podstawie tytułu wykonawczego z dnia [...] kwietnia 2010 r. nr [...].
Zaskarżone postanowienie zostało wydane w następującym stanie faktycznym:
Na podstawie tytułu wykonawczego z [...] kwietnia 2010 r., nr [...], wystawionego przez Marszałka Województwa P., obejmującego opłaty za wyłączenie gruntu z produkcji rolnej, wszczęta została przez Naczelnika [...] Urzędu Skarbowego w R. egzekucja administracyjna w stosunku do G.
Postanowieniem z [...] kwietnia 2011 r. organ egzekucyjny rozpatrzył zarzuty Zobowiązanej G. uznając je za nieuzasadnione.
Pismem z [...] maja 2011 r. G. wystąpiła z wnioskiem stwierdzenie nieważności ostatecznego postanowienia Naczelnika [...] Urzędu Skarbowego w R., powołując się na nieuwzględnienie zarzutu w przedmiocie niewłaściwości organu egzekucyjnego. W ocenie G., skoro starosta (prezydent miasta na prawach powiatu) jest właściwy do ustalenia opłaty rocznej za wyłączenie gruntu z produkcji rolnej, to organem egzekucyjnym jest właśnie ten organ, co wynika z art. 19 § 2 ustawy z 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz. U. z 2005 r. Nr 229, poz. 1954 ze zm.; dalej: u.p.e.a.).
Postanowieniem z [...] października 2011 r. Dyrektor Izby Skarbowej w R. odmówił stwierdzenia nieważności ww. postanowienia Naczelnika [...] Urzędu Skarbowego w R. w przedmiocie zgłoszonych zarzutów.
W zażaleniu na to postanowienie skarżąca podtrzymała argumenty zgłoszone we wniosku o stwierdzenie nieważności postanowienia organu egzekucyjnego.
Minister Finansów postanowieniem z [...] listopada 2011 r. uchylił w całości postanowienie Dyrektora Izby Skarbowej w R. z [...] października 2011 r. i przekazał sprawę do ponownego rozpatrzenia organowi I instancji.
Wyrokiem z dnia 22 maja 2012r. sygn. akt V SA/Wa 279/12 wydanym w związku ze skargą wniesioną na powyższe postanowienie, Wojewódzki Sąd Administracyjny uchylił zaskarżone postanowienie Ministra Finansów, uznając że organ odwoławczy mając ustalony bezspornie stan faktyczny, powinien był rozpatrzyć zażalenie merytorycznie.
Z kolei na mocy wyroku z dnia 18 października 2011r. sygn. akt II SA/Rz 323/11 WSA w Rzeszowie stwierdził nieważność postanowienia Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] lutego 2011r., nr [...], oraz poprzedzającego go postanowienia Marszałka Województwa P. z dnia [...] października 2010 r., nr [...], w przedmiocie uznania zarzutów za bezzasadne, wskazując w jego uzasadnieniu, że organem właściwym do ustalenia opłaty rocznej za wyłączenie gruntów z produkcji rolnej jest Prezydent Miasta R., stosownie bowiem do art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 3 lutego 1995r. o ochronie gruntów rolnych i leśnych, właściwym w sprawach ochrony gruntów rolnych w mieście jest Prezydent Miasta R. (od stycznia [...]r.). W ocenie Sądu, w tej sytuacji skoro Prezydent Miasta R. jest właściwy do ustalenia opłaty, to jest on zarazem zgodnie z art. 19 § 2 ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji organem właściwym do egzekucji ustalonych przez siebie należności pieniężnych. Wyrok ten jest nieprawomocny.