Sprawa ze skargi na decyzję Dyrektora Izby Celnej w Warszawie w przedmiocie odmowy uchylenia decyzji ostatecznej w przedmiocie uznania zgłoszenia celnego za nieprawidłowe;
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA - Piotr Kraczowski, Sędzia WSA - Andrzej Kania (spr.), Sędzia WSA - Tomasz Zawiślak, Protokolant st. specjalista - Sylwia Wojtkowska-Just, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 19 grudnia 2013 r. sprawy ze skargi K. G. - [...] na decyzję Dyrektora Izby Celnej w Warszawie z dnia [...] marca 2013 r. nr [...] w przedmiocie odmowy uchylenia decyzji ostatecznej w przedmiocie uznania zgłoszenia celnego za nieprawidłowe; 1. oddala skargę; 2. zasądza od Skarbu Państwa - Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, na rzecz r. pr. T. S., tytułem kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu kwotę 295, 20 zł (dwieście dziewięćdziesiąt pięć złotych dwadzieścia groszy), w tym tytułem wynagrodzenia kwotę 240 zł (dwieście czterdzieści złotych) i tytułem 23 % podatku od towarów i usług kwotę 55,20 zł (pięćdziesiąt pięć złotych dwadzieścia groszy).

Uzasadnienie strona 1/10

Przedmiotem skargi wniesionej przez K. G. - P. ,,...’’ (strona, skarżący) jest decyzja Dyrektora Izby Celnej w W. (dalej: Dyrektor Izby, organ odwoławczy) z ... marca 2013 r. nr ... utrzymująca w mocy decyzję Naczelnika Urzędu Celnego w C. z ... stycznia 2013 r., nr ... o odmowie uchylenia w całości decyzji ostatecznej w przedmiocie uznania zgłoszenia celnego za nieprawidłowe.

Zaskarżona decyzja wydana została w następującym stanie faktycznym.

W dniu ... września 2002 r. na podstawie dokumentu SAD nr ..., strona zgłosiła do procedury dopuszczenia do obrotu na polskim obszarze celnym towar w postaci obuwia, ze stawką celną konwencyjną.

Po przyjęciu zgłoszenia celnego i przeprowadzeniu jego weryfikacji w trybie art. 70 ustawy z dnia 9 stycznia 1997 r. Kodeks celny (t.j. Dz. U. z 2001 r., Nr 75, poz. 802 ze zm.; dalej: Kodeks celny), decyzją nr ... z ... października 2002 r. Naczelnik Urzędu Celnego ... w W. uznał w/w zgłoszenie celne za nieprawidłowe w zakresie ustalenia wartości celnej sprowadzonego towaru oraz kwoty wynikającej z długu celnego. Od powyższej decyzji Strona nie wniosła odwołania.

Następnie w ramach kontroli postimportowej organ celny zweryfikował całość dokumentów przedłożonych do odprawy celnej skarżącego. W związku z wątpliwościami dotyczącymi autentyczności przedłożonego do odprawy dowodu pochodzenia towaru zwrócono się do władz celnych Wietnamu z prośbą o dokonanie weryfikacji tego dowodu.

Przy piśmie nr ... z ... września 2003 r. Wietnamska Izba Przemysłowo - Handlowa poinformowała, iż nie wystawiła m.in. świadectwa pochodzenia FORM A nr .... Organ ten oświadczył, że świadectwo jest sfałszowane (sfałszowano podpisy i pieczęcie).

Biorąc pod uwagę wyniki weryfikacji dokumentu pochodzenia, Naczelnik Urzędu Celnego ... w W. wznowił z urzędu postępowanie w sprawie przedmiotowego zgłoszenia celnego, a następnie decyzją nr ... z ... kwietnia 2004 r. uznał zgłoszenie celne SAD nr jw. za nieprawidłowe w zakresie zastosowanej stawki celnej, kraju pochodzenia, wymiaru cła i na tej podstawie określił kwotę podatku od towarów i usług w prawidłowej wysokości. Kwotę wynikającą z długu celnego określono z zastosowaniem stawki celnej autonomicznej podwyższonej o 100%. Organ I instancji obciążył stronę również odsetkami wyrównawczymi oraz określił kwotę odsetek za zwłokę od zaległości podatkowych. Decyzję Naczelnika Urzędu Celnego ... w W.skutecznie doręczono stronie postępowania w dniu 4 maja 2004 r. w trybie art. 151 Ordynacji podatkowej.

Odwołanie od ww. decyzji Naczelnika Urzędu Celnego ... w W. zostało nadane przez stronę w urzędzie pocztowym w dniu ... stycznia 2008 r.,

Postanowieniem z ... sierpnia 2008 r., nr ..., Dyrektor Izby Celnej w W. stwierdził, że odwołanie od decyzji Naczelnika Urzędu Celnego ... w W. nr ... z ... kwietnia 2004 r. zostało wniesione z uchybieniem terminu przewidzianego do jego wniesienia.

Na powyższe postanowienie Dyrektora Izby Celnej w W. skarżący wniósł skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, który postanowieniem z dnia 3 lutego 2009 r. o sygn. akt V SA/Wa 2801/08 odrzucił skargę z uwagi na nieuzupełnienie braku formalnego skargi.

Strona 1/10