Sprawa ze skargi na decyzję Dyrektora Izby Celnej w W. w przedmiocie uznania zgłoszenia celnego za nieprawidłowe w zakresie wartości celnej i wymiaru cła. Oddala skargę
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA - Krystyna Madalińska- Urbaniak, Sędzia WSA - Andrzej Kania (spr.), Sędzia WSA - Cezary Kosterna, Protokolant: referent - Maryla Wiśniewska, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 2 grudnia 2010 r. sprawy ze skargi B. Sp. z o.o. z siedzibą w W. na decyzję Dyrektora Izby Celnej w W. z dnia ... marca 2010 r. nr ... w przedmiocie uznania zgłoszenia celnego za nieprawidłowe w zakresie wartości celnej i wymiaru cła. Oddala skargę

Uzasadnienie strona 1/12

Przedmiotem skargi wniesionej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie przez B. Sp. z o.o. w W. jest decyzja z dnia [...] marca 2010 r. nr [...], którą Dyrektor Izby Celnej w W. uchylił decyzję Naczelnika Urzędu Celnego [...] w W. z dnia [...] listopada 2002 r. o uznaniu zgłoszenia celnego dokonanego przez ww. Spółkę w dniu [...] grudnia 1999 r. za nieprawidłowe w części dotyczącej wartości celnej oraz wymiaru cła oraz orzekł w tym zakresie.

Zaskarżona decyzja została wydana w następującym stanie faktycznym.

W dniu [...] grudnia 1999 r. w imieniu firmy B. Sp. z o.o. w W. dokonano zgłoszenia celnego o nr [...], na podstawie którego procedurą dopuszczenia do obrotu na polskim obszarze celnym zostały objęte importowane z N. leki o wartości celnej wynikającej z cen transakcyjnych na dołączonych do zgłoszenia fakturach. Do zgłoszenia celnego dołączono Deklarację Wartości Celnej.

Decyzją z dnia [...] listopada 2002 r. Naczelnik Urzędu Celnego [...] w W. uznał ww. zgłoszenie celne za nieprawidłowe w części dotyczącej wartości celnej towaru oraz wymiaru cła i określił wartość celną importowanych towarów z uwzględnieniem udzielonego Spółce rabatu, który - zdaniem organu celnego - obniżał cenę wynikającą z przedłożonych faktur.

W odwołaniu od powyższej decyzji Strona wniosła o jej uchylenie w całości i uznanie zgłoszenia celnego za prawidłowe. Zaskarżonej decyzji zarzucono:

1) naruszenie art. 2 i art. 91 Konstytucji RP,

2) naruszenie prawa materialnego, tj. art.21, art. 23 § 1 i § 9, art. 65 § 4 pkt 2 lit. a), art. 83 § 1-3, art 85 § 1 Kodeksu celnego, a także art. 68 i 69 Układu Europejskiego ustanawiającego stowarzyszenie między Rzeczypospolitą Polską z jednej strony a Wspólnotami Europejskimi i ich Państwami Członkowskimi, z drugiej strony,

3) naruszenie prawa procesowego tj. art. 120, art. 121, art.122, art. 180, art. 187, art. 201 § 1 pkt 2 Ordynacji podatkowej.

Dyrektor Izby Celnej w W. decyzją z [...] kwietnia 2003 r. utrzymał w mocy decyzję organu celnego pierwszej instancji.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie orzekając na skutek skargi wniesionej przez B. Sp. z o.o., wyrokiem z dnia [...] grudnia 2004 r. sygn. akt V SA 1876/03 uchylił ww. decyzję Dyrektora Izby Celnej w W. W wyroku tym Sąd uzanł za nieuzasadnione zarzuty dotyczące braku podstawy prawnej do podpisywania decyzji przez upoważnionych pracowników organów celnych. Nie uwzględniono również zarzutu naruszenia postanowień Konstytucji Rzeczpospolitej Polskiej oraz przepisów art. 68 i 69 Układu Europejskiego ustanawiającego stowarzyszenie między Rzeczpospolitą Polską, z jednej strony, a Wspólnotami Europejskimi i ich państwami członkowskimi, z drugiej strony, z dnia 12 grudnia 1991 r.

W ocenie Sądu bezpodstawne były również zarzuty o charakterze procesowym, oraz zarzut naruszenia postanowień art. 65 § 4 pkt 2 Kodeksu celnego poprzez jego błędną wykładnię i niewłaściwe zastosowanie, polegające na przyjęciu, że przepis ten nakłada na Spółkę obowiązek wystąpienia o korektę wartości celnej w przypadku otrzymania rabatu postimportowego. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wskazał, iż w niniejszej sprawie, w wyniku przeprowadzonej kontroli, ujawniono m.in. notę korygującą zarejestrowaną w księgowości skarżącej Spółki oraz umowę zawartą przez Spółkę z B. AG, które to dokumenty nie były wcześniej znane organowi celnemu. Konsekwencją zaś zawarcia tej umowy i wprowadzenia jej do obrotu gospodarczego powinno być przedstawienie ich do wiadomości organowi celnemu. Spółka aż do czasu kontroli nie ujawniła również faktu wystawienia noty kredytowej. Wykazana w tej nocie kwota świadczona przez eksportera na rzecz Spółki, obniżała cenę transakcyjną fakturowaną pierwotnie według przedstawionych przy zgłoszeniu celnym faktur eksportera. W tym stanie rzeczy, gdy skarżąca Spółka faktycznie otrzymała rabat, uzasadniona była w świetle art. 65 § 4 pkt 2 Kodeksu celnego dokonana korekta (obniżenie) wartości celnej towaru.

Strona 1/12