Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA - Andrzej Kania (spr.), Sędzia WSA - Piotr Kraczowski, Sędzia WSA - Izabella Janson, Protokolant st. sekr. sąd. - Marcin Kwiatkowski, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 9 grudnia 2013 r. sprawy ze skargi [...] na decyzję Ministra Sportu i Turystyki z dnia [...] lutego 2013 r. nr [...] w przedmiocie określenia wysokości dotacji przypadającej do zwrotu; oddala skargę.
Przedmiotem kontroli sądowoadministracyjnej w niniejszej sprawie jest decyzja Ministra Sportu i Turystyki z dnia [...] lutego 2013 r. utrzymująca w mocy decyzję własną w sprawie zwrotu do budżetu państwa części dotacji celowej.
Powyższa decyzja wydana została w następującym stanie faktycznym:
Gmina Miejska K. (zwana dalej: "skarżącą") zawarła w dniu [...] grudnia 2010 r. z Ministrem Sportu i Turystyki umowę nr [...] na dofinansowanie inwestycji o nazwie "Budowa kompleksu boisk sportowych w ramach programu "Moje Boisko - Orlik 2012"" w wysokości 500.000 zł.
W dniu 7 marca 2011 r. wpłynęła do Ministerstwa Sportu i Turystyki informacja skarżącej o końcowym rozliczeniu dofinansowania inwestycji, zaś w dniu 25 marca 2011 r. uzupełnienie dotyczące potwierdzenia wydatkowania środków z przyznanej dotacji.
Decyzją z dnia [...] grudnia 2012 r. o numerze [...] Minister Sportu i Turystyki określił skarżącej przypadającą do zwrotu kwotę w wysokości 371.650,07 zł z tytułu niewykorzystania w terminie części dotacji celowej, udzielonej zgodnie z umową z dnia [...] grudnia 2010 r. Decyzja zobowiązywała także skarżącą do zwrotu określonej kwoty wraz z odsetkami naliczanymi jak dla zaległości podatkowych oraz kosztami wezwania do zapłaty.
W uzasadnieniu wskazano, iż z przedstawionych przez skarżącą dokumentów oraz potwierdzeń przelewów bankowych wynika, że płatności niektórych faktur współfinansowanych ze środków budżetu państwa nastąpiły po upływie roku budżetowego, w którym beneficjent powinien ich dokonać, aby wykorzystać w ten sposób udzieloną dotację. Z przyznanej dotacji w wysokości 500.000 zł, skarżąca wykorzystała w roku 2010 jedynie jej część w kwocie 128.349,93 zł (zapłata wykonawcy). Płatności pozostałych faktur - w wysokości 371.650,07 zł - nastąpiły w 2011 r., a więc po upływie roku budżetowego, na który przyznana została dotacja celowa ze środków budżetu państwa. Powyższe czynności zostały potwierdzone dowodowo przez potwierdzenia zapłaty za faktury współfinansowane przez Ministerstwo Sportu i Turystyki, załączone do przedstawionego przez skarżącą rozliczenia końcowego dotacji.
Zaskarżoną decyzją z dnia [...] lutego 2013 r. o numerze [...] Minister Sportu i Turystyki, po rozpatrzeniu wniesionego przez skarżącą wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy, utrzymał w mocy decyzję własną z [...] grudnia 2013 r.
Organ podniósł w pierwszej kolejności, iż podstawa prawna decyzji z dnia [...] grudnia 2012 r., a mianowicie art. 169 ust. 6 w związku z art. 168 ust. 1 i 3 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (t. j. Dz. U. z 2013 r., poz. 885 ze zm.), zwanej dalej: "u.f.p.", została powołana zasadnie. Zauważył, iż przepisy prawa dotyczące żądania zwrotu wydatkowanej po terminie dotacji, jak również konkretyzacje tych przepisów w postaci poszczególnych zapisów umowy, jaka została zawarta z beneficjentem dotacji, należy wiązać z tzw. zasadą roczności budżetu, wyrażoną w art. 109 u.f.p. Minister zaznaczył, iż co prawda od tej zasady istnieją wyjątki, dotyczą one jednak szczególnych sytuacji o których mowa w art. 181 u.f.p. Jego zadaniem, należy przyjąć, iż wolą ustawodawcy, który przewidział wskazany tryb, jest aby możliwość przeniesienia uzyskanych środków była realizowana tylko w takiej formie (o której mowa w art. 181 u.f.p.). Tym samym wszystkie wydatki przewidziane w ustawie budżetowej, a niezrealizowane w roku budżetowym i niewskazane w stosownym rozporządzeniu Rady Ministrów, wygasają z końcem roku budżetowego.