Sprawa ze skargi na decyzję Prezesa Głównego Urzędu Ceł w przedmiocie umorzenia postępowania odwoławczego w sprawie wymiaru cła
Tezy

Brak pouczenia o przysługujących środkach odwoławczych nie uniemożliwia zaskarżenia doręczonej decyzji.

Wniesienie odwołania po dacie doręczenia decyzji, ale przed pouczeniem o sposobie zaskarżenia doręczonej decyzji, nie może zostać uznane za bezskuteczne i prowadzić do umorzenia postępowania jako bezprzedmiotowego.

Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny po rozpoznaniu sprawy ze skargi Zbigniewa J. i Mirosława J. "P.-F." Spółka cywilna w K. na decyzję Prezesa Głównego Urzędu Ceł z dnia 22 lutego 1999 r. (...) w przedmiocie umorzenia postępowania odwoławczego w sprawie wymiaru cła - uchyla zaskarżoną decyzję i poprzedzającą decyzję Prezesa Głównego Urzędu Ceł z dnia 30 listopada 1998 r. (...); (...).

Uzasadnienie strona 1/2

Postanowieniem z dnia 25 marca 1997 r. Prezes Głównego Urzędu Cel stwierdził, iż odwołanie Zbigniewa J. i Mirosława J. właścicieli spółki cywilnej "P.-F." z dnia 2 stycznia 1997 r. od decyzji Dyrektora Urzędu Celnego w W. z dnia 24 grudnia 1996 r. zostało wniesione w dniu 8 stycznia 1997 r., a zatem z uchybieniem terminu.

Na skutek skargi na powyższe postanowienie Prezesa Głównego Urzędu Ceł, Naczelny Sąd Administracyjny wyrokiem z dnia 10 lutego 1998 r. V SA 583/97 uchylił zaskarżone postanowienie. W uzasadnieniu wyroku stwierdzono, iż nie jest wprawdzie sporna data złożenia przez stronę odwołania, ale nie została ustalona w sposób nie budzący wątpliwości data doręczenia stronie skarżącej decyzji organu I instancji, zawartej w Jednolitym Dokumencie Administracyjnym SAD. Dokument SAD nie został wypełniony w sposób kompletny. W toku ponownego postępowania należało wyjaśnić, jaka była praktyka w zakresie obiegu dokumentów, a w szczególności czy dokument SAD wraz z zawartą w nim decyzją doręczony był stronie bezzwłocznie po wydaniu decyzji, czy też, za pośrednictwem kasy Urzędu Celnego.

Po ponownym rozpatrzeniu sprawy Prezes Głównego Urzędu Ceł decyzją z dnia 1 grudnia 1998 r. wydaną na podstawie art. 105 par. 1 Kpa umorzył postępowanie wszczęte pismem strony z dnia 2 stycznia 1997 r. z uwagi na jego bezprzedmiotowość. W uzasadnieniu decyzji, na podstawie wyjaśnień funkcjonariusza celnego dokonującego odprawy celnej towaru zgłoszonego przez Spółkę cywilną "P.-F." w dniu 24 grudnia 1996 r., stwierdzono, że karta nr 8 dokumentu SAD została wysłana stronie wraz z upomnieniem z dnia 15 stycznia 1997 r. O powyższym fakcie świadczy treść wyżej wymienionego pisma, w którym jako załącznik wymieniono kartę nr 8 JDA. Pismo to wraz z decyzją zawartą w JDA z dnia 24 grudnia 1996 r. doręczono stronie 29 stycznia 1997 r. o czym świadczy zwrotne potwierdzenie odbioru znajdujące się w aktach sprawy. Wobec tego, że brak było podstaw do wniesienia odwołania w dniu 8 stycznia 1997 r. od decyzji, która nie została jeszcze doręczona stronie /doręczono ją dopiero w dniu 29 stycznia 1997 r./ Prezes Głównego Urzędu Ceł decyzją z dnia 30 listopada 1998 r. umorzył postępowanie wszczęte pismem z dnia 2 stycznia 1997 r. jako bezprzedmiotowe.

We wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy zwrócono się o "ponowne zbadanie okoliczności sprawy".

Prezes Głównego Urzędu Ceł decyzją z dnia 22 lutego 1999 r. utrzymał w mocy zaskarżoną decyzję. W uzasadnieniu stwierdzono, że zgodnie z art. 109 par. 2 Kpa decyzje doręcza się stronom na piśmie. Jedynie w przypadkach określonych w art. 14 par. 2 Kpa decyzja może być stronom ogłoszona ustnie. W niniejszej sprawie nie zaszły przesłanki wymienione w powołanym art. 14 par. 2 Kpa. W związku z powyższym decyzja zawarta w JDA SAD z 24 grudnia 1996 r. została doręczona stronie 29 stycznia 1997 r. Dlatego też pismo Spółki z dnia 2 stycznia 1997 r. nie można uznać za odwołanie od decyzji, bowiem odwołanie wnosi się w terminie 14 dni od dnia doręczenia decyzji stronie /art. 127 par. 1 Kpa/. Pismo strony z dnia 2 stycznia 1997 r. zostało wniesione przed doręczeniem jej oryginału decyzji Dyrektora Urzędu Celnego w W., dlatego nie może być uznane jako odwołanie od decyzji, która wówczas jeszcze stronie nie została doręczona, dlatego należało umorzyć postępowanie wszczęte pismem spółki z dnia 2 stycznia 1997 r. jako bezprzedmiotowe.

Strona 1/2