Skarga Arkadiusza Ł. na decyzję Prezesa Głównego Urzędu Ceł w przedmiocie stwierdzenia nieważności decyzji Dyrektora Urzędu Celnego w S. i na podstawie art. 207 par. 2 pkt 3 Kpa uchylił zaskarżoną decyzję, a także
Tezy

1. Naruszenie wyjaśnień zawartych w "Zbiorze wyjaśnień do taryfy celnej importowej" nie może stanowić podstawy do oceny, czy przy stosowaniu stawek celnych dokonano naruszenia prawa. Podstawę taką natomiast stanowi sama taryfa celna przywozowa, będąca załącznikiem do rozporządzenia Rady Ministrów, wydanego na podstawie stosownych przepisów prawa celnego.

2. Zastosowanie niewłaściwej stawki celnej narusza art. 4 ust. 4 ustawy z dnia 28 grudnia 1989 r. - Prawo celne /Dz.U. nr 75 poz. 445 ze zm./.

Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny uznał zasadność skargi Arkadiusza Ł. na decyzję Prezesa Głównego Urzędu Ceł z dnia 7 lutego 1992 r. w przedmiocie stwierdzenia nieważności decyzji Dyrektora Urzędu Celnego w S. i na podstawie art. 207 par. 2 pkt 3 Kpa uchylił zaskarżoną decyzję, a także - zgodnie z art. 208 Kpa - zasądził od Prezesa Głównego Urzędu Ceł dwa miliony sto pięćdziesiąt tysięcy złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego na rzecz skarżącego.

Uzasadnienie strona 1/2

Decyzją z dnia 10 maja 1991 r., zawartą w zgłoszeniu celnym nr 2248/1211, Dyrektor Urzędu Celnego w S. dopuścił do obrotu na polskim obszarze celnym sprowadzony z zagranicy przez Arkadiusza Ł. towar określony w zgłoszeniu celnym jako organiczny środek do czyszczenia dywanów "Teppich Schaum", zaliczył ten towar do pozycji 3402.13 taryfy celnej i w konsekwencji uznał, że od towaru tego nie pobiera się cła.

W dniu 6 listopada 1991 r. Prezes Głównego Urzędu Ceł wszczął z urzędu postępowanie w przedmiocie stwierdzenia nieważności decyzji Dyrektora Urzędu Celnego w S. i decyzją z dnia 7 lutego 1992 r. nr DTW-I-5540-1322/91 stwierdził nieważność tej decyzji. Uznał, że towarem przywiezionym z zagranicy był preparat do czyszczenia dywanów wymieniony w pozycji 3402.20 taryfy celnej i podlegający w związku z tym cłu. W decyzji wyjaśniono, że taryfa celna importowa przyjęła nazewnictwo i zasady interpretacji Zharmonizowanego systemu określania i kodowania towarów, wprowadzonego w życie konwencją opracowaną przez Radę Współpracy Celnej w Brukseli. Towar przywieziony przez Arkadiusza Ł. powinien być zakwalifikowany do pozycji 3402.20 taryfy celnej, a przedstawiona przez niego opinia Wydziału Technologii Chemicznej Instytutu Chemii Podstawowej Politechniki (...), według której przywieziony towar podlega zakwalifikowaniu do pozycji 3402.13, "nie jest podstawą do zmiany taryfikacji towaru".

W skardze do Naczelnego Sądu Administracyjnego Arkadiusz Ł. wnosił o uchylenie decyzji Prezesa Głównego Urzędu Ceł ze względu na naruszenie prawa materialnego i procesowego. Skarżący nie wskazał, jaki przepis prawa materialnego został naruszony, zarzucając natomiast naruszenie prawa procesowego, powołał się na art. 156 par. 1 pkt 2 oraz art. 107 par. 3 Kpa i twierdził, że zastosowanie wadliwej stawki celnej nie oznacza rażącego naruszenia prawa. Jeśli - zdaniem Prezesa Głównego Urzędu Ceł - powinno się stosować inne pozycje taryfy celnej, to powinien on przeszkolić pracowników urzędów celnych, nie przerzucając skutków ich błędów na obywatela. W decyzji nie uzasadniono powodów pominięcia opinii Politechniki, a interpretacja zawarta w decyzji nie jest oparta na źródłach naukowych. W decyzji wydanej na podstawie art. 156 par. 1 pkt 2 Kpa Prezes Głównego Urzędu Ceł nie był uprawniony do wydawania zarządzenia w sprawie dokonania ponownego wymiaru cła.

W odpowiedzi na skargę Prezes Głównego Urzędu Ceł podtrzymał swe dotychczasowe stanowisko w sprawie i wyjaśnił dodatkowo, że zawarty w decyzji wywód na temat pozycji taryfy celnej nie jest jego subiektywnym poglądem, ale informacjami zawartymi w "Zbiorze wyjaśnień do taryfy celnej importowej", który stanowi wykładnię stosowania taryfy celnej.

Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Jak to już wyjaśnił Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 14 października 1991 r., powołany przez Prezesa Głównego Urzędu Ceł "Zbiór wyjaśnień do taryfy celnej importowej" nie jest normą prawną i dlatego naruszenie zawartych w tym zbiorze wyjaśnień nie może stanowić podstawy do oceny, czy przy stosowaniu stawek celnych dokonano naruszenia prawa. Podstawę taką natomiast stanowi sama taryfa celna przywozowa, będąca załącznikiem do rozporządzenia Rady Ministrów, wydanego na podstawie stosownych przepisów prawa celnego.

Strona 1/2